முன்னாள் தமிழக முதல்வரும் முதுபெரும் தி.மு.க.தலைவருமான மு.கருணாநிதி தனது 94ம் வயதில் மரணமடைந்தார். அவரை இழந்து வாடும் குடும்பத்தினருக்கும் உற்றார்க்கும் திமுக கட்சித் தொண்டர்களுக்கும் எமது ஆழ்ந்த அனுதாபங்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.
In combination with the estrogen-like properties of estrogen, it acts to reduce the effects of the hormone in the body. Do not Earlsfield stop taking the drug without talking to a doctor. Ahead of nolvadex 20mg 20 mg pre workout, i have been using nolvadex 30 mg for three months with no side effects, but i had to stop taking nolvadex 2 days.
The company expects to complete the transaction in the second half of 2015. Azithromycin orion kokemuksia https://asanwazifa.com/da-afghanistan-breshna-sherkat-dabs-cleaner/ (aico) is a macrolide antibiotic. Dapoxetine can be used in combination with other medicines to treat depression.
This medication will be taken for 3 years, and will need to be renewed every 3 months. You can call a toll-free number, or you can go to your passably buy clomiphene citrate uk nearest pharmacy and have a prescription sent to you (in the united states only) to obtain this medication. In humans, ivermectin is also used to treat and prevent infection from infection from the parasites of the head louse family (pediculidae) which include the lice and the scabies mites.
வ.மு.முரளி:
ஒரு மூத்த அரசியல் தலைவர் இறக்கும்போது நெக்குருகுவதும், அஞ்சலி செலுத்துவோர் வரிசையில் இடம்பிடிக்க அலைபாய்வதும் இயல்பானதே. அதுவும் அவர் சார்ந்த திமுக பல்லாண்டு காலம் மாநிலத்தை ஆண்ட கட்சி, வருங்காலத்தில் ஆள வாய்ப்புள்ள கட்சி என்னும்போது, அவருடன் தனது பந்தத்தை வெளிப்படுத்த பலரும் துடிப்பதைப் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது.
.
இன்று உணர்ச்சிகளின் ஊர்வலம் சென்று கொண்டிருக்கும்போது, தெளிவான சிந்தனைக்கோ, அவரே பெயரளவிலேனும் வலியுறுத்திய பகுத்தறிவுக்கோ, அவர் பெரிதும் பிராபல்யப்படுத்திய சுயமரியாதைக்கோ எந்த வேலையும் இல்லை. ஆனால், எனது மானசீக குருநாதர் பாரதி உரைத்த அதே ‘நெஞ்சுக்கு நீதி’யைப் படித்து வளர்ந்த என்னால், பிறருடன் அந்த வரிசையில் நிற்க முடியவில்லை. அதேசமயம், தமிழ்ச் சமூகத்தில் பெரும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியவர் என்ற முறையில், திருவாளர் திருக்குவளை முத்துவேல் கருணாநிதி அவர்களின் ஆன்மா நற்கதி அடைய பிரார்த்திப்பது ஓர் இந்து என்ற முறையில் எனது கடமை.
எந்த ஒரு மனிதரும் நல்லது, கெட்டது என்ற இரு வினைகளின் இடையே ஊடாடுபவர் தான். அவர் இயற்றிய நன்மைகளுக்கு நன்றி. அவர் செய்த தீமைகளுக்கு நான் நம்பும் இறையோ அல்லது அவர் நம்பிய இயற்கையோ பாடம் கற்பிக்கும். அதில் எனது பங்கு ஏதுமில்லை. இப்போதைக்கு, பண்பாடு கருதி, அவர்தம் குடும்பத்தினருக்கும், கழக சகோதரர்களுக்கும் இரங்கல் தெரிவிப்பது சக மனிதன் என்ற வகையில் எனது கடமை.
அவர் காலமாவதற்கு முன் மருத்துவமனையில் போராடிக் கொண்டிருந்தபோது, அவரது குடும்பத்தினரும் வீட்டுப் பெண்களும் சூழ்ந்திருந்த காட்சி என்றும் நமது குடும்பங்களில் காணக் கிடைப்பது. அதற்கு அவரது முன்னோர் இயற்றிய தவம் காரணமாக இருக்கலாம். உண்மையிலேயே மிகவும் புண்ணியம் செய்த ஆத்மாக்களுக்கு மட்டும்தான் இத்தகைய சூழல் கிடைக்கும். வாழ்நாளெல்லாம் சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களை ஏகடியம் பேசிய அவருக்கு- அவர் நம்பாத இறைவனை அவரது வீட்டுப் பெண்கள் வழிபட்டதாலும் கூட இந்தப் புண்ணியம் கிடைத்திருக்கலாம். அவர்களுக்காக, அவர்களது வீட்டுப் பெரியவரின் மறைவுக்கு கண்ணீர் அஞ்சலி செலுத்துவது சக தமிழன் என்ற வகையில் எனது கடமை.
அவரது அரசியல் கொள்கைகளுடன் நான் முற்றிலும் மாறுபட்டவன். இருப்பினும் அவர் சார்ந்த திமுகவுக்கு இருமுறை சட்டசபைத் தேர்தல்களிலும் இரு முறை நாடாளுமன்றத் தேர்தல்களிலும் நான் வாக்களித்திருக்கிறேன். அது அந்தந்த நேரச் சூழ்நிலைகளை அனுசரித்து எடுத்த முடிவு. அதேசமயம், அவரது தேசிய விரோத, ஹிந்து விரோத, இனத் துவேஷக் கருத்துகளை எதிர்த்து சிந்தித்ததால்தான் நான் வளர்ந்தேன்.
அவரை நான் கடுமையாக விமர்சித்து பலமுறை எழுதி இருக்கிறேன். அவரது நிர்வாகத் திறனையும், கடும் உழைப்பையும், நகைச்சுவை உணர்வையும் பாராட்டி சிலமுறை எழுதி இருக்கிறேன். ஒருவகையில் எனது சிந்தனையின் எதிர்த் துருவம் அவர்.
ஹிந்து மத துவேஷம் மட்டுமே மதச்சார்பின்மை என்ற கண்ணோட்டத்தை உருவாக்கியதில் அவருக்குப் பெரும் பங்குண்டு. ஹிந்து மத வெறுப்பு மட்டுமே பகுத்தறிவு என்ற அபாய விஷத்தை பரப்பியதிலும் அவரது ஆற்றல் வெகுவாகக் கழிந்தது. அவரது சுய மரியாதையும் தமிழுணர்வும் போலித்தனமானவை என்பதை 2009ல் இலங்கையில் நடைபெற்ற உள்நாட்டுப் போரின்போது தமிழக மக்கள் உணர்ந்தனர். அங்கு லட்சக் கணக்கில் சகோதர தமிழ் மக்கள் கொல்லப்பட்டுக் கொண்டிருந்தபோது நமது தமிழர் தலைவர் கோவையில் செம்மொழித் தமிழ் மாநாடு நடாத்திக் கொண்டிருந்தார். பொது வாழ்வில் தூய்மை- தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில் ஒழுக்கம் என்ற கோட்பாட்டுக்கும் அவருக்கும் வெகுதூரம் என்று அவரது கட்சிக்காரர்களே அறிவார்கள். அவரது தமிழ் இலக்கியப் பங்களிப்பு என்பதும் அரசியல் மேலாண்மை காரணமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டதே. ஆட்சி அதிகாரம் காரணமாகவே அவரது எழுத்துகளுக்கு கூடுதல் முக்கியத்துவம் கிடைத்திருக்கிறது. தமிழகத்தில் ஊழலை ஒரு இலக்கணமாக வளர்த்தெடுத்ததில் அவரது பங்களிப்பு முதன்மையானது.
இதையெல்லாம், இந்த நாளில் சொல்ல வேண்டுமா என்று பலர் பூசி மெழுகக் கூடும். அல்லது, கட்சி அரசியல் சார்ந்தவர்களின் எதிர்வினையை அஞ்சி, பலரும் நமக்கென்ன என்று இருக்கக் கூடும். என்னால் அப்படி இருக்க முடியவில்லை.
‘நாமார்க்கும் குடியல்லோம், நமனை அஞ்சோம்!’ என்று கூறிய சான்றோர் வழி வந்தவர்கள் நாம். நமது எதிர்காலத் தலைமுறைக்கு நாம் சிறிதேனும் நம்பிக்கையை விதைத்துச் செல்ல வேண்டும். செல்லரிக்காத சில வித்துக்களையேனும் நாம் சேமித்துவைத்துச் செல்ல வேண்டும்.
கூட்டத்தோடு கூட்டமாக ஒப்பாரி வைப்பவர்களாலோ, அறிவுவயப்படாமல் உணர்ச்சிவசப்படுவோராலோ உண்மைகளை உரக்கச் சொல்ல முடியாது. தவிர, இங்கு ஒவ்வொருவரும் ஏதாவது ஒரு கொள்கையைப் பிடித்துத் தொங்கிக் கொண்டிருப்பவர்கள்தான். அதனால்தான் சமசிந்தனையின்றி, கருணாநிதிக்கு புகழ்ச்சியும் இகழ்ச்சியும் ஒருசேரக் கிடைக்கின்றன.
ஆன்மாவுக்கு மரணமில்லை என்பது பாரத நம்பிக்கை. கருணாநிதியின் ஆன்மா தனது பாத்திரத்தில் 94 ஆண்டுகள் மனிதக் காலக் கணக்கில் வாழ்ந்து மறைந்துவிட்டது. அவ்வாழ்க்கையில் அவர் செய்த நன்மை- தீமைகளை எடையிட்டு அதற்கேற்ப அவரை விமர்சிப்பதே தகுதிசார் மதிப்பு. அவ்வாறின்றி, போலித்தனமான கோஷங்களோ, அரசியல் லாபத்துக்காகப் பாடும் புகழ்மொழிகளோ, கடுமையான வெறுப்புடன் உமிழும் சாபங்களோ, நாயக வழிபாட்டுணர்வால் மிதமிஞ்சி வரையும் புராணங்களோ அவரை மதிப்பிட உதவாது. காலம் என்பது கங்கெனச் சுழன்று கீழ் மேலாகும், மேல் கீழாகும். அந்தக் காலம் நிச்சயம் ஒவ்வொருவரையும் மதிப்பிடும். திருவாளர் கருணாநிதியின் இடமும் அப்போது தெளிவாகும்.
எல்லோரும் மாய்ந்து மாய்ந்து அவரை வாழ்த்திக் கொண்டிருக்கும் இன்றைய நாளில் எனது குரல் அபஸ்வரமாகத் தோன்றலாம். ஆனால் இது காலத்தின் தேவை. அண்ணாதுரைக்கு எதிராக அவரது இரங்கல் கூட்டத்திலேயே கடும் மதிப்பீட்டை முன்வைத்த ஜெயகாந்தன் போன்ற இலக்கியவாதிகள் இன்றில்லை. அந்தக் குறையைப் போக்கவேனும் இதை எழுதித் தீர வேண்டியிருக்கிறது.
அவரை அதிமானுடனாக உருவகிப்பதிலோ, சமூக நீதி காத்த தளகர்த்தராகப் புகழ்வதிலோ, மகத்தான தலைவராக முன்னிறுத்துவதிலோ எனக்கு சற்றும் உடன்பாடில்லை. ஆயினும் எனது சிந்தைக்கு உரமூட்டிய எதிர்த்துருவம் அவர் என்ற நினைவு என்றும் எனக்குண்டு. ஆகவே, அவரது ஆன்மா நற்கதி அடைய நான் பிரார்த்திக்கிறேன்.
ஓம் சாந்தி சாந்தி சாந்தி.
(வ.மு.முரளி தனது ஃபேஸ்புக் பக்கத்தில் எழுதியது)
திமுக இப்போது நம்பி இருப்பது கலைஞர் டி.விக்கு வந்த பணம் ரூ. 200 கோடியும் கடனாகப் பெற்று திரும்ப அளிக்கப்பட்டுவிட்டது என்ற தங்கள் வாதம் நீதிமன்றத்தில் நிலைநாட்டப்பட்டுவிடும் என்பதுதான். சி.பி.ஐ.யும் அதற்கேற்ற வகையில் வழக்குகளில் முடிச்சுகளைப் போட்டிருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. இந்த வழக்கே, பல்லாயிரம் கோடிகள் லஞ்சமாகப் புழங்கிய மாபெரும் முறைகேட்டை மறைக்க மத்திய அரசு நடத்தும் நாடகம் என்ற கருத்தும் உள்ளது.
நேற்று ஒரு தனியார் தொலைக்காட்சியில் ‘யார் இந்தியாவின் நிஜமான சூப்பர் ஸ்டார்’ என்னும் நிகழ்ச்சி ஓடிக்கொண்டிருந்தது. இந்தியாவெங்கும் இருந்து மக்கள் எஸ் எம் எஸ் அனுப்பியிருந்தார்கள் என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்தார் ஒரு பெண்மணி. 88% பேர் ரஜினிதான் நிஜமான சூப்பர் ஸ்டார் என்று சொல்லியிருந்தார்கள். 3% பேர் அமிதாப், 3% பேர் ஷாருக், 3% பேர் சல்மான் – ஏறக்குறைய இப்படி இருந்தது மக்களின் தீர்ப்பு. ரஜினியின் திரைப்படங்களுக்கு ஏன் இந்த பிரபல்யம் என்று அலசத் தொடங்கினார்கள். அமிதாப், ஷாருக் போன்ற நடிகர்களிலிருந்து ரஜினி எப்படி மேலேறிச் செல்கிறார் என்று பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். 1970களில் அமிதாப் ஊடகங்களுக்குப் பேட்டி அளிப்பது கிடையாதாம். தனது படங்கள் வெளியானபோதுகூட அதைப் பற்றிப் பேசமாட்டாராம். ஆனால் இப்போதெல்லாம் தனது படங்களுக்கு விளம்பரம் செய்ய வருவதும், ஏதேனும் தொலைக்காட்சித் தொடரில் (டாக் ஷோ) தோன்றினால் அதற்கான முன்னேற்ற நிகழ்ச்சிகளில் பங்குபெறுவதும் இயல்பாகிவிட்டது. தங்களது படங்கள் வெளியாகும்போது ஷாருக்கும் சல்மானும் பெரிய பெரிய பிரமோக்களில் ஈடுபடுகிறார்கள். ஆனால் ரஜினி ஈடுபடுவதில்லை என்று சொன்னது அந்தத் தனியார்த் தொலைக்காட்சி சானல்.
அயோத்தி இயக்கம் துவங்கியதிலிருந்தே, நமது பத்திரிகைகளும் ஊடகங்களும், நாட்டு மக்களைக் குழப்புவதையே வாடிக்கையாகக் கொண்டிருந்துள்ளன. குறிப்பாக ஆங்கில ஊடகங்கள் ராமர் கோயிலுக்கு எதிரான பிரசார இயக்கத்தையே முன்னெடுத்தன.
அயோத்தி வழக்கில் கடந்த செப். 24 -ம் தேதியே அலஹாபாத் நீதிமன்றத்தின் லக்னோ பெஞ்ச் தீர்ப்பு வழங்குவதாக இருந்தது. அதற்கு இரண்டு நாட்கள் முன்னதாகவே முன்னெச்சரிக்கை பிரசாரம் களைகட்டிவிட்டது. காவல்துறை குவிப்பு, பாதுகாப்புப் படையினர் வருகை, யாரையும் புண்படுத்தக் கூடாது என்று எச்சரிக்கை, மத்திய அமைச்சர்களின் ‘மேல்முறையீடு’ வேண்டுகோள்கள், நடமாட்டம் குறையும் சாலைகள் என்று பத்திரிகைகள் தேசசேவகம் செய்தன.
லக்னோவில் குவிந்திருந்த 600-க்கும் மேற்பட்ட பத்திரிகையாளர்கள், அயோத்தி வழக்கில் தொடர்புடைய ‘திடீர் பிரபலமான’ வழக்கறிஞர்களின் பேட்டிகளைப் பெற முண்டியடித்தபோது, அவர்களது கட்டுப்பாடும் கலகலத்தது. திடீர் பிரபலங்கள் ஆளாளுக்கு ஒவ்வொரு ‘தீர்ப்பாக’ அவிழ்த்துவிட தொலைக்காட்சி முன் அமர்ந்து செய்திகளைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் தடுமாறினர். நல்லவேளையாக லக்னோ மாவட்ட ஆட்சியர் அலுவலகம் வெளியிட்ட அயோத்தி தீர்ப்பின் சுருக்கங்கள் குழப்பம் போக்கின. செய்திகளை முந்தித் தர வேண்டும் என்பதற்காக நடைமுறையில் இல்லாதவற்றை நிகழ்த்தவும் ஊடகங்கள் தயாராகி விடுகின்றன.
இப்போதும்கூட, செய்திகளைத் ‘திருக்கல்’ செய்யக் கூடாது என்ற சுயகட்டுப்பாட்டை மீறும் வகையில் சில ஆங்கில நாளிதழ்கள் செயல்படுகின்றன; முஸ்லிம்களுக்கு அநீதி விளைவிக்கப்பட்டுவிட்டதாக ஒரு தோற்றத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. தீர்ப்புக்குப் பின் அமைதியாக உள்ளவர்களை உசுப்பிவிடும் முயற்சி இது என்பதைச் சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை.
இரண்டாயிரம் ஆண்டு துவக்கத்திலேயே சென்னையில் சேரிகளில், ஒவ்வொரு குடிசையிலும் தொலைக் காட்சியைப் பார்க்க முடியும். உண்ண உணவும் உடுக்க உடையும் இல்லாவிட்டாலும் தொலைக் காட்சி இருந்தால் போதும் என்று மக்கள் நினைத்திருக்கிறார்கள்.
இது தவிர பெருமளவு விவசாயக் கடன்கள், தொழில் துவங்க தரப்படும் கடன்கள் ஆண்டுதோறும் தள்ளுபடி செய்யப் பட்டு வருகின்றன. பெரும்பாலும் விவசாயக் கடன்கள் இதனால் கடன் வாங்குகிறவர்கள் சரியாக திரும்ப செலுத்துவதே இல்லை. எப்படியும் தள்ளுபடி செய்யப் பட்டுவிடும் என்று காத்திருக்கிறார்கள். அண்மையில் ஒரு லட்சம் இளைஞர்களுக்கு வேலை வாய்ப்பு என்று கலைஞர் ஒரு திட்டத்தை அறிவித்தார். தமிழகத்தில் படித்து விட்டு வேலையற்ற இளைஞர்களின் எண்ணிக்கை எவ்வளவு தெரியுமா? எழுபது லட்சத்தை தொடுகிறது.
இதை சரிக்கட்ட மதுபான வியாபாரத்தை அரசே நடத்தி சமாளித்து வருகிறது. டாஸ்மாக்கில் விற்கப் படும் மதுபானத்தின் மூலம் வருகிற வருவாய் சுமார் ஏழாயிரம் கோடி ரூபாய். மதுவிலக்கு என்பதைப் பற்றி இந்த அரசு சற்றும் யோசிக்கவே இல்லை. அவர்களுக்கு என்ன… சன் டிவி, கலைஞர் டிவி போன்ற குடும்ப தொலைக் காட்சிகளில் காட்டப் படும் சீரியல்கள், திரைப் படங்கள் மூலம் மது அருந்துவது தவறல்ல என்று மக்களை மூளைச் சலவை செய்து வருகிறார்களே! இந்த அரசுக்கு இனியும் ஒட்டு போட்டு ஆட்சியில் அமர்த்துவது சட்டையை இலவசமாக பெற்றுக் கொண்டு, இடுப்பில் இருப்பதை மொத்தமாக அவிழ்த்துக் கொடுப்பதற்குச் சமம்!