தமிழ் இலக்கியம் Archives - Page 3 of 9

கம்பராமாயணம் – 66 : பகுதி 3

ஜடாயு July 4, 2015 7 Comments வால்மீகி யுத்த காண்டம்Ramayana discourse கம்பராமாயணம்கம்பராமாயணம்-66 ஜடாயு kambaramayanam-66 கம்பர்பேச்சு இராமாயணம்மரபிலக்கியம்சுந்தர காண்டம்ராமாயண பாராயணம்தமிழ் இலக்கியம்கதைசொல்லல்கம்பன்கிஷ்கிந்தா காண்டம்

மத்தால் கடையப்படும் தயிர் போல, உடலுக்குள் வந்தும் வெளியே சென்றும் தத்தளிக்கிறது அவனது உயிர். அந்த உயிருடனே, ஐந்து புலன்களையும் வீழ்த்துகின்ற பித்து நிலையும், நின் பிரிவாலே தோன்றிய வேதனையும் எவ்வளவு? அதை அளவிட்டுச் சொல்ல முடியுமோ?…. இராவணனுடைய மூன்று கோடி ஆயுளையும், முயன்று பெற்றிருந்த பெரிய தவப் பயனையும், வரத்தையும், மற்றும் திசைகளையும், உலகங்கள் எவற்றையும் போரால் வென்ற தோள் ஆற்றலையும் உண்டு விட்டு, அவனுடைய மார்பில் நுழைந்து, உடல் எங்கும் சுழன்று ஓடி, உயிரைப் பருகிவிட்டு வெளியே சென்றது இராகவன் செலுத்திய புனிதம் நிறைந்த அம்பு…

கம்பராமாயணம் ராமாயணம்

கம்பராமாயணம் – 66 : பகுதி 2

ஜடாயு July 3, 2015 1 Comment தமிழ் இலக்கியம்ஆரணிய காண்டம்கம்பன்கிஷ்கிந்தா காண்டம்வால்மீகி Ramayana discourse கம்பராமாயணம்-66 கம்பராமாயணம்kambaramayanam-66 ஜடாயு கம்பர்பேச்சு மரபிலக்கியம்இராமாயணம்ராமாயண பாராயணம்கதைசொல்லல்

இனிமேல் வேறு என்ன சொல்ல வேண்டும்? பிரமனை முதலாகக் கொண்டு உயர்ந்தவை தாழ்ந்தவை என்று எடுத்துக் காட்டப் பட்ட எல்லா உயிரினங்களும் (இராமன் சடாயுவுக்குக் கொடுத்த நீர்க்கடனை) அருந்தி மகிழ்ந்தவை போலாயின…. எந்தக் குலத்தில் பிறந்தவராயினும், அவர்கள் எல்லோர்க்கும், மேன்மையும் கீழ்மையும் அவரவர் செய்யும் செயல்களாலேயே வரும். (வானர குலத்தில் பிறந்திருந்தாலும், உனது பெரும் அறிவால்) அதை நீ நன்கு உணர்ந்திருந்தும், பிறன் மனைவியின் கற்பு மாண்பினை அழித்தாய்” என்று உரைத்தான், மனு நீதியில் தவறாதவனாகிய இராமன்….

ராமாயணம் கம்பராமாயணம்

கம்பராமாயணம் – 66 : பகுதி 1

ஜடாயு July 1, 2015 6 Comments பேச்சு அயோத்தியா காண்டம்இராமாயணம்மரபிலக்கியம்ராமாயண பாராயணம்தமிழ் இலக்கியம்பாலகாண்டம்கம்பன்கதைசொல்லல்வால்மீகி Ramayana discourse கம்பராமாயணம்-66 கம்பராமாயணம்kambaramayanam-66 ஜடாயு கம்பர்

இந்த 66 பாடல்களின் தொகுப்பு, கதைப் போக்கின் தொடர்ச்சியையும், முக்கியமான கட்டங்களையும் பாடல்கள் தரும் உணர்வெழுச்சியையும் கருத்தில் கொண்டு, இராமகாதையின் அமுதச் சுவையை முதல்கட்டமாக அறிமுகப் படுத்தும் நோக்கில் செய்யப் பட்டுள்ளது… “சபையோர் யாவரும் கண் கொட்டுவதைக் கூட தவிர்த்து, இமைக்காதபடி, நிகழ்வதைப் பார்த்து நின்றனர். இராமன் தன் திருவடியால் அந்த வில்லின் முனையை மிதித்ததையும், அதை வளைத்து மற்ற முனையில் நாண் ஏற்றியதையும், அந்தச் செயல் நிகழ்ந்த வேகத்தால் அவர்களால் காண முடியவில்லை. மனத்தாலும் இன்னது தான் நிகழ்ந்தது என்று அவர்களால் அறிய முடியவில்லை…”

இலக்கியம் ஆன்மிகம் கவிதை

ஆன்மீக இலக்கியம் – பண்பு, பார்வை, பணி

பேரா. என்.சுப்பிரமணியம் March 13, 2014 12 Comments தொல்காப்பியம்இலக்கிய அமைப்புகள்கலை விமர்சனம்பக்தி இலக்கியம்ஆன்மீக இலக்கியங்கள்தமிழ் இலக்கியம்காரைக்காலம்மையார்விமர்சனம்மாணிக்கவாசகர்கலைநுட்பம்ஆண்டாள்உரையாசிரியர்கள்நவீன இலக்கியம்இலக்கியவாதி இலக்கிய விமரிசனம்கருத்து ரசனை இலக்கியத்திறனாய்வாளர்

எப்போதும் விரிந்து விரிந்து பெருகும் – ஆழ்ந்து ஆழ்ந்து ஆழம் காணும் – பறந்து பறந்து சிகரம் தேடும் – அனுபவப் பகிர்வழகே இலக்கிய சுகம், இலக்கிய ஞானம். இதற்கு ஹைக்கூவும் உதவும், காவியமும் உதவும். சிறு கதையும் உதவும், பெரு நாவலும் உதவும். நாடகமும் உதவும், திரையுலகும் உதவும்… புலனுகர்வுகள் – உணர்ச்சிகள்-கருத்துகள் – கற்பனைகள் என்பவற்றைக் கருவியாகக் கொண்டு அவற்றையே தாண்டி ஓர் ஆன்மவெளியில் கலைஞன் வந்திறங்கும் போது அக்கலைஞனின் கலைப்படைப்பில் ஒரு மகோன்னதம் சித்திக்கும்… மேலைக் காற்று இலக்கியத் திறனாய்வுக்கு வேண்டாம் என்பதல்ல நோக்கம். சுய பார்வைகளையும் , சுதேசிப் பார்வைகளையும் இழந்து – அபத்தப் பார்வைகளையும் அலக்கியப் பார்வைகளையும் வளரவிட வேண்டாம் என்பதுவே நோக்கம்….

அனுபவம் இலக்கியம்

க.நா.சு.வும் நானும் – 3 [நிறைவுப் பகுதி]

வெங்கட் சாமிநாதன் October 1, 2012 14 Comments கூடாரம் இதழ்கலாநிதி கைலாசபதி க.நா.சு.க.நா.சு.நூற்றாண்டு தமிழ் விமர்சனம்எழுத்து விமர்சனம்முதல் விமர்சகர்யாத்ரா பத்திரிகை வலம்புரி ஜான்தாய் பத்திரிகை தமிழ் இலக்கியம்தஞ்சை பிரகாஷ்வெ.சா

க.நா.சு.வுக்கு என்று ஒரு சிஷ்யர் கூட்டம் கிடைத்திருக்கிறதே, வேதனை தான்… கலாநிதி கைலாசபதி, “என்னதான் இலக்கியக் கொள்கைகளை அள்ளி வீசினாலும், க.நா.சு.விடம் பார்ப்பனர், பார்ப்பனர் அல்லாதார் என்ற பாகுபாட்டுணர்ச்சி ஆழமாகப் பதிந்திருக்கிறது…” தமிழ்நாட்டு தெருக்களில் விழுந்து கிடப்பது க.நா.சு என்னும் ஒரு வயோதிகர் அல்ல. தமிழ் அறிவுலகம் விழுந்து கிடக்கிறது என்றுதான் எனக்குத் தோன்றும்… அந்த விமர்சனக் குரலால் அதன்பின் வந்த சீரிய படைப்பிலக்கியம் தன்னை நிறுவிக்கொண்டாலும்,. இன்றைய இதன் ஜீவிதம், மறக்கப்பட்ட அந்த விமர்சனக் குரல் தந்ததுதான் என்பதை அது உணர மறுக்கிறது. க.நா.சு.வா யார் அது?….

இலக்கியம் அனுபவம்

க.நா.சு.வும் நானும் – 2

வெங்கட் சாமிநாதன் September 27, 2012 4 Comments எழுத்து பத்திரிகை சரஸ்வதி பத்திரிகை தமிழ் விமர்சனம்இலக்கிய வட்டம் பத்திரிகை எழுத்து விமர்சனம்தமிழ் இலக்கியம்முதல் விமர்சகர்வெ.சா கசடதபற பத்திரிகை சி.சு. செல்லப்பா பாலையும் வாழையும்க.நா.சு.க.நா.சு.நூற்றாண்டு

க.நா.சு.வின் ‘ஒரு நாள்’ தவிர என்றும் எவரதும் பழம் மதிப்புகளையே திரும்பச் சொல்வதாக இருப்பதாகவும், ஜெயகாந்தன் ஒருவர்தான் நிகழ்காலத்தைப் பதிவு செய்வதாகவும் அதிலும் அவர் அதீத உணர்ச்சிகளை எழுப்புவதாகவும், சொல்வது எதையும் உரத்துச் சொல்வதாகவும் எழுதியிருந்தேன்… அவர் சிலாகித்து எழுதியவர்கள், அவர்கள் செல்லப்பாவோடு கொண்டுள்ள உறவைப் பொருத்தோ என்றும் எனக்குத் தோன்றியதுண்டு… அசோகமித்திரன் 15 வருஷம் முன்னாலே என்ன எழுதினானோ அதையே தானேய்யா இப்பவும் எழுதீண்டிருக்கான்;ஆனா முத்துசாமி… அவர் என்னிடம் கொண்டிருந்த கோபம் அவர் வீட்டினுள்ளும் பரவியிருந்தது தெரிந்தது, “அவனோடு என்னத்துக்கு இன்னமும் சுத்தீண்டு”… என் மற்ற நண்பர்களுக்கு எரிச்சலூட்டுமளவுக்கு நான் வெங்கட் சாமிநாதனின் அபிப்ராயங்களை மதிக்கிறேன்”

அனுபவம் இலக்கியம்

க.நா.சு.வும் நானும் – 1

வெங்கட் சாமிநாதன் September 24, 2012 8 Comments பொய்த்தேவு தமிழ் இலக்கியம்இலக்கிய வட்டம் பத்திரிகை வெ.சா எழுத்து விமர்சனம்ஜெயகாந்தன்முதல் விமர்சகர்சி.சு. செல்லப்பா க.நா.சு.க.நா.சு.நூற்றாண்டு எழுத்து பத்திரிகை சரஸ்வதி பத்திரிகை தமிழ் விமர்சனம்

வணிக ரீதியாக வெற்றி பெற்றவர்களதும், பெரும் பிராபல்யம் பெற்றவர்களதும், அது தரும் சுகங்களை அனுபவிப்பவர்களதும், எழுத்து எல்லாம் இலக்கியமல்ல என்று சொல்லப்படுமானால்… சிறுகதை, நாவல், கவிதை மொழிபெயர்ப்பு என மற்ற வடிவங்களிலும் தொடர்ந்து செயல்பட்ட போதிலும், அவையெல்லாம் மறக்கப்பட்டு விமர்சகர் என்ற லேபிளே அவருக்கு ஒட்டப்பட்டது ஒரு பரிதாபகரமான விளைவு… அமெரிக்க ஏஜெண்ட் எனக் கண்டு பிடித்தனர் ரஷ்ய ஏஜெண்டுகளாக இருந்த முற்போக்குகள்… ஒரு இலக்கியப் படைப்பு தரும் அனுபவம் முழுதையும் எந்த விமர்சனமும் சொல்லித் தீர்த்துவிட முடியாது. என்றெல்லாம் பேசிய முதல் குரல் க.நா.சு-வினதுதான்… க.நா.சு.வை மறைமுகமாகத் தாக்கும் ”உண்மை சுடும்” என்ற ஜெயகாந்தனின் முன்னுரையைப் பார்க்கலாம். “சுடவில்லை, உண்மையல்லாததால்” என்று க.நா.சு. வேறிடத்தில்…

வரலாறு

திரிபே வரலாறாக? – தமிழ்ப் புத்தாண்டு சர்ச்சை குறித்து..

பால.கௌதமன் February 23, 2012 45 Comments பொங்கல்தமிழ்ப் புத்தாண்டு கலாசாரம்வானியல்தை தமிழ்ப் பண்பாடு மரபு சித்திரை தமிழ் இலக்கியம்வரலாறு.காம்அறிஞர் அண்ணா தமிழர்குடந்தை மூவர் முதலிகள் முற்றம்வழிபாடு

1963-ல் திருவள்ளுவர் தினம் சூலையில் (ஆடி) வேண்டும் என்பது அண்ணாவின் கோரிக்கை. அதிலிருந்து மூன்றாவது ஆண்டு அதாவது 1966-இல், சூனில் (வைகாசி) திருவள்ளுவர் தினம் அறிவித்தவுடன், கோரிக்கை வைத்த அறிஞர் அண்ணா உட்பட அனைவரும் வரவேற்கின்றனர். அதிலிருந்து 3 ஆண்டிற்குள் கருணாநிதி 1970-இல், தை மாதத்தை திருவள்ளுவர் தினமாக அறிவிக்கிறார்! எண்கணிதம் படித்த வரலாற்று நிபுணர்களுக்கு, மூன்று என்பது ராசியான எண் போலும்!

வரலாறு

வரலாறு.காமும் தமிழ்ப்புத்தாண்டும்

ஓகை நடராஜன் February 21, 2012 3 Comments வானியல்தை தமிழ்ப் பண்பாடு மரபு வருடை தமிழ் இலக்கியம்சித்திரை வரலாறு.காம்தமிழர்வழிபாடு பொங்கல்தமிழ்ப் புத்தாண்டு கலாசாரம்

வரலாறு என்பது சிலரின் விழைவுக் கற்பனையோ அல்லது பரப்புரைப் புனைவோ அல்ல. வரலாறு நமக்குக் கிடைத்திருக்கும் ஆதாரங்களாலேயே உருவாக்கப் படுகிறது. இதை பின்பற்றுபவர்கள் மட்டுமே வரலாற்று ஆய்வாளர்களாகவும் அறிஞர்களாகவும் இருக்க முடியும். வரலாற்று அறிஞர்களிடம் பல விஷயங்களில் இருக்கும் கருத்து வேற்றுமைகள் கூட கிடைக்கும் ஆதாரங்களை புரிந்தேற்றுக் கொள்வதில் வரும் மாறுபாடுகளாலேயே வருகின்றன. அவ்வாறு இருக்கும் போது எந்த ஆதாரமும் எந்த வகையிலும் இல்லாத தை மாத தமிழ்ப் புத்தாண்டு என்பதை ஒரு வரலாற்றுக்கான தளம் ஏற்றுக் கொள்வதோடு மட்டுமல்லாமல் அதை விதந்தோதுவதும் அதை ஏற்றுக் கொள்ளாதவர்களைப் பழிப்பதும் சற்றும் சகிக்கக்கூடியதாக இல்லை.

கம்பராமாயணம் இலக்கியம்

படிவங்கள் எப்படியோ?

ஜடாயு January 3, 2012 8 Comments ஸ்ரீபாதம்வைணவம்விராதன்கம்பராமாயணம்பக்தி ஜெயமோகன்இலக்கியம்இதிகாசம்கஜேந்திர மோட்சம்ந.பிச்சமூர்த்தி கன்யாகுமரி தமிழ் இலக்கியம்ஸ்ரீபாதக் கோயில்

வெளி முழுவதையும் அந்த ஒற்றைப் பாதம் தாங்கிக் கொண்டிருக்கிறதோ என்பது போல ஒரு தோற்றம்… இராமவதார காவியத்தில், விராதனுக்கு சாப விமோசனம் மட்டுமல்ல, இராம ஸ்பரிசத்தால் மேலான நல்லறிவும் உண்டாயிற்று என்று கம்பன் எழுதுகிறான்… ஒரு விலங்கினால் மற்றொரு விலங்கிற்கு விளைந்த துயர் நீக்க வந்து, இரு விலங்குகளுக்கும் முக்தியளித்தாய்… “பார்த்தா, மூன்று உலகங்களிலும் எனக்கு யாதொரு கடமையும் இல்லை. அடையாத ஒன்றை இனி அடைந்தாக வேண்டும் என்பதும் இல்லை. ஆயினும், இடையறாது கர்மத்தில் இயங்கிக் கொண்டேயிருக்கிறேன்…”