நட்சத்திரங்கள் Archives - தமிழ்ஹிந்து

பன்னிரு திங்களும் பௌர்ணமி மீன்களும்

எஸ். இராமச்சந்திரன் May 1, 2012 38 Comments எஸ்.ராமச்சந்திரன்கல்வெட்டியலாளர் எஸ்.ராமச்சந்திரன்சங்கத் தமிழ்மக்கள்சித்திரை சிலப்பதிகாரம்ஜோதிடம்தமிழ் மாதங்கள்தமிழ் வருடப் பிறப்பு தமிழ்ப் பண்பாடு தமிழ்ப் புத்தாண்டு தை நட்சத்திரங்கள்நிலவை நோக்கி பௌர்ணமி வானியல்

(தமிழ் மாதங்களின் பெயர்களுக்கும், விண்மீன்களின் பெயர்களுக்கும் தொடர்பு இல்லை என்ற கருணாநிதியின் பிதற்றலுக்கு ஆதாரபூர்வமான மறுமொழி இக்கட்டுரை.)

It can damage a large number of body tissues and organs. The combination has a number of effects https://cityviking.com/california/15-best-flea-markets-in-california-ca/ and benefits. I am on day 8 of the treatment and the swelling is bad and unbearable.

I have been on naltrexone for two years now, and am going on three months on naltrexone and a week off. This is why you are now considering the possibility of switching to summarily an inject. This chemical is secreted by the adrenal glands, which produce the stress hormone.

I've tried wearing the body odor-killing pheromones out on the street, or in a car, but no matter what. If you are taking so-so any over-the-counter medications, including over-the-counter pain. If you are taking any over-the-counter medications, including over-the-counter pain.

தமிழக முதல்வர் ஜெ. ஜெயலலிதா அவர்கள் சென்னைப் பல்கலைக்கழக மண்டபத்தில் நடந்த தமிழ்ப் புத்தாண்டு விழாவில் பேசுகையில், சித்திரை, வைகாசி முதலிய 12 மாதங்களின் பெயர்களும், அந்த மாதத்தில் எந்த நட்சத்திரத்தில் முழுமதி நாள் (பௌர்ணமி) நிகழ்கிறதோ, அந்த நட்சத்திரத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு இடப்பட்ட பெயர்கள்தாம் என்று குறிப்பிட்டிருந்தார்.

இக்கருத்தினைக் கேலி செய்வதாக நினைத்துக்கொண்டு தி.மு.க. தலைவர் மு. கருணாநிதி, சித்திரை, கார்த்திகை என்ற இரு மாதங்களின் பெயர்கள்தாம் நட்சத்திரப் பெயர்கள் என்றும், பிற மாதங்களின் பெயர்களுக்கும் நட்சத்திரங்களின் பெயர்களுக்கும் எவ்விதத் தொடர்பும் இல்லை என்று குறிப்பிட்டு, பூச நட்சத்திரத்தில் பௌர்ணமி வருகிற மாதம் பூசை என்றும், மக நட்சத்திரத்தில் பௌர்ணமி வருகிற மாதம் மகம் அல்லது மகை என்றல்லவா பெயர் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்றும் வினவியுள்ளார்.

கருணாநிதி தமக்குத் தாமே ‘முத்தமிழ் அறிஞர்’ என்று பட்டம் சூட்டிக் கொண்டவர். முத்தமிழ் என்றால் இயல், இசை, நாடகம் என்ற மூன்றையும் குறிக்கும். நாடகத் தமிழ் நூல்களுள் தலையாயது சிலப்பதிகாரம். தாம் சிலப்பதிகாரத்தைக் கரைத்துக் குடித்தவர் என்றும், சிலப்பதிகார நாயகி கண்ணகிக்கு மெரினா கடற்கரையில் சிலை வைத்தும், பூம்புகாரில் சிலப்பதிகாரக் கலைக்கூடம் அமைத்தும் சிலம்புக்குப் பெருமை சேர்த்தவர் என்றும் தம்பட்டம் அடித்துக்கொள்பவர் பூம்புகார் திரைப்பட வசனகர்த்தா கருணாநிதி. சிலப்பதிகாரம் வஞ்சிக் காண்டத்தில் வருகிற ஒரு குறிப்பை (கால்கோட்காதை – வரி. 25-26) அவருக்கு எடுத்துக்காட்ட வேண்டிய கடமை நமக்கு உள்ளது.

சேரன் செங்குட்டுவன், கனக விசயர் மீது படையெடுத்துப் புறப்படுவதற்கு நல்ல நேரம் (முகூர்த்தம்) குறித்துக் கொடுக்கிற சோதிடன் “ஆரிரு மதியின் காருக வடிப்பயின்று ஐவகைக் கேள்வியும் அமைந்தோன்” எனக் குறிப்பிடப்படுகிறான். ஐவகைக் கேள்வி என்பது பஞ்சாங்க அறிவாகும். “ஆரிரு மதியின் காருக வடிப்பயின்று” என்றால் 12 ராசிகளிலும் இருக்கின்ற கிரக நிலைகளைக் கற்று என்று பொருளாகும். ஜாதகத்தில் இருக்கின்ற 12 ராசிகளை மதி என்றே சிலப்பதிகாரம் குறிப்பிடுகிறது. அதாவது சித்திரை மதி தொடங்கி பங்குனி மதி முடிய இருக்கிற 12 ராசிகள் என்பது பொருளாகும்.

மதி என்ற சொல்லில் இருந்தே மாதம் என்ற சொல் தோன்றிற்று. தமிழிலும் நிலவைக் குறிக்கிற திங்கள் என்ற சொல்லைத்தான் மாதத்தைக் குறிப்பதற்கும் பயன்படுத்துகிறார்கள். ஆங்கிலத்தில் வழங்குகிற Month (மாதம்) என்ற சொல் Moon என்ற சொல்லில் இருந்தே தோன்றியதாகும். எனவே, சித்திரை நட்சத்திரத்தில் முழுமதி திகழ்கிற மாதம் சித்திரை மாதம் ஆகும். அதே சிலப்பதிகாரத்தில், இந்திர விழவூரெடுத்த காதையில் (வரி 64) ”சித்திரைச் சித்திரைத் திங்கள் சேர்ந்தென” என்ற குறிப்பு உள்ளது இதற்குச் சான்றாகும். அது போன்றே, விசாக நட்சத்திரத்தில் முழுநிலவு அமைகிற மாதம் வைசாகி அல்லது வைகாசி ஆகும். இன்றும் வட இந்தியாவில் வைசாகி என்ற பெயர் வழக்கில் உள்ளது.

விசாக நட்சத்திரத்தின் பெயரை ஆட்பெயராகக் கொண்ட விசாகன் என்ற பெயருடையவர்கள், சங்க காலத்தில் இருந்துள்ளார்கள். இப்பெயர் வியாகன், வியகன், வியக்கன் என்ற வடிவங்களில் வழங்கியுள்ளதென கருணாநிதியாலேயே போற்றப்பட்ட – போற்றப்படுகிற(?) ஐராவதம் மகாதேவன் அவர்கள் தமது Early Tamil Epigraphy என்ற நூலில் குறிப்பிடுகிறார்.

சித்திரை, விசாகம் என்ற நட்சத்திரப் பெயர்களைப் போன்றே அனுஷம் என்ற நட்சத்திரமும் ஆனுஷி என்ற மாதப் பெயராக வழங்கத் தொடங்கி அதுவே ஆனி எனத் திரிந்திருக்கிறது. அனுஷம் அல்லது அனுடம் அல்லது அனிழம் என்ற நட்சத்திரம் முடப்பனை என்ற பெயரில் சங்க இலக்கியத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அனுஷ நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைவதாகக் கொள்ளாமல், அனுஷ நட்சத்திரத்திற்கு அடுத்த நட்சத்திரமாகிய ஜேஷ்டா அல்லது கேட்டை நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைவதாகக் கருதுகிற மரபும் உண்டு. அந்த அடிப்படையில் ஆனி மாதத்தை ஜேஷ்ட மாதம் என்றும் குறிப்பிடுவதுண்டு.

இவ்விரண்டு நட்சத்திரங்களிலும் முழுநிலா அமைவதாகக் கொள்ளாமல், இவற்றை அடுத்து வருகிற மூல நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைவதாகக் கொள்கிற வழக்கமே தற்போது நடைமுறையில் உள்ளது. மார்கழி மாத மிருகசிரஸ் நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைவதாகக் கொள்ளாமல், அதற்கு அடுத்த நட்சத்திரமான சிவபெருமானுக்குரிய திருவாதிரை நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா நாள் அமைவதாகக் கொள்வதை இதனையொத்த நிகழ்வாகக் கருதலாம்.

பூர்வ ஆஷாடம் நட்சத்திரம் தற்போது பூராடம் எனத் தமிழில் வழங்குகிறது. இந்நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் ஆஷாடி என்று வழங்கத் தொடங்கி ஆடி எனத் திரிந்துள்ளது. சிராவணம் என்ற நட்சத்திரம் திருவோணம் எனத் தமிழில் வழங்குகிறது. ஓணம் என்று இதனைக் குறிப்பிடுவதுண்டு. சிராவண நட்சத்திரத்தில் பௌர்ணமி அமைகிற மாதமே சிராவணி ஆகும். இது ஆவணி என வழங்கப்படுகிறது. சிரமணர் என்பது சமணர் எனத் திரிந்து அமணர் என வழங்குவது போன்றதே இம்மாற்றமும் ஆகும். ஆவணி மாத முழுநிலா நாள் ‘ஓண நன்னாள்’ என மதுரைக்காஞ்சியில் சிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது.

பூர பாத்ர பதம் என்கிற நட்சத்திரப் பெயர் பூரட்டாதி எனத் தமிழில் வழங்கும். இந்நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் புரட்டாசி எனத் தமிழில் வழங்குகிறது. அசுவதி நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் வட இந்தியாவில் ஆஸ்வின மாதம், ஆஸ்விஜ மாதம் என்றும் வழங்கப்படுகிறது. தமிழிலோ அற்பசி, ஐப்பசி, அற்பிகை என்றெல்லாம் வழங்கியுள்ளது. இவற்றுள் ஐப்பசி என்பதே வழக்கில் நிலைத்துவிட்டது.

கார்த்திகையைக் கருணாநிதியே ஏற்றுக்கொண்டு விட்டதால் அதைப் பற்றி நாம் எதுவும் தெரிவிக்க வேண்டியதில்லை.

மான் தலை போன்று தோற்றமளிக்கும் நட்சத்திரக் கூட்டம் மிருகசிரஸ் என்று வடமொழியில் வழங்கிற்று. இந்நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் மார்கசிருஷி என வடமொழியில் வழங்கத் தொடங்கி, தமிழில் மார்கழி எனத் திரிந்துள்ளது. பிராகிருத மொழியில் மிருகசிரஸ் என்பது மகசிர என வழங்கிற்று. மார்கழி மாதமும் மகசிர என்ற நட்சத்திரப் பெயராலேயே பிராகிருதத்தில் வழங்கியுள்ளது. இதற்கான ஆதாரம் இலங்கையில் வரலாற்று நூலான மகாவம்சத்தில் உள்ளது. ‘யாப்பருங்கலவிருத்தி’ என்ற பழமையான இலக்கண நூலில் மகயிரம் என இந்நட்சத்திரப் பெயர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

பூச நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் தை என்று எப்படிப் பெயர் பெற்றது என்பது கருணாநிதியில் கேள்வி. பூச நட்சத்திரம் வடமொழியில் பூஷ்யம் என்றும், திஷ்யம் என்றும் இரு வகையாக வழங்கும். திஷ்ய நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் என்பதால் தைஷ்யம் என இம்மாதம் வழங்கப்படத் தொடங்கி தைசம், தைய்யியம், தை எனத் திரிந்துள்ளது. தை என்பது பூச நட்சத்திரத்தின் பெயர் என்று பழமையான தமிழ் நிகண்டு நூலாகிய சூடாமணி நிகண்டு குறிப்பிடுகிறது.

தைசம் என்பது பூசம் நட்சத்திரத்தைக் குறிக்கும் என்று 1910ஆம் ஆண்டில் கதிரைவேல் பிள்ளை அவர்களால் தொகுத்து வெளியிடப்பட்ட சங்கத்து அகராதி குறிப்பிடுகிறது. புஷ்யம் என்ற பெயரை அடிப்படையாகக் கொண்டு பௌஷ்ய மாதம் என்றும், பௌஷ மாதம் என்றும் தைத் திங்களைக் குறிப்பிடுவதும் உண்டு. தை மாதத்தில் தமிழ்ப் புத்தாண்டு பிறப்பதாகச் சட்டம் இயற்றிய கருணாநிதிக்கு திஷ்ய நட்சத்திரத்தின் பெயர்கூடத் தெரிந்திருக்கவில்லை.

கருணாநிதிக்கு வேண்டியவரான ஐராவதம் மகாதேவன், திஷ்யம் என்ற நட்சத்திரப் பெயர் சங்க காலத் தமிழகத்தில் ஆட்பெயராகச் சூட்டிக் கொள்ளப்பட்டது என்றும், திஸ்ஸன், திய்யன், தீயன் என்ற வடிவங்களில் இப்பெயர் வழங்கியுள்ளது என்றும் நாம் மேலே குறிப்பிட்ட நூலில் எழுதியுள்ளார். கருணாநிதி, ஐராவதம் மகாதேவன் அவர்களைக் கலந்து ஆலோசித்திருந்தால், பூசை என்றல்லவா மாதப் பெயர் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பது போன்ற அபத்தமான கேள்விகளைக் கேட்டிருக்க மாட்டார். அவர்தாம் அனைத்தும் அறிந்தவர் என்ற எண்ணம் உடையவராயிற்றே?

தை மாதம், ஜனவரி 13 அல்லது 14ஆம் தேதியன்று பிறக்கிறது என்ற கணக்கீடு பஞ்சாங்கக் காரர்களால் தாம் கணித்துச் சொல்லப்படுகிறது. அதாவது, கருணாநிதியால் பழித்துப் பேசப்படுகிற ‘ஆரிருமதியின் காருக வடிப்பயின்று ஐவகைக் கேள்வியும் அமைந்தோர்களால்’தான் சூரியனின் வடதிசை நோக்கிய நகர்வு தொடங்குகிற நாள் என்ற அடிப்படையில் தை முதல் நாள் கணக்கிடப்படுகிறதே தவிர ஐரோப்பியர்களால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட வானநூல் கல்வியில் தேர்ச்சி பெற்ற கோள் ஆய்வு நிபுணர்களால் அல்ல. பஞ்சாங்கக் காரர்களால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட பழம் பஞ்சாங்கக் கணக்கீட்டின் அடிப்படையில் அமைந்த தை முதல் நாளை மட்டும் அப்படியே கேள்வி கேட்காமல் ஏற்றுக்கொண்டு, அதனைத் தமிழ்ப் புத்தாண்டுத் தொடக்க நாள் என்று புதிதாக நாமகரணம் செய்கிற அளவிற்கு அடாவடித்தனம் உள்ள ஒருவர், எப்படி அறிஞர் ஒருவரைக் கலந்தோசிப்பார் என்று நாம் எதிர்பார்க்க முடியும்?

ஐராவதம் மகாதேவனைக் கலந்து ஆலோசித்திருந்தால், டிசம்பர் 20ஆம் தேதியன்றே சூரியனின் வடதிசை நோக்கிய நகர்வு தொடங்கிவிடுகிறது என்பதால் டிசம்பர் 20ஆம் தேதியைத்தான் தை முதல் நாளாக நிர்ணயித்து, அன்றுதான் தமிழ்ப் புத்தாண்டும் தொடங்கப்பட வேண்டும் என்றாவது ஐரோப்பிய வானநூல் அறிவுக்கும் கருணாநிதியின் ஆணவத்திற்கும் ஒத்திசைகிற வகையில் ஒரு வழியையாவது சொல்லிக் கொடுத்திருப்பார்.

மக நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் மாகி என வழங்கத் தொடங்கிப் பின்னர் மாசி எனத் திரிந்துள்ளது. கரம், ஹரமாகத் திரிந்து ஒலிக்கப்படத் தொடங்கிப் பின்னர் சகரமாகத் திரிந்திருக்கலாம். ஹிந்து என்ற பாரசீக வழக்கு, சிந்து என இந்திய மொழிகளில் வழங்குவதை நாம் உதாரணமாகக் கொள்ளலாம்.

இறுதியாகப் பங்குனி என்ற கடைசி மாதப் பெயருக்கு வருவோம். ”பங்குனி உயர் அழுவத்துத் தலைநாள் மீன்” எனப் புறநானூறு குறிப்பிடுகிறது. அதாவது பங்குனி மாதத்தில் முழுநிலா அமைகிற முழுமையான நட்சத்திரமாகிய உத்தர பால்குண நட்சத்திரமே அதாவது உத்தரமே இவ்வாறு குறிப்பிடப்படுகிறது. நாள்மீன் என்பது நட்சத்திரத்தையும், கோள்மீன் என்பது கிரகத்தையும் குறிப்பதற்குச் சங்க இலக்கியத்தில் பயன்படுத்தப்பட்ட சொற்களாகும். அதாவது Constellation என்பது நாள்மீன் அல்லது நட்சத்திரம், Planet என்பது கோள்மீன் அல்லது கிரகம் ஆகும்.

கோள் என்ற சொல் கொள்ளுதல் அதாவது ஈர்ப்பு விசையால் ஒன்றையொன்று பற்றிக்கொண்டு இயங்குவது எனப் பொருள்படும். வடமொழியில் கிரகித்தல் என்ற கருத்தின் அடிப்படையில்தான் கிரகம் என்ற சொல்லும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த அளவிற்குத் தெளிந்த வானியல் அறிவு படைத்த நம் முன்னோர், கருணாநிதியின் பார்வையில் மூடர்களாகவோ, ஆரிய அடிமைகளாகவோதான் காட்சியளிப்பார்கள். நம் முன்னோர்களைப் பற்றி இவர் புரிந்து கொண்டது, தமிழைப் புரிந்து கொண்டதுபோல் இவ்வளவுதான்.

உத்தர பால்குண நட்சத்திரத்தில் முழுநிலா அமைகிற மாதம் பல்குனி என வழங்கத் தொடங்கிப் பங்குனி எனத் திரிந்துள்ளது. எந்நேரமும், எந்த ஆதாயத்திலும் தம் பங்கு என்ன என்ற சிந்தனையிலேயே மூழ்கி இருப்பவர்களுக்குப் பங்குனிக்கான பெயர்க் காரணம் புரியாமல் போவதில் வியப்பில்லை.

இறுதியாக ஒரு விளக்கம். இந்த நட்சத்திரப் பெயர்களும், மாதப் பெயர்களும் சமஸ்கிருதப் பெயர்களாக இருப்பதால் அவை தமிழர்களுக்கு அன்னியமானவை என்ற எண்ணம் சில தமிழ் அறிஞர்களிடையேகூட நிலவுவதாகத் தெரிகிறது. பழமையான தமிழ்க் கணியர்களான (ஜோதிடர்களாகிய) வள்ளுவர்கள், தமிழர்களே என்பதில் எவ்வித ஐயமும் இல்லை. எனவே, பல நட்சத்திரப் பெயர்களும், மாதங்களில் பெயர்களும் திராவிட மொழிகளில் இருந்தோ, முன்னிலை ஆஸ்திராய்டு மொழிகள் என்று கருதப்படுகிற முண்டா மொழிகளில் இருந்தோ பெறப்பட்டுச் சமஸ்கிருத வடிவம் பெற்ற சொற்களாக இருக்கவும் வாய்ப்புண்டு.

அதேபோன்று, வள்ளுவர்கள் வானவியல் அறிவை அனைத்திந்தியக் கல்விப் புலமாக உருவாக்குவதற்காக, சமஸ்கிருத மொழி வடிவில் இப்பெயர்களைப் பதிவு செய்திருக்கலாம். இக்காரணத்தினாலேயே வானவியல் அறிவும், பஞ்சாங்க அறிவும் தமிழர்களுக்கு அன்னியமாகிவிடா. மொழியியல் அறிஞர்கள்தாம் இது குறித்து ஆய்ந்து விளக்கம் அளிக்கத்தக்கவர்கள்.

(இக்கட்டுரை, ஏப்ரல் 21, 2012 அன்று மூவர் முதலிகள் முற்றம் சென்னையில் நடத்திய சித்திரைச் சிறப்பு விழாவை முன்னிட்டு வெளியிடப்பட்ட இலவசப் பிரசுரத்தின் மேம்படுத்தப்பட்ட வடிவம்).

கட்டுரை ஆசிரியர் எஸ்.இராமச்சந்திரன் அவர்கள் தொல்லியல் துறையில் நீண்டகாலம் பணியாற்றியவர். தமிழகக் கல்வெட்டுகள் குறித்த ஆழ்ந்த புலமை கொண்டவர்.

கல்வெட்டுகளை ஆய்வு செய்வது குறித்து பல புதிய கோணங்களையும், பார்வைகளையும் அளித்து வருபவர்.

மறையும் மறையவர்கள் (ஆய்வுக் கட்டுரைகளின் தொகுப்பு), தோள்சீலைக் கலகம் (அ.கணேசனுடன் இணைந்து எழுதியது) ஆகிய நூல்களின் ஆசிரியர். சென்னையில் தென்னிந்திய சமூக வரலாற்று ஆய்வு நிறுவனம் (SISHRI) என்ற ஆய்வு மையத்தை நடத்தி வருகிறார்.

தொடர்புடைய பதிவுகள்

அறிவியல்

நட்சத்திரங்களின் கதை!

பிரதீப் பெருமாள் November 19, 2010 16 Comments அணுக்கள்அண்டங்கள்அண்டம்அறிவியல் கட்டுரை அறிவியல் கட்டுரைகள்ஆற்றல்இயற்கை இயற்பியல்ஈர்ப்புவிசை எலக்ட்ரானிக்ஸ்ஒளி ஆண்டுகள்கருந்துளைகள்கார்பன்காலம்கோள்கள்சக்தி சந்திரயான்சூப்பர்நோவா சூரியக்குடும்பம்சூரியன்நட்சத்திரங்களின் வாழ்க்கை நட்சத்திரங்கள்பருப்பொருள்பால்வீதி பிரபஞ்ச அறிவியல்பிரபஞ்சத் தோற்றம்பிரபஞ்சம்பிரபஞ்சவியல்பூமி மின்துகள்மின்னணுவியல்வானவியல்வானியற்பியல்வானியல்வான்வெளி விண்மீன்கள்விண்வெளி வெப்பநிலை வேதியியல்ஹீலியம்

நட்சத்திரங்கள், எப்போதுமே மனிதர்களை அவைகளின் மீது தீராத மோகம் கொள்ள செய்தே வந்திருக்கின்றன. தெளிவான இரவு வான நாட்களில், மின்சாரம் இல்லாத இரவுகளில், மொட்டை மாடியில் நின்று ஆகாயத்தை அண்ணாந்து பார்க்கும் வேளைகளில், அங்கே தெரியும் சொர்க்கங்களின் மாட்சிமையான அழகை கண்டு அதிசயிக்காமல் போனவர் இந்த மண்ணில் பிறந்தே லாபம் இல்லை என்று கூட சொல்லலாம்.

முற்காலத்தில் மதிநுட்பமிக்க கருவிகள் இல்லாத சமயத்திலும் நட்சத்திரங்களின் ஒழுங்கான அமைப்பு முறையை அறிவியல் பூர்வமாக விளக்க முயற்சிகள் மேற்கொள்ளபட்டு வந்துள்ளது. தற்சமயம் பிரபஞ்சம் குறித்த நமது அறிவு விசாலமானதாக ஆகி இருப்பினும்,அங்கே தெரியும் முடிவில்லாத பிரமிப்புமிக்கதான பரமாகாச சங்கிலிதொடர்கள் அதனை அறியும் ஆவலில் உள்ளோரை ஏறத்தாழ ஒவ்வொரு நொடியும் புதிது புதிதாக கற்றுக்கொள்ளவும், தெரிந்துக்கொள்ளவும் செய்துகொண்டுள்ளன.

இனி இங்கே ஒரு நட்சத்திரத்தை எடுத்துக்கொண்டு அதன் வரலாறை, அது உருவாகும் , உள்படல தூசுகளின் (Interstellar Dust ) மூலத்தில் இருந்து, அது தன்னொளியை நிறுத்திகொள்ளும் அந்திம காலம் வரையிலான நிகழ்வுகளை விளக்க முயலுவோம்.

நாம் இங்கே அந்த படலகதையின் உண்மைகளை சாட்சியங்கள் கொண்டு விளக்க முயலப்போவதில்லை. ஆனால் இந்தக்கதையை, இன்று மாபெரும் அறிவியலாளர்கள் புரிந்து கொண்டிருக்கும் இயல்பிலேயே விளக்கத் தலைப்படுகிறோம்.

நட்சத்திரங்களின் எடை மற்றும் அளவு ஒன்றுகொன்று மிகபெரிய அளவில் மாறுபடுகின்றன. ஆனால், அவைகள் உருவாகும் முறையோ, ஒரே வகைதான். உருவாக எடுத்துகொள்ளும் காலத்தில் மட்டும் பெரியதான வித்தியாசங்கள் உண்டு.

தூசில் இருந்து நட்சத்திரமூலம் ஆகும் முதல் 10 மில்லியன் வருடங்கள்:

வான்வெளி முழுதும் பருபொருட்கள் (Matters) சீரற்றமுறையில் விநியோகிக்க பட்டுள்ளன என்பதை நாம் அறிவோம். ஒன்றுமே இல்லை என்று கருதப்படும் அண்டங்களுக்கு இடையேயான வெற்று பிரதேசங்களிலும், ஒரு சதுர மீட்டருக்கு ஒரு அணு என்ற அளவிலாவது பருப்பொருள் கண்டிப்பாக இருக்கலாம் என்று அறிவியலாளர்களால் நம்பபட்டுவருகின்றன.

பிரபஞ்சத்தின் 75 சதவிகித எடையானது நீர்வாயுவே (ஹைட்ரசனைக்) கொண்டிருக்கலாம் என்றும், மீதி உள்ள 25 சதவிகிதத்தில் பெரும்பான்மையாக ஹீலியமே இருக்க பெருவாய்ப்புக்கள் உள்ளதாகவும் நம்பப்படுகின்றன.

அண்டங்களில், உள்படல வஸ்துக்கள் (Interstellar Matters ) அடர்த்தியாக உள்ள பகுதிகளிலேயே நட்சத்திரங்கள் உருவாவதற்கான சாத்தியங்கள் அதிகமாக உண்டென்று சொல்கிறார்கள். உள்படல வஸ்துக்களிலும், மேலே சொன்ன ஹைட்ரசன் மற்றும் ஹீலியம் போன்ற வாயுக்களின் அணுக்களே அதிகம் இருப்பதை ,இங்கே நாம் சொல்ல போகும் கதையை நம்ப, நீங்கள் நம்பித்தான் ஆக வேண்டும்.

இந்த உள்படலத்தின், தூசுகளால் ஆன மேகத்தில் ஒரு சதுர மீட்டருக்கு ஒரு மில்லியன் அணுக்கள் உள்ளன என்று நான் சொன்னால், ரொம்ப ரொம்ப அதிகம் தான் என்று நீங்கள் சொல்லிவிடக் கூடாது. ஏனென்றால் நம் பூமியின் ஒரு காலி இடத்தில் ஒரு சதுர மீட்டருக்குள் இருக்க கூடிய ஆக்சிஜென் அணுக்களின் எண்ணிக்கையை விட இது ரொம்ப ரொம்ப குறைவு தான்.

ஒரு எடுத்துக்காட்டுக்காக இப்படி எடுத்து கொள்வோம்.அதாவது நம் வளிமண்டலத்தில் உள்ள சாதாரண ஹைட்ரசன் வாயுவின் அணுக்களின் எண்ணிக்கை ஒரு சதுர மீட்டருக்கு 10-ன் மேல்25 , அதாவது 10 க்கு பின்னால் 25 பூஜ்ஜியங்கள் போட்டு படித்தால் வரும் எண்ணிகையில் இருக்கும் என்று கருதுகிறார்கள்.

இந்த எண்ணிக்கையே இந்த பூமி முழுதும் உள்ள கடற்கரை மணல் துகள்களின் எண்ணிக்கையாக இருக்கும் வாய்ப்புகள் அதிகம் என்றும் சொல்கிறார்கள். இந்த மணல் துகள்களில், நம் கைப்பிடி மணல் எடுத்து எண்ணினால் வரும் தொகை ஒரு மில்லியனாக இருக்கும் என்றும் கருதும் போது இதை அப்படியே எடுத்து உள்படல வஸ்துக்களில் காணப்படும் அணுக்களின் எண்ணிக்கையை ஒப்பிட்டு அங்கே எவ்வளவு குறைவாக அணுக்கள் உள்ளது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.

பருபொருட்களின் தூசுகளால் உருவான உள்படல மேகத்தின் (Interstellar Dust clouds) உள்ளே காணப்படும் வெப்பமானது -150 டிகிரியே எனும்போதும் அதனுள் இருக்கும் அணுக்கள் நொடிக்கு ஒரு மைல் வேகத்தில் நகருகின்றன. இந்த அணுக்களின் வேகம் மணிக்கு 3300 மைல்கள் என்று இருந்தாலும் இவை ஒன்றுடன் ஒன்று மோதிக்கொள்ளுதால் மிகவும் குறைவாகவே உள்ளது.

அடிப்படையில் இந்த அணுக்கள் பரமாகாசத்தில் மிகவும் சுதந்திரமாக நகருபவையாகவும், ஒழுங்குமுறையில்லாத திசைகளில் நகர்ந்து செல்பவைகளாக கருதப்படுகின்றன . சிலசமயங்களில், இந்த அணுக்கள் ஒன்றுக்கு ஒன்றுடனான ஈர்ப்பு விசையின் காரணமாக இணைந்து, அந்த மேகத்தில் சாதாரணமாக காணப்படும் தூசுகளின் அடர்த்தியை விட 500 மடங்குகள் அதிகமாகிவிடுவதும் நடந்து விடுகின்றன.

இப்படி இணையும் அணுக்கள் 15 ட்ரில்லியன் கிலோ மீட்டர் விட்டம் (Diameter) அதாவது நம் சூரிய குடும்பம் பரந்துவிரிந்து கொண்டுள்ள விட்டத்தை காட்டிலும் 1000 மடங்கு பெரியது ஆகி விடும்போது ஒவ்வொரு தனி அணுக்களுக்கும் இருக்கும் ஈர்ப்பு விசையின் கூட்டால்,மாபெரும் ஈர்ப்புவிசை இப்படி உருவான அணுக்களின் ஒருங்கிணைந்த கூட்டமைப்பில் ஏற்பட்டு விடுகின்றன.

இதுமாதிரி ஏதேச்சையாக ஏற்படும் பருப்பொருட்கள் குவிதலின் விளைவாக புதியநட்சத்திரத்தின் தொடக்கம் ஆரம்பிகின்றன.இதனை நட்சத்திரமூலம் (protostar) என்று அழைக்கிறார்கள். இந்த நட்சத்திர மூலத்தில் உள்ள ஒரு அணுவானது அதிலேயே உள்ள வேறு ஒரு அணுவினால், அவற்றினில் உள்ள ஈர்ப்புவிசையின் செயலெதிர்ச்செயலின் விளைவால் கவர்ந்து இழுக்கப்படுகின்றன.

இப்படி இருக்கும் செயலேதிர்செயலின் காரணமாக மொத்த அணுக்களின் ஆற்றல் நட்சத்திரமூலத்தின் மையத்தை நோக்கி செலுத்தப்படுகின்றன.அணுக்களின் ஈர்ப்பு விசையாலே ஏற்பட்ட இந்த ஆற்றலின் சக்திக்கு அந்த ஒவ்வொரு அணுவும் உட்படவேண்டியதாகி அதன் ஈர்ப்பு அழுத்த விசையை இழந்து இயக்க ஆற்றலை பெற்று, மேலும் மேலும் வேகமாக நகர்ந்து ஒன்றுடன் ஒன்று நெருக்கம் ஆகின்றன.

வேகவேகமாக நெருங்கிய அணுக்கள் ஒன்றை ஒன்று தாக்கி கொள்ள அவைகள் சூடேறுகின்றன.எனவே அங்கே ஒட்டுமொத்தமாக வெப்பம் அதிகரிக்கின்றன. நம் சூரிய குடும்பம் போல ஆயிரம் மடங்கு பெரியதாக இருந்த அந்த நட்சத்திரமூலம் சுருங்கி சுருங்கி 30 லட்சம் வருடங்களில் (பரமாகாச கால அளவில் இது என்னவோ கண் சிமிட்டும் நேரம் தான்) பூமிப்பந்தின் அளவுக்கு ஆகிப்போகின்றன.

அந்த பந்தின் உள்ளில் வெப்பம் 50000 டிகிரி சென்டிக்ரெட்டை தொடும்போது அணுக்கள் நொடிக்கு 35 கிலோமீட்டர் என்ற வேகத்தை பெற்று நகருகின்றன. நட்சத்திரமூலத்தில் உள்ள இந்த அதிவேக துகள்களின் அதிவேக உள்நோக்கிய நகர்வு எனும் விளைவின் எதிர்வினையின் விளைவால் கணிசமான அளவு வெளிநோக்கிய அழுத்தம் அந்த பந்தின் வெளி அடுக்குகளை நோக்கியும் செலுத்தபடுகின்றன. பருப்பொருட்களை உள் இழுக்கும் ஈர்ப்புவிசை என்றும் அதனை எதிர்த்து வெளியே இழுக்கும் அழுத்த விசை என்றும் இந்த வெப்ப இயக்க நாடகம் ஒரு கோடி வருஷம் நடக்கின்றன.இதன் முடிவில் பார்த்தால் பூமிப்பந்தின் அளவில் இருந்த நட்சத்திரமூலம் நம் சூரியன் மாதிரி இரண்டு மடங்காக வீங்கிப்போனது.

இந்நேரத்தில் ஏற்படும் இரண்டாவது முக்கியமான நிகழ்வு என்னவெனில்,இருக்கும் அத்தனை அணுக்களும் அயனிகளாகி விடுகின்றன. அயனியாதல் என்றால் அணுவில் இருந்து எலக்ட்ரான்களை பிரித்தல் அல்லது சேர்த்தலை இங்கே குறிக்கின்றன. இருக்கும் அதிகபடியான வெப்பத்தினால் அணுக்களின் மோதல் ஆத்திரம் மிக்கதாக ஆகின்றன.அது எந்த அளவுக்கு என்றால்,அணுக்களின் எலக்ட்ரான்களையே அதனில் இருந்து பிரித்து எடுத்துவிடும் அளவுக்கு! இதனால் அணுக்கருக்கள் (ப்ரோட்டான்கள் அதிகமாக) மட்டும் நட்சத்திரமூலத்தின் உள்ளில் ஈர்ப்புவிசையை தன்னுள்ளே கொண்டிருக்கும் திரவவிழையமாக (பிளாஸ்மா), வாயுக்கள் மாறி நகர்ந்து திரிகின்றன.இதுவரை நாம் அணுக்கள் என்று இங்கே பேசிகொண்டிருப்பது எல்லாம் பரமாகாசத்தில் அதிகமாக உள்ள ஹைட்ரசன் மற்றும் ஹீலியம் வாயுக்களின் அணுக்களையே என்பதை தங்களுக்கு நினைவுபடுத்த விரும்புகிறேன்.

இதன் முடிவில் அயனியான வாயுக்களின் மிகப்பெரிய திரவவிழைய மேகமுட்டங்கள் அந்த பந்தில் தெரிகின்றன. குண்டுபல்பில் இருக்கும் சூடு எப்படி மின்காந்தகதிர்களை வெளியேற்றுகிறதோ அதே போல இந்த வாயுவின் மேகத்தில் இருந்து அவை அதிவெப்ப தாக்குதல்கள் நடத்திகொண்ட போது மின்இயற்றப்பட்ட துகள்கள் மின்காந்த கதிர்களை வெளியேற்றுகின்றன. வெப்ப கிளர்ச்சி தரும் முடுக்கத்தின் காரணமாக,மின்இயற்றப்பட்ட துகள்கள் முடுக்கம் பெற்று அவைகள் தன்னில் இருந்து மின்காந்த கதிர்களை வெளியேற்றுகின்றன என்றும் கூறலாம். மின்காந்த அலைகளின் ஊடே வெளியேறும் ஒளியின் செயலேதிர்செயலின் விளைவால் தோன்றிக்கொண்டு இருக்கும் நட்சத்திரத்தின் ஆற்றல் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் இழக்கின்றன. அதனை தொடர்ந்து நட்சத்திரமூலம் சிதையவும் உட்படுகின்றன. அது எவ்வாறெனில், ஒளி வெளியேற்றத்தினால் ஏற்படும் ஆற்றல் இழப்பின் காரணமாக அங்கே வெப்பம் குறைகின்றன .

எனவே நட்சத்திரமூலத்தின் உள்ளில் இருக்கும் வெளிநோக்கிய அழுத்தமும் குறைகின்றன. இந்த குறைந்த கொண்டுவரும் ஆற்றலின் காரணமாக ஏற்பட்ட வெளிநோக்கிய அழுத்த குறைவினால், உள்நோக்கிய ஈர்ப்புவிசை அதே அளவில் இருப்பினும், அதற்க்கு போதுமான எதிர்ப்பு இல்லாததன் காரணமாக அவை பருபொருட்களை உள்நோக்கி இழுத்தல் நடைப்பெற்று நட்சத்திரமூலம் மேலும் சிதைகின்றன.ஈர்ப்பு விசைக்கும் ஒரு எல்லை இருப்பதை கருத்தில் கொள்வோம்.ஈர்ப்பு விசையின் உள்நோக்கிய இழுப்பு சக்தியும் ஒரு கட்டத்தில் குறைந்து விடுதல் எப்படி நடக்கின்றன என்றால், உள்நோக்கி இழுக்கப்படும் பருபொருட்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று மோதி உராய்தல் அதிகமாக, மறுபடியும் அவ்விடத்தில் சூடு அதிகமாக தொடங்குகின்றன.இந்த சூட்டின் விளைவால் குறைந்துகொண்டே வந்த வெளிநோக்கிய அழுத்தம் மீண்டும் அதிகரிக்கின்றன.இப்படி அதிகரித்த வெளிநோக்கிய அழுத்தம்,ஈர்ப்பு விசையை சமநிலை செய்து நட்சத்திரமூலம் மேலும் சிதைதலை தடுக்கின்றன.

ஆனாலும் மின்காந்த கதிர்களின் வெளியேற்றம் நின்றுவிடுவதில்லை என்பதால் ஆற்றல் இழப்பும் நிற்பதில்லை. எனவே மேற்சொன்ன நிகழ்வானது மறுபடி மறுபடி நடந்து நட்சத்திரமூலம் குறுகி,குறுகி 10 மில்லியன் ஆண்டுகளில் குட்டியோண்டு ஆகிவிடுகின்றன. குட்டியோண்டு ஆன அந்த நட்சத்திரமூலம் கொண்ட பரிமாணமே முன் குறிப்பிட்டது போல நம் சூரியனைவிட இரண்டு மடங்கு பெரியதாக இருக்கலாம் என்று வானியலாளர்களால் சொல்லப்பட்டது.

இளமை முதல் பக்குவப்படும் காலம் வரையிலான அடுத்த 17 மில்லியன் ஆண்டுகள்:

அப்படி ஆன நட்சத்திரமூலத்தின் உள்ளில் உள்ள வெப்பம் 10 மில்லியன் டிகிரி சென்டிக்ரெட்டாக இருக்கலாம் என்றும் சொல்கிறார்கள்.ஆனாலும் இதனை, இன்னும் நட்சத்திரம் என்று சொல்லாமல் நட்சத்திரமூலம் என்றே குறிபிடுகிறார்கள். ஏனெனில் இன்னும் அதன் வாழ்வை நிர்ணயிக்க போகும் உள்ளக அணுஉலைகள் தயாராகாததே காரணம்.

நட்சத்திர மூலத்தின் உள்வெப்பம் 10 மில்லியன் டிகிரியை தொடும் போது அங்கே சிறிது காலத்தில் உருவாக போகும் நட்சத்திரத்தின் வாழ்கை முழுமையையும் கட்டுபடுத்த போகும் ஆற்றல் செயல்படுமுறைமை இயக்கவியல் (Dynamics) எனும் புதிய செயல்முறை உருவாகின்றன.அதன் பெயரை அணுப்பிணைவு (Nuclear fusion ) என்று விஞ்ஞானிகள் சொல்கிறார்கள். இந்த அதீதமான வெப்பத்தால் அணுக்கருக்களுக்கு இடையே ஆன மோதல் தீவிரமாகி, நேர்மின் இயற்றபட்ட(Positively Charged ) அணுக்கருக்கள் நிரம்ப நெருங்கி அணுச்சக்தியை வலிமையடைய செய்கின்றன.

இங்கிருந்து தான் அணுச்சக்தி முக்கியத்துவம் பெறுகின்றது! நாம் அணுக்கரு வினைகளை பற்றி இங்கே விவரமாக விளக்க போவதில்லை! ஆனால் கொள்கை முடிவான, ஹைட்ரஜன் அணுவினைகளால் வெளியேறும் நான்கு ப்ரோட்டான்கள் இணைந்து ஒரு ஹீலியம் அணுக்கரு (Nuclei ) உருவாகின்றது என்பதையும்,அப்படி உருவான கருவில் இருந்து இரண்டு பாசிற்றான்களும்,இரண்டு நியூற்றிநோக்களும் வெளியேறுகின்றன என்பதையும்,இப்படி வெளியேறும் இவைகளால் அணுவில் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் உள்ளார்ந்த ஆற்றல் குறைகின்றது என்பதையும் கருத்தில் கொள்ளபோகிறோம்.

இவ்வாறு குறையும் அணுவின் உள்ளார்ந்த ஆற்றலானது, இயக்க ஆற்றலாகவும், நியூற்றினோ ஆற்றலாகவும் மாறி அணுவில் இருந்து வெளியிடப்படுகின்றன. (நியூற்றினோ துகளில் positive charge -ம் இருக்காது, negative charge -ம் இருக்காது.இந்த துகளுக்கு எடையும் கிடையாது). அந்த இயக்க ஆற்றலானது, உருவாகி கொண்டிருக்கும் நட்சத்திரத்தின் அனைத்து துகள்களுக்கும் வேகமாக விநியோகிக்க படுவதால் நட்சத்திரமூலத்தின் உள்ளகத்தில் வெப்பமும்,அழுத்தமும் அதிகரித்து, அதனால் ஏற்படும் ஈர்ப்பு விசை மற்றும் வெளிநோக்கிய அழுத்தம் என்ற சக்திகளுக்கு இடையே ஆன இழப்புகள் மற்றும் அதிகரித்தலின் விளைவாக, உள்நோக்கி இழுக்கும் ஈர்ப்பு விசைக்கும் , வெளிநோக்கி இழுக்கும் அழுத்தத்திற்கும் இடையே ஒரு கட்டத்தில் ஏற்படும் சமநிலையே, முடிவாக அந்த நட்சத்திரத்தின் பருமனை நிர்ணயம் செய்கின்றன.

இப்போது, இதனை நட்சத்திர இளைஞன் (Young Star) என்று சொல்லலாம். இந்த புதிய நட்சத்திரம் 17 மில்லியன் ஆண்டுகளில் கொஞ்சமாக சுருங்குகின்றது ( இந்த கால கட்டம் அந்த நட்சத்திரத்தின் வாழ்கையில் ஒரு சிறிய பின்னம் மட்டுமே).அதன் உள்ளக வெப்பம் 30 மில்லியன் டிகிரி வரை உயரும் போது அதன் சுற்றளவு நம் சூரியன் அளவுக்கு நெருங்கி சுருங்கிவிடுகின்றன. இந்த சமயத்திலே,ஒளி மற்றும் நியூற்றினோ கதிர்களின் வெளியேற்றத்தால் ஏற்படும் சக்திகளின் இழப்பை, அந்த நட்சத்திரத்தின் உள்ளக அணுஉலையில் நடந்துகொண்டு இருக்கும் அணுவினைகள் சரிகட்டிவிடுகின்றன.அதே போல் அங்கே உருவாகும் வெப்பமும் போதுமான அளவு வெளிநோக்கிய அழுத்தத்தை உருவாக்கி, ஈர்ப்பு விசையின் உள்நோக்கிய இழுப்பை சமன் செய்து விடுகின்றன. இவ்வாறாக அதன் நடுத்தர வயது முழுதையும்,அதாவது சுமார் 10 பில்லியன் ஆண்டுகள் வரை கடத்துகின்றன.

நட்சத்திரத்தின் பக்குவமடைந்த 10 பில்லியன் ஆண்டுகள்:

அந்த நட்சத்திரம்,அதன் வாழ்வின் பெரும் பகுதியை பக்குவப்பட்ட சமநிலையிலேயே கழிக்கின்றது.இந்த நிலையை தான் நாம் இன்று நம் சூரியனில் காண்கிறோம்.எல்லா நட்சத்திரங்களும் அதன் செயல்பாட்டை பொறுத்தவரை கொதிக்கும் கொப்பரை போல இருப்பினும்,அது ஈர்ப்பு விசைக்கும் அழுத்தத்துக்கும் இடையே ஆன சமப்பட்டுகொள்ளும் நிலையை அடைந்து விட்டதன் காரணமாக ஆண்டுகள் பல கடந்தாலும் நமக்கு ஒரே மாதிரியாக தெரிகின்றன.எனினும் அதன் இறப்புக்கான விதை விழுந்து,அதே நட்சத்திரத்தின் ஆழத்தில் முளைத்து கொண்டு இருப்பதையும், அது தன் அணுஉலையை முதலில் பற்றவைத்த போதே,அந்த விதையும் விழுந்துவிட்டதையும் நாம் ஏற்றுக்கொண்டு தான் ஆக வேண்டும்.

நட்சத்திரத்தினுள் உருவாகும் அணு ஆற்றல் அடுத்து வரும் 10 பில்லியன் ஆண்டுகளில் சிறுக சிறுக குறைய ஆரம்பிகின்றன. அதற்கேற்றார் போல அதனுள் உருவாகும் வெப்பமும், அந்த வெப்பத்தின் விளைவால் பிறக்கும் வெளிநோக்கிய அழுத்தமும் குறைதல் நடக்கும் என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.இந்த இடைப்பட்ட காலத்தில் அந்நட்சத்திரத்தின் உள்ளக வெப்பம் 30 மில்லியன் டிகிரி சென்டிகிரேட்டாகவும், மேற்ப்பரப்பின் வெப்பம் 5500 டிகிரி சென்டிகிரேட்டாகவும் நிலைப்பெற்று இருக்கும் .

நட்சத்திரத்தின் உள்ளகத்தில் உருவாகும் ஒளியை நாம் பார்ப்பதற்கு வாய்ப்பே இல்லை.ஏனெனில் அங்கே உருவாகி அது மேற்பரப்புக்கு வருவதற்குள் அந்நட்சத்திரத்தின் அணுஉலையை சுற்றி உள்ள பல உள்அடுக்குகளை கடப்பதால் அவ்வடுக்குகள் ஒளியை உள்ளீர்த்து கொண்டு ரொம்ப குறைவான ஒளிமீதமே மேலடுக்குகளை அடைகின்றன.நாம் காணும் ஒளியோ இந்த மேல்அடுக்குகளில் இருந்து வெளியேறுபவை தான். மேல்அடுக்குகள் ஒப்பிட்டளவில் உள்அடுக்குகளை விட குளிர்ச்சியானதாக கருதபடுகின்றன. நட்சத்திரத்தின் 5இல் ஒரு பங்கு கனபரிமானம் உடைய அதன் அதிவெப்ப நடுபாகத்திலேயே அணுவினைகள் நடக்கின்றன.

இந்த பக்குவப்பட்ட காலத்தின் அவகாசம் என்பது அந்நட்சத்திரத்தின் மொத்தையை பொறுத்து எதிர்பாராத விதமாக அமைந்து விடுகின்றன. நிரம்ப மொத்தையாக இருந்தால் அதன் வாழ்நாள் குறைவானதாக இருக்கின்றன. ஏனென்றால் அதிகபடியான வெப்பமும் அதனால் உருவாகும் வெளிநோக்கிய அழுத்தமும் ஒரு நட்சத்திரம் சிதையாமல் வாழ முக்கியமான தேவைகளாக இருக்கின்றன.அப்போதுதான் நட்சத்திரத்தின் மையம் நோக்கிய ஈர்ப்பு விசையை வெளிநோக்கிய அழுத்தம் சமன்செய்து சிதையாமல் காக்கும்.இந்த அடிப்படையில் பார்த்தோமானால், மொத்தையாக நட்சத்திரம் இருப்பதால் அதன் அணுஉலையில் ஏற்படும் ஆற்றலை அதன் அடுக்குகள், இழக்கப்படும் வெப்ப மற்றும் அழுத்தத்தை ஈடு செய்ய வெகு சிக்கிரம் சாப்பிட்டுவிடுகின்றன. எனவே அணு உலையும் இருக்கும் எரிபொருளை (Hydrogen) அதனை சுற்றியுள்ள அடுக்குகளுக்கு உணவளிக்க அதிகமாக பயன்படுத்துகின்றன.எனவே எரிபொருள் குறைந்து அதன் வாழ்நாளும் சிக்கிரம் குறைகின்றன.அதாவது நம் சூரியன் போல 10 மடங்கு பெரியதான ஒரு நட்சத்திரம் நம் சூரியனை விட 100 மடங்கு ஆயுள் கம்மியாக இருக்கும் என்றும்,நம் சூரியனை போல பத்தில் ஒரு பங்கு உடைய நட்சத்திரம் 100 மடங்கு அதிகமான ஆயுள் உடையதாக ஆகியிருக்கும் என்று கண்டுபிடித்து உள்ளார்கள்.

நட்சத்திரம் பேருரு கொண்ட சிவந்த அரக்கனாக மாறும் காலம்:

நட்சத்திரத்தின் நடுப்பகுதியில் உள்ள ஹைட்ரஜன், தொடர்ந்த அணுவினைகளால் தீர்ந்து போகும் போது,ஹைட்ரஜன் அணுப்பினைவுகள் உள்பாகங்களில் உள்ள மற்ற அடுக்களில் நடக்க தொடங்குகின்றன.இவ்வாறு நடக்கும் போது நடுப்பகுதியில் ஹீலியம் இருப்பினும் அங்கே அணுபினைவுகள் நடப்பதில்லை என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ளவேண்டும்.இப்படி உள் அடுக்குகளில் நடக்க தொடங்கும் அணுப்பினைவுகளின் காரணமாக,அந்த பிராந்தியத்தில் இதுவரை இல்லாத அளவுக்கு வெப்பம் உயருகின்றன. இந்த வெப்பத்தின் விளைவால் வெளிநோக்கிய அழுத்தமும் அதிகரிக்கின்றன.இவ்வாறு ஏற்படும் வெளிநோக்கிய அழுத்தம், மைய்ய நோக்கிய ஈர்ப்பு விசையை காட்டிலும் அதிகமாக இருப்பதால் 100 மில்லியன் ஆண்டுகளில் அந்த நட்சத்திரம் சாதாரணமாக வேலை செய்துகொண்டு இருந்தபோது இருந்த சுற்றளவை காட்டிலும் 50 மடங்கு பெருத்து விடுகின்றன.அதன் நிறமும் சிவப்பாகிவிடுகின்றன. இந்நிலையில்,இந்நட்சத்திரத்தை பேருரு கொண்ட சிவந்த ராட்சதன் என்று சொல்கிறோம்.

இப்படி நடந்து கொண்டு இருக்கும் சமயத்திலே,அந்த நட்சத்திரத்தின் உள்ளகத்தில்(Core) இருக்கும் ஹீலியம் ஆனது இருக்கும் ஈர்ப்பு விசையின் விளைவால் உள்நோக்கி சுருங்குகின்றன (அணுப்பிணைவு செயல்வினைகள் இப்போது இந்த பகுதியில் நடப்பதில்லை என்பதையும், அதனால் அங்கே சிதைவும் நடப்பதில்லை என்பதையும் நினைவுபடுத்துகிறோம்). இப்படி உள்நோக்கிய ஈர்ப்பு விசையின் விளைவால் ஏற்படும் உள்நோக்கிய அழுத்தத்தின் காரணமாக உயரும் வெப்பம் ஹீலியம் அணுப்பிணைவுகளுக்கு தேவையான 200 மில்லியன் டிகிரியை தொடும் போது ஹீலியம் அணுக்களின் பிணைவுகள் தொடங்கி ஹீலியம் எரிந்து கார்பன் ஆகும் நிகழ்வு தொடங்குகின்றன.

இந்த புதிய ஆற்றல் மிகவும் விரைவாக அதிகரித்து, ஹைட்ரஜன் மற்றும் ஹீலியம் அணுப்பினைவுகளின் பிரதேசமான சிவந்த அரக்கனின் உள்ளேயுள்ள அணுஉலைகளில் மாபெரும் குண்டுவெடிப்புகளை நிகழ்த்துகின்றன. ஹைட்ரஜன் அணுபிணைவுகளால் ஹீலியம் உருவாகி,ஹீலியம் அணுப்பிணைவுகளால் கார்பன் உருவாகின்றன என்பதை இதுவரை நடந்த வினைகளில் புரிந்துகொண்ட நாம்,இந்த அணுபிணைவுகளில் எல்லாம் ஆற்றல் வெளியானதையும் புரிந்துகொண்டோம். இந்த அணுப்பிணைவுகள் எனும் செயல் அனைத்து பிரதேசங்களுக்கும் பரவி,ஒரு கட்டத்தில் அணுஉலைகளுக்கு எரிபொருள் கிடைக்காமல் போய் தன் பணியை நிறுத்திகொள்கின்றன.தற்போது கார்பனானது மட்டும் மிஞ்சி அந்நட்சத்திரத்தின் நடுபாகத்துக்கு சென்று குடியேறுகின்றன.

அணு உலைகள் பணி செய்வதை நிறுத்தி கொள்வது முதலான அடுத்த 10000 ஆண்டுகளில் அந்த நட்சத்திரம் குளிர்ந்துபோய் அதன் உண்மையான விட்டத்தை அடைந்துவிடுகின்றன.நட்சத்திரத்தின் பொருண்மையை பொறுத்து அது ஒன்றுக்கும் மேற்ப்பட்ட சிவந்த-அரக்க நிலைகளை மாற்றுகின்றன.சில, ஒரே சிவந்த நிறத்தில் இருந்தும் குளிர்ந்து போகலாம்.

சிறிய நட்சத்திரங்களின் இறப்பு:

நம் சூரியனை ஒத்த சிறிய நட்சத்திரங்கள் அதன் ஹீலியம் எரிந்துபோன பிறகு அடுத்த நிலையை அடைவதில்லை.

நட்சத்திரத்தின் உள்ளகத்தில் இருந்து எரிந்து கொண்டே வெளிநோக்கி வரும் ஹீலியம் ஆனது தளர்ந்து போன வெளி அடுக்குகளை அடையும் போது, பிரமிக்கத்தக்கதும்,ஆச்சரியமானதுமான ஒரு வெடிப்புக்கு உட்பட்டு, அழகான வான்கோள்ஒளிமுகிலாக (Planetary nebula) காட்சி தருகின்றன.

நட்சத்திரத்தின் உள்ளகத்தை சுற்றி இருந்த வெளிஅடுக்குகள் இல்லாமல் போய் வான்கோள்ஒளிமுகிலாக ஆன பின்னர் அந்த நட்சத்திரத்தின் மையத்தில் உள்ள உள்ளகம், கார்பன் அணுக்கருக்கள் அதிகமாக கொண்டதாகவும், அதன் வெளிஅடுக்குகளில் ஹீலியம் அணுப்பிணைவுகள் நடந்துகொண்டும் இருக்கும். அச்சமயத்தில் பார்ப்பதற்கு நட்சத்திரம் வெள்ளையாக தெரிகின்றன. சூடும் மிக அதிகமாக இருக்கும். நம் பூமியின் சுற்றளவை கொண்டதாக இருக்கும் இந்த வெள்ளை உருளையை பிரபஞ்சவியலாளர்கள் வெள்ளைக்குள்ளன் (White Dwarf) என்று செல்லமாக அழைக்கிறார்கள்.

பின்னர் கொஞ்சம் நீண்ட காலத்தில் ஹீலியமும் தீர்ந்து போய் வெறும் கார்பன் உருளையாக மாறி விடும், இந்த மடிந்து போன நட்சத்திரம், கறுப்புக்குள்ளன் (Black Dwarf ) என பெயர் பெற்று அரைகுறையாக எரிந்த கரி மாதிரி விண்வெளியில் அலைய ஆரம்பிக்கின்றன. இப்படியெல்லாம் ஆன பின்னால், இந்த கறுப்புக்குள்ளன் மிகவும் அடர்த்தி கொண்டவன் ஆகிவிடுகிறான்.இந்த பொருளின் சுற்றளவு ஏறத்தாழ நம் பூமியின் சுற்றளவை கொண்டதாக இருப்பினும் எடையோ அந்த சூரியன் கொண்டு இருந்ததில் கொஞ்சமே (10% விட கம்மியாக) குறைந்ததாக இருக்கும். அங்கிருந்து ஒரு சதுர அங்குல கார்பனை எடுத்து எடை போட்டோமேயானால் அது 10 டன் எடை கொண்டதாக இருக்கும் என்று கணித்திருக்கிறார்கள். வெள்ளையாக இருக்கும் போதும், பின்னர் கருப்பாக மாறிய போதும் அந்த குள்ளனின் மேற்பரப்பில் இருக்கும் ஈர்ப்புவிசை நம் பூமியின் மேற்பரப்பில் உள்ள ஈர்ப்பு விசையை காட்டிலும் 10 லட்சம் மடங்கு அதிகமாகவே இருக்கும் என்றும் அடித்து சொல்கிறார்கள்.

மாபெரும் நட்சத்திரங்களின் மரணம்:

மிகப்பெரிய நட்சத்திரங்கள்,அதாவது நம் சூரியனை போன்று பலமடங்கு பெரியதாக உள்ள நட்சத்திரங்களின் மரணம் மேலே சொன்னது போல் நடப்பதில்லை. அவைகள் அடைவதோ சற்றே வித்தியாசமான முடிவை. அவைகளின் ஹைட்ரஜன் மற்றும் ஹீலியம் எரிபொருட்கள் விரிவாக்கம் அடைந்து எரிந்து தீரும் போது அதன் மத்தியில் இருக்கும் அளவிடமுடியாத மையத்தை நோக்கி இழுக்கும் ஈர்ப்பு விசையின் காரணமாக அவ்விடம் இருக்கும் கார்பனானது சிதைந்து அந்த நடுப்பகுதியில் 600 மில்லியன் டிகிரி செல்சியஸ் அளவுக்கு வெப்பம் உருவாகின்றன.அப்போது கார்பன் அணுப்பிணைவுகள் தொடங்கி மேலும் அடர்த்தியான அணுக்கரு உருவாக தொடங்குகின்றன. புதிய எரிபொருள் நுகர்வு, அதனால் ஏற்படும் விரிவாக்கம், அதனை தொடர்ந்து சுருங்குதல் என்று புதிய சுழற்சியை அடைகின்றன.இது, அந்த கார்பன் சூரியனின் உள்ளகத்தில் கனமான அணுகருக்களை உடைய இரும்பு உருவாகும் வரை நடக்கின்றன.

எப்படி இருப்பினும், இரும்பின் அணுக்கரு மிகவும் இறுக்கமான உட்கருவானதால், மேலும் அணுப்பிணைவுகள் நடப்பது கடினமானதாகின்றன. அதனால் இந்நட்சத்திரத்தின் உள்ளகத்தில் நெருப்பு அணைந்துவிடுகின்றன. அப்போதும், இருக்கும் ஈர்ப்பு விசையின் விளைவால் உள்ளகம் நிலைகுலைவு அடையும் போது ஒரு அதிர்ச்சி அலையை அந்நட்சத்திரத்தின் மேற்பரப்பை நோக்கி அனுப்புகின்றன. அப்படி வெளிநோக்கி அனுப்பப்படும் அதிர்ச்சி அலையின் விளைவால் ஏற்படும் அமுக்கு விசையின் வினையால், இரும்பு உள்ளகத்தில் அபாரமான வெப்பம் விளைகின்றன.அதனால் ஏற்படும் கற்பனைக்கு எட்டாத ஊழித்தீவெடிப்பால் (supernova ) தனிம அட்டவணையில் இரும்பையும் தாண்டி இருக்கும் பல தனிமங்களின் அணுக்கருக்கள் உருவாகி விண்ணெங்கும் சுழற்றி விசப்படுகின்றன.அப்படி விசப்படும் பொருட்களே அந்நட்சத்திரத்தின் அடுத்த தலைமுறைகளான நம் சூரியன் போன்ற சிறிய நட்சத்திரங்களின் வாழ்க்கைக்கு பேருதவியாக இருக்கின்றன.

அட,இப்போது அந்த ஊழித்தீவெடிப்பு நடந்து முடிந்த நட்சத்திரத்தின் மத்தியில் பார்த்தால் வேறு ஏதோ தெரிகிறதே!? ஓ.., நியூட்ரான் நட்சத்திரமா அது!

எஞ்சிய நட்சத்திர மிச்சமான இந்த நியூட்ரான் நட்சத்திரம், நம் சூரியனை காட்டிலும் பல மடங்குகளே அதிகமான எடையை கொண்டதாக இருப்பினும் அதன் வடிவம் மிகவும் சின்னதாக ஆகிபோன நிலையில், எப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு ஈர்ப்பு விசைகள் அங்கே உருவாகி அணுக்களை இழுக்கும் இழுப்பில், அங்கே இருக்கும் அணுக்களுக்குள் இதுவரை தனித்தனியாக இருந்த, எதிரெதிர் மின்னூட்டங்கள் (Oppositely Charged ) பெற்ற எலக்ட்ரான்களும் ப்ரோடான்களும் ஈருடல் ஓருடலாக மாறினது போல ஒன்றுக்குள் ஒன்றாக ஆகிபோய், அணுவானது எதிரும் நேரும் இணைந்த நடுவாகிவிடுகின்றன. இதனால் கிடைக்கும் இந்த நியூட்ரான் நட்சத்திரம் எனும் பொருள், பேராற்றல் கொண்டதும், பெருந்தடியானதுமான ஒரே அணுஉட்கருவை போல் ஆகிப்போனது. நம் சூரியனை போன்று பல மடங்குகள் கனத்தினை கொண்ட இந்த நடுநிலையடைந்த (Neutron ) நட்சத்திரத்தில் இருந்து பொருளை எடுத்து அதிலிருந்து ஊசிமுனை அளவுக்கு ஒரு பந்தை செய்து, இந்த மண்ணுக்கு அந்த பந்தை கொண்டுவந்து எடை போட்டோம் என்றால், அது குறைந்தது ஒரு பில்லியன் டன்னாவது இருக்கும் என்று இயற்பியலும், வேதியலும், கணிதமும் அறிந்த வானியலாளர்கள் சொல்கிறார்கள்!!

பத்து மைல் விட்டமே (Diameter ) கொண்ட இந்த நியூட்ரான் நட்சத்திரங்களை இங்கிருந்து, அதனை தொலைநோக்கியில் நேருக்கு நேராக பார்க்கமுடியாத நிலையில்,விண்வெளி ஆராய்ச்சியாளர்கள் துடிக்கும் விண்மினாக(Pulsars) மட்டும் பார்த்து, அது நியூட்ரான் நட்சத்திரம் தான் என்று அறிந்துகொள்கிறார்கள்.இந்த துடிக்கும் விண்மின்கள் துல்லியமான நேர இடைவெளில் வானொலி அலைகளையும், x-கதிர் அலைகளையும் விண்வெளியின் கச்சிதமான ஒரே இடத்தில் திடீர்திடிரென வெளிப்படுத்தி வருகின்றன. அதனை நாம் ஒளிவடிவில் பார்க்கலாம்.நியூட்ரான் நட்சத்திரங்களே, ஊழித்தீவெடிப்பின் (Supernova) இறுதியான விளைபொருள் என்று நிண்டகாலமாக கருதப்பட்டது. ஆனால் அப்படி இல்லை என்று கொஞ்ச வருடங்களுக்கு முன்னால் புரிந்து கொள்ளப்பட்டுவிட்டது……..!!!!

சாதாரணமாக நியூட்ரான் நட்சத்திரங்கள் நம் சூரியனை போன்று 1 .35 மடங்கில் இருந்து 2 .1 மடங்கு வரை கனத்தினை கொண்டதாக சொல்கிறார்கள்.ஆனால் 10 மைல் விட்டமே கொண்டுள்ள இதை நம் சூரியன் கொண்டுள்ள 600000 மைல்களின் விட்டச்சுற்றளவை ஒப்பிடும் போது விண்வெளியில் எளிதாக பார்க்ககூடிய பொருளாக இல்லை என்பதே நிதர்சனமான உண்மை. இந்த புதிதாக உருவான நியூட்ரான் நட்சத்திரத்தின் உள்ளில் உள்ள வெப்பம் 10 இன் மேல் 11 -ல் இருந்து 10 -இன் மேல் 12 கெல்வினாக இருக்கும் என்று சொல்கிறார்கள்.இந் நியூட்ரான் நட்சத்திரங்களில் உள்ள வலிமையான ஈர்ப்பு விசையின் காரணமாக இதன் அருகில் வரும் வெள்ளைக்குள்ளன் அல்லது கறுப்புக்குள்ளன் போன்ற நட்சத்திர மிச்சங்களோ அல்லது வேறு ஏதேனும் பருபொருட்களையோ தன்னுள் இழுத்து கொள்வதாக கூறுகிறார்கள்.இதனால் இதனை கருங்குழிகளுக்கு (Black Holes ) சமமானதாகவும் சொல்கிறார்கள். நிறைய பொருட்கள் இதனுடன் இழுக்கபட்டால் ஒருங்கிணைந்த ஆற்றலின் விளைவால் கருங்குழிகளாக மாறவும் பெருவாய்ப்பு உள்ளதாகவே கருதுகிறார்கள் !!!

தொடர்புடைய பதிவுகள்

அறிவியல்

பிரபஞ்சம்: நெய்ல் டிகிரீஸ் டைசனின் பார்வையில்

பிரதீப் பெருமாள் June 7, 2010 9 Comments அசித்து அணுசக்தி அண்டங்கள்அண்டம்அறிவியலாளர்அறிவியல்அவதிஞானம்இயற்கை இயற்பியல்உயிரியல்உயிர்உலகம்ஐன்ஸ்டைன்ஓசோன்கருந்துளைகள்காலம்கிரகங்கள்சித்து சிருஷ்டி சூரியன்நட்சத்திரங்கள்நுண்ஒளிகள்நெய்ல் டிகிரீஸ் டைசன்பரமாகாச நுண்அலைகள்பரிணாமக் கொள்கை பரிணாமம்பரிணாமவியல்பால்வீதி பிரபஞ்சம்பூமி பெருவெடிப்பு மந்த அணுகருவிசை மறைந்திருந்த வெப்பம்மின்காந்த விசை மூளை வானியற்பியல்வானியல்விஞ்ஞானிகள்விண்விண்வெளி வீக்க சகாப்தம்வேதியியல்ஹோமோ சாபின்ஸ்

மூலம்: Neil deGrasse Tyson, an American astrophysicist.
தமிழில்: பிரதீப் பெருமாள்

தொடக்கத்தில், அதாவது ஒரு 12 அல்லது 16 பில்லியன் (மஹாகும்ப) ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் நாம் இன்று அறிந்தும் அறியாமலும் இருக்கிற பிரபஞ்சத்தின் எல்லா இடமும் வஸ்துவும் மற்றும் எல்லா சக்தியும் ஒரு ஊசிமுனையின் ட்ரில்லியன்-ல் ஒரு பாக அளவில் அடக்கப்பட்டதாக இருந்தது. இந்தச் சமயத்தில் நாம் கற்பனை செய்ய முடியாத அளவில் அது வெப்பமுடையதாகவும் நாம் எண்ணிப் பார்க்க முடியாத இயற்கையின் ஈட்டமும் மிக்கதாகவும் இருந்தது. அப்போதுதான் அது அகிலம் ஒன்று என்பதை நிருபிப்பது போல இருந்தது.

இன்னும் காரணங்கள் அறிவியல்பூர்வமாக அறியப்படவில்லை; ஆனால் அது அப்போது திடீரென விரிவடையத் தொடங்கிது. இச்சமயத்திலே பிரபஞ்சத்தின் வெப்பம் 1030 டிகிரி செல்சியஸ் ஆகவும் அதன் வயது 10-43 நொடிகளாகவும் இருந்தபோது வஸ்துக்களை குறித்த நமது சமர்த்திதல்களும், அவதிஞானம் (The Knowledge about Space and Time) குறித்த நமது தற்போதைய அறிவும் அர்த்தமற்றவைகளாக இருந்தன. பின்னர் சிறிது காலத்தில் கருந்துவாரங்கள் உருவாகுதலும் மறைதலும் பின்னர் மீண்டும் ஒருங்கிணைந்த ஆற்றலின் வெளிப்பாடாக உருவாகுதலும் நடந்தது.

இந்த அதிசீதமான நிலையில் நாம் பொதுவாக ஒத்துக்கொண்ட ஊக இயற்பியலின்படி பச்சிளம் பிரபஞ்சத்தின் பஞ்சு போன்ற மெத்தென இருந்த தொடக்கக் குமிழிகளின் அமைப்பால் இடத்துக்கும் காலத்துக்குமான வளைவு மிகவும் நெருங்கி அமைந்தது. இந்தச் சகாப்தத்தின் போது ஐன்ஸ்டீன் அவர்களால் விளக்கப்பட்ட பொது சார்புநிலைக் கோட்பாடுத் தேற்றமும் (நவீன ஈர்ப்பு விசைத் தேற்றம்) க்வாண்டம் இயக்கவியலும் (பருப்பொருளின் மிக சிறிய அளவுகளால் விளக்கப்படுதல்) தனியாகப் பிரித்து அறிய முடியாததாக இருந்தது.

தொடர்ந்து அகிலமானது விரிவடைந்து அதன் வெப்பம் சிறிது தணிந்து குளிர்ச்சி அடைந்தபோது ஈர்ப்பு விசை ஆனது குழந்தைப் பிரபஞ்சத்தின் மற்ற விசைகளில் இருந்து பிரிய ஆரம்பித்தது. அதன் பின்னர் விரைவிலேயே பலமான நியூக்ளியர் விசையும் மந்தமான மின் விசையும் ஒன்றில் இருந்து ஒன்று பிரிய நேர்ந்தது. இதனால், இதனுடன் சேர்ந்து சேமித்து வைக்கப்பட்டு இருந்த மாபெரும், குறிப்பிட்டு இது தான் என்று சொல்லமுடியாத சக்தியின் மிகபெரிய வெளியேற்றமும் அகிலத்தின் பரிமாணத்தை 3000000 ஒளி ஆண்டுகளாக குறுகிய காலத்தில் பெருக்கச் செய்தது.

இது மாதிரி வெளியேற்றப்பட்ட சக்தி ஆனது ஒரு வஸ்து அதன் அதி வெப்ப நிலையில் இருந்து அதன் விறைத்துப் போன குளிர்ச்சிக்குச் செல்லும்போது வெளியேற்றப்படும் வெப்பஆற்றலின் சக்திக்கு இணையானதாகக் கொள்ளலாம். இது மாதிரி வெளியேற்றப்படும் வெப்பம் (Latent Heat) மறைந்திருந்த வெப்பம் என்று சொல்லப்படுகிறது.

அதாவது கொடுக்க பட்ட வெப்பத்தின் போது பூஜியம் டிகிரியில் உள்ள ஒரு கிராம் நீரில் சேமித்து வைக்கப்படும் வெப்ப ஆற்றல் ஆனது அதே வெப்பத்தை ஒரு கிராம் பனிகட்டிக்குத் தரும்போது அதனுள் சேமித்து வைக்கப்படும் வெப்ப ஆற்றலைக் காட்டிலும் அதிகம் ஆகும். இது மாதிரியாக நீருக்கும் அதன் பனிகட்டிக்கும் ஆன வெப்ப ஆற்றல் சேமிக்கும் வித்யாசமே நீரின் latent (மறைந்திருந்த) வெப்பம் எனப்படுகிறது.

இந்தத் தொடர்ச்சியான பிரபஞ்சத்தின் விரிவாக்கமே, அகிலத்தின் வீக்க சகாப்தம் எனப்படுகிறது. இத்தருணத்தில் பரமாகாசத்தில் வஸ்துக்களும் சக்தியும் சமமான அடர்த்தியில் விநியோகிக்கப் படுதல் நடந்தேறியது. அப்படியே அதில் பிரதேச வேறுபாடுகள் இருந்திருப்பினும் அது ஒரு லட்சத்தில் ஒரு பங்காகவே இருந்திருக்கும். இன்று சோதனைச்சாலையில் ஆய்வு செய்து உறுதி செய்யப்பட்ட இயற்பியலின்படி, அன்றைய பிரபஞ்சத்தின் நுண்ஒளிகள் (Photons) ஆனது இருந்த போதுமான வெப்பத்தின் விளைவாக அதன் சக்தியை சித்தாகவும் (Antimatter) அசித்தாகவும் (Matter) இரு துகள்களாக தானாகவே மாற்றியது. ஆனால் உடனடியாக இவ்விரண்டும் ஒன்றுடன் ஒன்று மோதி நிர்மூலமாகி அதன் சக்தி மறுபடியும் நுண்ஒளிக்குள் இணைந்தது. சித்துவிற்கும் அசித்துவிற்கும் இடையே ஆன ஒத்த தன்மை இவ்விரண்டும் பிரிவதற்கு முன்னால் உடைந்துபோனது. இதனால் சித்தை விட அசித்து சொற்ப அளவில் அதிகமாகியது. இதற்கான காரணம் இன்னும் அறியப்படவில்லை. இது மாதிரி மிகச்சிறிய அளவில் ஒத்ததன்மை இல்லாமல் போனதே எதிர்காலப் பிரபஞ்சத்தின் பரிணாம வளர்ச்சிக்கு மிக மிக முக்கியமான காரணமாக அமைந்தது.

ஒவ்வொரு மஹாகும்பம் (பில்லியன்) சித்துவிற்கும் ஒரு மஹாகும்பம் (பில்லியன்) + ஒரு அசித்துத் துகள்கள் பிறக்க தொடங்கியது. இப்படி இருந்த அகிலமானது தொடர்ந்து குளிர்ச்சி அடைந்தபோது மந்த-மின்விசைகள் இரண்டாகப் பிரிந்து மின்காந்த விசையாகவும், மந்த அணுகரு விசையாகவும் ஆகி நாம் இன்று நன்கு அறிந்த நான்கு வேறுபட்ட விசைகள் முழுமை அடைந்தது. இந்நேரத்திலே நுண்ஒளியின் (Photon) ஆற்றல் குறையத் தொடங்கி சித்து மற்றும் அசித்து என்ற இரட்டைத் துகள்கள் அதனிடத்தில் இருந்து தோன்றுவது நின்றுவிட்டது. கொஞ்சநஞ்சம் ஒட்டி இருந்த இவ்விரட்டைத் துகள்களும் துரிதமாகவே நிர்மூலமாகியது.இதனால் பிரபஞ்சத்தில் ஒவ்வொரு பில்லியன் போட்டான்களுக்கும் ஒரு சாதாரண அசித்துவின் (matter) தனித் துகள் மட்டும் இருந்து சித்து (Antimatter) என்பதே இல்லாமல் போனது.

அசித்துவிற்கும் சித்துவிற்கும் இடையே ஆன ஒத்ததன்மை அற்ற நிலை ஏற்படாமல் இருந்து இருந்தால் இன்று விரிந்துகொண்டே இருக்கும் பிரபஞ்சம் ஆனது ஒளியால் தொகுக்கப்பட்ட, நம் அறிவுக்கு எட்டாத ஏதோ ஒன்றாக இருந்திருக்கும். அப்போது வான்-இயற்பியலாளர்கள் தேவைப்பட்டிருக்க மாட்டார்கள்.

இவ்வாறு சித்து இல்லாமல் போன மூன்று விநாடிகளில் நிர்மூலமானவற்றில் இருந்த கழிவான ப்ரோடான்களும் நியூட்ரான்களும் சேர்ந்து எளிமையான அணுகருவாக உருவெடுத்தது. இந்த நேரத்திலே, இருந்த நுண்ஒளிகளை இங்கும் அங்கும் சிதற செய்துகொண்டிருந்த எலெக்ட்ரான்களானது உருவான பருப்பொருள் மற்றும் ஆற்றலின் கூட்டுக் கலவையாக இருந்த ஒளி ஊடுருவ முடியாத அணுக்கருக்களின் குழம்பை அடைந்தது. இங்கே நாம் ஒன்றை நினைவில் கொள்ள வேண்டும். அதாவது இது நடந்த சமயத்தில் பிரபஞ்சத்தின் வெப்பம் குறைந்து கொண்டே வந்ததையும் அவ்வாறு குறைந்த வெப்பம் குழம்பாக அலைந்து கொண்டிருந்த அணுக்கருக்களிடம் எலெக்ட்ரான்களைக் கொண்டுசென்று சுற்றச் செய்ய, பளுவற்ற ஹைட்ரஜன், ஹீலியம் மற்றும் லித்தியம் ஆகிய முன்றின் முழுஅணுக்கள் முழுமை பெற்றதையும்.

இப்போது பிரபஞ்சத்தில் முதன்முறையாக, தளதளவென கண்ணுக்குப் புலப்படும் ஒளி தெரிந்தது. இந்த அதி சுதந்திர நுண்ஒளி ஆனது இன்று நாம் பரமாகாச (Cosmic) நுண்அலைகளின் பின்னணியில் காணலாம். முதல் 100 கோடி ஆண்டுகளில் அகிலம் தொடர்ந்து விரிவாகி இன்னும் கொஞ்சம் வெப்பம் தணிய, பருப்பொருட்கள், ஈர்ப்பு விசையினாலே பெரும்திரளாகக் குவிந்து இன்று நாம் அண்டங்கள் (Galaxies) என்று சொல்லும் நிலையை அடைந்தது. இப்படி நூற்றுக்கும் அதிகமான மகாகும்ப (பில்லியன்) அண்டங்கள் உருவாகி அதில் ஒவ்வொன்றிலும் பல மகாகும்ப எண்ணிகையில் ஆன நட்சத்திரங்களைக் கொண்டிருந்தது. இந்நட்சத்திரங்களின் உள்ளகத்தில் வெப்பம்சார்ந்த அணுப்பினைவுகள் நடந்துகொண்டு இருந்தது. நம் சூரியனைக் காட்டிலும் 10 மடங்கு அதிகமான அடர்த்தியும் பருமையும் கொண்டிருந்த இந்த நட்சத்திரங்களில் போதுமான அழுத்தமும் வெப்பமும் அதன் உள்ளகத்தில் (Core) உருவாகி அந்த நட்சத்திரங்களில் அதிகமாக இருந்த ஹைட்ரசனைக் காட்டிலும் பளு நிறைந்த 12 வேறு தனிமங்களைத் தயாரித்தது. இந்த 12 வேறுபட்ட தனிமங்களே கிரகங்களையும் அதன்மேல் உயிரினத்தையும் இயற்ற வழிவகுத்தது. இந்தத் தனிமங்கள் வரவிருக்கும் எல்லாத் தொல்லைகளுக்கும் காரணமாக இருந்தது. இவைகள் அந்த நட்சத்திரங்களுக்கு உள்ளேயே இருந்திருந்தால் இன்று எனக்கும் இதை எழுதவேண்டிய நிலை ஏற்பட்டு இருக்காது. நீங்களும் இதைப் படித்து, தலை கிறுக்குப்பிடிக்க வேண்டிய அவசியமும் இல்லாமல் போய் இருக்கும்.

ஆனால் நம் துரதிர்ஷ்டம் இந்த மாபெரும் நட்சத்திரங்கள் பயங்கரமாக வெடித்து அதன் வேதியியலாக செறிவூட்டப்பட்ட ஆண்மையை (தனிமங்களை) அண்டமெலாம் சிந்தச் (சிதறச்) செய்தது. இப்படிச் செறிவூட்டப்பட்டு சிந்தியவற்றில் இருந்து அவ்வளவாக கௌரவிக்கபடாத ஒரு நட்சத்திரம் (நம் சூரியன்) கத்தி உடைய மனிதனின் கை போன்று அமைப்புடைய விண்மீன் கூட்டத்தின் ஒரு பகுதியில், பால்வெளி என்ற அண்டத்தின் ஒரு மினுமினுக்கும் வைரமாக, பேரண்டத்தின் ஒரு மூலையில் (கன்னி என்று அழைக்கபடுகிற பிரபஞ்சத்தின் மேம்பட்ட நட்சத்திரக் கூட்டத்தின் புறஎல்லையில்) மின்னியது.

எந்த வாயுக்களின் மேகத்தில் இருந்து நம் சூரியன் பிறந்ததோ அதிலேயே 9 கிரகங்களும் ஆயிரகணக்கான வால் நட்சத்திரங்களும் கோடிக்கணக்கான விண்கற்களையும் பெற்றெடுப்பதற்கான கடினமான தனிமங்களும் சூல் கொண்டு இருந்தது. இந்த நட்சத்திர முறை உருவான சமயத்தில் குறிப்பிடத் தக்க அளவிலான பருப்பொருட்கள் வெகுவாக சுருக்கப்பட்டு முதன்மை வாயுக்களின் மேகத்தில் இருந்து- அதாவது உருவான சூரியனைச் சுற்றிக்கொண்டிருந்த பளு மிகுந்த மேகத்தை விட்டு வெளியே வீசி எறியப்பட்டது. இது போன்று எறியப்பட்டவைகள், சூரியன் உருவாகி மீதம் இருந்த கழிவுகளே எனக் கொள்ளலாம். இந்தக் கழிவுகள் அதிவேகமான வால்நட்சத்திரங்களாகவும் விண்கற்களாகவும் பல நூறு லட்சம் ஆண்டுகள் வானில் ஒன்றுடன் ஒன்று மிதமிஞ்சிய வேகத்தில் மோத, உருகிய நிலையில் ஆன பாறைக் கோளங்கள் உருவாகி கிரகங்களின் அடிப்படைக் கட்டுமான வேலைகள் ஜரூராகத் தயாரானது. இந்தக் கழிவுப் பொருள்களின் அளவு குறையக் குறைய, கிரகங்களின் மீது இவைகள் மோதுதலும் குறைய ஆரம்பிக்க, கிரகங்களின் சூடும் குறையத் தொடங்கியது.

பூமி என்று நாம் குறிப்பிடும் ஒன்று; அதன் கடலானது நீர்த் தன்மையில் இருக்கும் வண்ணமான சூரிய மண்டலத்தின் சரியான பகுதியில் மேற்சொன்ன நிகழ்வின் முடிவில் அமையப்பெற்று இருந்தது. இந்த பூமி சூரியனுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் அருகில் போயிருந்தால் இந்த நீர்த் தன்மை கடலானது ஆவியாகி வறண்ட பாலைக்கிரகம் எனப் பெயர் பெற்று இருக்கும். அதுபோல் இல்லாமல் பூமி இப்போது இருக்கும் இடத்தைவிட்டு இன்னும் சற்று பின்னால் அமைய நேர்ந்து இருந்தால் அதில் இருக்கும் கடல் உறைந்துபோய் பனிக்கிரகம் ஆகி இருக்கும். இதில் எது நடந்து இருந்தாலும் நாம் இன்று அறிந்து இருக்கிற உயிரினங்கள் உருவாகி இருக்காது. இந்த நீர்க் கடலினில் இருந்த செழிப்பான வேதியியலால் நாம் இது வரை அறிந்து கொள்ள முடியாத நுட்பத்தின் விளைவால் எளிமையான மற்றும் பிராண வாயு தேவைப்படாத பாக்டீரியாக்கள் கிளம்பி, அன்று பூமியின் முக்கிய அல்லது மட்டுமே இருந்த கரியமில வாயு (கார்பன் டை ஆக்சைடு) சுற்றுப்புறத்தை போதுமான அளவுக்குத் தேவையான பிராண வாயு (ஆக்ஸிஜன்) கொண்ட சூழ்நிலைக்கு மாற்றியது. இதனால் பிராண வாயு தேவைப்படும் ஜீவராசிகள் தோன்றி கடலையும் மண்ணையும் ஆதிக்கம் செய்ய ஆரம்பித்தன. இதே சாதாரணமாக இரட்டை அணுக்களாகக் (O2) காணப்படும் ஆக்ஸிஜன் ஆனது முன்றாகச் (O3) சேர்ந்து ஓசோன் எனப் பெயர்பெற்று பூமியின் மேல் வளிமண்டலத்தில் குடிகொண்டு நம்மை, சூரியனில் இருந்து வரும் பூமியின் மூலக்கூறுகளுக்கு விரோதமான புற ஊதாக் கதிர்களில் இருந்து காத்தும் வருகிறது. பூமியில் உள்ள விதவிதமான உயிரினங்களும் நாம் இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் வேறெங்கேனும் இருக்கலாம் என்று நினைத்துகொண்டிருக்கும் உயிரினங்களும் பரமாகாசத்தில் மிகுதியாக உள்ள கார்பனுக்கும் அதனில் இருந்து உருவான எண்ணில் அடங்கா எளிய மற்றும் சிக்கலான மூலக்கூறுகளுக்கும் நன்றிக்கடன் பட்டவைகளாக உள்ளன.

நிறைய விதமான கார்பன் அடிப்படையிலான மூலக்கூறுகள் இருக்கும் போது எப்படி நீங்கள் மற்ற ஒட்டுமொத்த மூலக்கூறுகளை விவாதிக்கப் போகிறீர்கள்?

ஆனால் வாழ்கை நொறுங்கிவிடக்கூடியது. வெகுமுன்னர் விண்கற்கள் பூமியை விட்டு விட்டு தாக்கி, அதன் சூழ்நிலை அமைப்பை சேதாரம் செய்தது அல்லது மாற்றி அமைத்தது. இந்த விண்கற்கள், நாம் சற்று முன்னம் கூறியதுபோல சூரியனும் மற்ற கிரகங்களும் உருவாகி மீதம் இருந்த வஸ்துக்கள். வெறும் 65 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் (பூமியின் இதுவரை வாழ்நாள் காலத்தில் 2 சதவிகிதத்துக்கும் குறைவு அது) ஒரு 10000 கோடி டன் எடை கொண்ட பெரு விண்கல் ஒன்று Yucatan Peninsula-வில் விழுந்தது.அதன் காரணமாக அன்று பூமியில் இருந்த 90 சதவிகித விலங்குகளும் தாவரங்களும் அழிந்தது. அதில் அழிந்தவை தான் நிலவாழ் விலங்குகளாக இருந்த டினோசர்களும். இப்படி நேர்ந்த சூழ்நிலையியல் துன்பத்தால் டினோசர்களின் இடத்தை அன்று தப்பித்த பாலூட்டிகள் எடுத்துக்கொள்ள வழி பிறந்தது. இந்தப் பாலூட்டிகளில் ஒரு கிளையாக பெரிய மூளையுடன் ஒன்று இருந்தது. அது கூட்டம் கூட்டமாக வாழும் விலங்கினமாக இருந்து, ஹோமோ சாபின்ஸ் என்கிற ஒரு வகை மனித இனமாக உருவெடுத்து, அது அறிவு என்ற ஒன்றினை பெருக்கி அறிவியல் முறைகளையும் கருவிகளையும் கண்டுபிடித்து, வான் இயற்பியலையும் கண்டுபிடித்து, பிரபஞ்சத்தின் ஆரம்பத்தையும் அதன் பரிணாம வளர்ச்சியையும் ஊகித்து உணரத் தொடங்கியது.

ஆம், பிரபஞ்சத்திற்குத் தொடக்கம் உண்டு! ஆம், பிரபஞ்சம் தொடர்ந்து பரிணாம வளர்ச்சி அடைகிறது! ஆம், நம் ஒவ்வொருவருடைய உடம்பின் அணுக்களையும் பிரபஞ்சத்தின் தொடக்கமான பெருவெடிப்பின் உள்ளேயும், மாபெரும் நட்சத்திரங்களின் உள்ளக அதிவெப்ப அணுக்கரு உலைகளிலும் துப்பறியலாம்! நாம் இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் இருக்கிறோம் என்பது மட்டும் உண்மை இல்லை, அதன் ஒரு பகுதியாகவும் இருக்கிறோம் என்பதே அதி உண்மை. நாம் பிரபஞ்சத்தில் இருந்து பிறந்தோம். இன்னும் நீங்கள் சொல்லலாம், பிரபஞ்சம் தன்னை வெளிப்படுத்த நமக்கு அதிகாரமும் ஆற்றலும் தந்துள்ளது என்பதையும்; நாம் இப்போதே தொடங்கி இருக்கிறோம், எல்லை இல்லா பயணத்தை என்பதையும்!

அமெரிக்காவின் நியூயார்க் நகரில் அக்டோபர் 5, 1958-ல் பிறந்த நெய்ல் டிகிரீஸ் டைசன் (Neil deGrasse Tyson) வானியற்பியல் துறையைச் சேர்ந்தவர். The Pluto Files: The Rise and Fall of America’s Favorite Planet உள்பட புகழ்பெற்ற பல புத்தகங்களையும் பத்திரிகைகளுக்கு சிறப்பான பல கட்டுரைகளும் எழுதிவருபவர். சிறுவயதிலேயே சிறந்த அறிவியலாளராக ஆசிரியர்களால் இனம்காணப்பட்ட இவர் படித்துவாங்கிய பட்டங்களைத் தவிர ஏராளமான சிறப்பு விருதுகளை பல பல்கலைக்கழகங்களிடம் பெற்றவர்; NASA Advisory Council உறுப்பினர்; 1996-லிருந்து Hayden Planetarium இயக்குநர்; மற்றும் PBS, Planetary Society-லும் பணியாற்றுபவர்; ஆப்ரிக்க-அமெரிக்க அறிவியல் ஆராய்ச்சியாளர்களில் முதன்மையான ஐம்பதுபேரில் ஒருவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்….

தொடர்புடைய பதிவுகள்

அறிவியல் கேள்வி-பதில்

வேற்றுக்கிரகவாசிகள்: வீண் வதந்திகளா? அறிவியல் உண்மையா?

அரவிந்தன் நீலகண்டன் May 22, 2010 11 Comments அண்டம்அத்வைதம்அறிவியலாளர்அறிவியல் கட்டுரை இந்திய அறிவியல்இந்துப் பார்வை இயற்கை உயிர்ஊடகங்கள்ஐரோப்பிய மையவாதம்கணிதம்கார்ல் சாகன்காலம்சந்திரயான்சிருஷ்டி தொலைத் தொடர்பு தொழில்நுட்பம்நட்சத்திரங்கள்பண்பாடு பத்திரிக்கைகள்பரிணாமக் கொள்கை பரிணாமம்பரிணாமவியல்பால்வீதி பிரபஞ்ச அறிவியல்புதிய தலைமுறை மேற்குலகம்வானியல்விஞ்ஞானிகள்விண்விண்வெளி வேற்றுக்கிரக வாசிகள்

அண்மையில் படித்தவற்றில் மிகவும் அயர்ச்சியை தந்தது “புதிய தலைமுறை” இதழில் வெளியாகியிருந்த “அறிவியல்” கட்டுரை “அந்நியர்கள் படையெடுத்து வருகிறார்களா?” (மாலன் & யுவகிருஷ்ணா, “அந்நியர்கள் படையெடுத்து வருகிறார்களா?”, புதிய தலைமுறை, 20 மே 2010).

மே இரண்டாம் தேதி இரவு சென்னையில் அதிசய ஒளியை வானில் பார்த்ததாக ஒரு ஆறுமுகம் சொல்வதில் ஆரம்பித்து. வேற்றுக்கிரக வாசிகள் பறக்கும் தட்டில் சென்னைகு மேலே பறந்து சென்றதாக ‘ம’டிப்பாக்கம், ‘ம’யிலாப்பூர், ‘ம’ந்தவெளி பகுதிகளில் மக்கள் சொல்கிறார்கள். இப்படித்தான் ஆரம்பிக்கிறது “அன்னியர்கள் படையெடுத்து வருகிறார்கள்?” என புதிய தலைமுறை பத்திரிகையில் கவர் ஸ்டோ ரியாக வந்துள்ள கட்டுரை.

இந்த பறக்கும் தட்டு புரளி ஆடி அலையடித்து ஓய்ந்து போய்விட்ட விஷயம். அமெரிக்காவில் 1950களில் தொடங்கி 1970களில் உச்சம் கண்ட “பறக்கும்தட்டு” வியாதிக்கு பல காரணிகள். சமூக மற்றும் உளவியல் காரணிகள் அவற்றில் முக்கியமானவை. வளிமண்டல நிகழ்வுகள் தொடங்கி, விண்ணூர்திகளால் ஏற்படும் சில காட்சி மயக்கங்கள், விமானங்களில் செல்லும் போது விமானிகளுக்கு அண்மை கிரகங்களினால் ஏற்படும் காட்சி மயக்கங்கள் ஆகிய பல காரணங்களும் இந்த நிகழ்வுகளை விளக்க முடியும். இவை போக சில இரகசிய இராணுவ விண்ணூர்திகளும் வளிமண்டல ஆய்வு பலூன்களும் கூட பறக்கும் தட்டுகளாக பார்ப்பவர்களால் தவறுதலாக அறியப்படுவதுண்டு. என்றாலும் ஒரு சுவாரசியமான அறிவியல் விவாதத்துக்கு ஈர்க்கும் ஒரு உத்தியாக இந்த பறக்கும் தட்டு விஷயத்தை பயன்படுத்தியிருக்கலாம் என்று நினைத்து முன்னகர்ந்தால், அடுத்ததாக ஸ்டீபன் ஹாவ்க்கிங்கின் அண்மைய கருத்து ஒன்று பிரதானப்படுத்தப் படுகிறது. ’புதிய தலைமுறை’ கட்டுரை இவ்வாறு சொல்கிறது:

“அவர்களைத் தேடுவதை விட அவர்களிடமிருந்து ஒதுங்கி இருக்க எல்லா முயற்சிகளையும் மேற்கொள்வது மேல்” என்கிறார் ஹாக்கின்ஸ். ஏனாம்? “துஷ்டனைக் கண்டால் தூர விலகு என்ற நல்லெண்ணம்தான். “அவர்களால் பூமிக்கு ஆபத்து நேரிடும்” என்கிறார் ஹாக்கின்ஸ். “அவர்கள் தங்கள் கிரகத்தில் உள்ள வளங்கள் எல்லாம் தீர்ந்து போனதால் பிரம்மாண்டமான கலங்களில் அண்டவெளியில் சுற்றிக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று கற்பனை செய்கிறேன். மிகப்பெரிய முன்னேற்றங்களைக் கண்டவர்கள் நாடோடிகளாகத் திரிய வேண்டிய சூழ்நிலை. அந்தச் சூழ்நிலையில் அவர்கள் எந்த கிரகத்திற்குப் போகமுடியுமோ அங்கு போய் அங்குள்ள வளங்களை அபரித்துக் கொள்ள முயற்சிப்பார்கள்” என்கிறார். இதற்கு ஒரு உதாரணமும் சொல்கிறார். “அந்நியர்கள் இங்கு வந்தால் அதன் விளைவுகள் கொலம்பஸ் முதன் முதலில் அமெரிக்காவில் காலடி எடுத்து வைத்த மாதிரி இருக்கும். கொலம்பஸ் அமெரிக்காவிற்கு வந்தது அங்கு ஏற்கனவே வசித்து வந்த பூர்வக் குடிகளுக்கு நல்லதாக அமையவில்லை” என்கிறார்.’

ஸ்டீபன் ஹாவ்க்கிங்கின் ஊகத்துக்கு வருவோம். ஒரு நாகரீகம், விண்வெளியின் அடர்ந்த மௌனத்தினூடே விண்மீன் மண்டலங்களைத் தாண்டி நம்மைத் தொடர்பு கொள்கிறதென்றால், சில அதி-தொழில்நுட்ப சாத்தியங்களின் மூலமே அது நடக்கமுடியும் –

ஒன்று, விண்வெளியினூடே ஆழ்துயிலில் அமர்த்தப்பட்டு, பின்னர் செயற்கை அறிவின் மூலம் தகுந்த கிரகம் கிட்டியதும் விழிப்படையச் செய்யும் தொழில்நுட்பம்; அல்லது செயற்கை விண்வெளி ஓடத்தில் தலைமுறைகளை கழித்தபடி இங்கு வந்தடையும் தொழில்நுட்பம். மற்றொன்று இன்றைக்கு அறிவியல் புதினங்களுக்கு மட்டுமே சொந்தமாக இருக்கும் டெலிபோர்டேஷன் அல்லது பிரபஞ்சவெளியின் அதி-பரிமாண தாவல்கள் (Hyper-space jumps) மூலம் பயணிக்க முடியும் தொழில்நுட்பம்.

இதில் எந்தத் தொழில்நுட்பத்தையும் வந்தடையும் ஒரு அறிவினம் தன்னைத்தானே அணுத் தொழில்நுட்பம் மூலம் அழித்துக் கொள்ளும் சாத்தியத்தைத் தாண்டியதாகவே இருக்க வேண்டும். அத்தகைய பண்பாட்டு சமூகம் பிறிதொரு சமூகத்திடம் எவ்வாறு நடந்து கொள்ளும்? மிகப் பொதுவாக அன்புடனும் பரஸ்பர புரிதலுடனும் என்றுதான் கருதவேண்டும்.

அனைத்து வேறுபட்ட நாகரீகங்களின் சந்திப்புக்களும் மோதலிலும் அழிவிலும்தான் முடிய வேண்டுமென்பதில்லை. ஹிந்துப் பண்பாடு கடல் கடந்து தெற்காசிய நாடுகளுக்கு பரவிய போது அங்குள்ள பண்பாடுகளை அழிக்கவில்லை. பௌத்தம் தாவோ ஞான மரபை அழிக்கவில்லை. ஷிண்டோ மதத்தை அழிக்கவில்லை. மாறாக அந்தந்த மண்ணின் மரபுகளுடன் இணைந்து புதிய ஆன்மிக-பண்பாட்டு புத்தெழுச்சியை ஏற்படுத்தியது, குங்ஃபூ, ஸென் என தொடங்கி ஹைக்கூ வரை. எனவே ஐரோப்பிய-ஆபிரகாமிய பார்வையின் பிற பண்பாடொழித்தலே வேற்றுக்கிரக பண்பாடாகவும் இருக்குமென நினைப்பது ஐரோப்பிய மையப் போக்கு என்றே -with all due respects to Hawking- கருத வேண்டியுள்ளது. இந்த ஐரோப்பிய மைய பார்வையை எவ்விதக் கேள்விக்கும் உட்படுத்தாமல் ஒரு தமிழ் வார இதழான “புதிய தலைமுறை” வாசகர்களுக்கு வைக்கிறது.

அடுத்ததாக ஹாவ்க்கிங் சொன்ன கருத்துக்கள் இடம் பெற்ற டிஸ்கவரி சானல் நிகழ்ச்சியை “புதிய தலைமுறை” விவரிக்கிறது. யுரோப்பா ஜூபிடரின் சந்திரன்களில் ஒன்று. அதை ஒரு கிரகம் என சொல்லும் தகவல் பிழையை வேண்டுமென்றால் மன்னித்து விடலாம். ஆனால் ஒரு சில இணையச் சுட்டிகளுக்கு அப்பால், எவ்வித ஆழமான புரிதலும் இல்லாமல் அரைகுறையாக அறிவியலையும், முழுமையாக பரபரப்பையும் மட்டுமே முன்வைக்கும் ’புதிய தலைமுறை’ கட்டுரையை மன்னிக்க முடியாது.

ஏனெனில் வேற்றுலக உயிரினங்கள் குறித்த அறிவியல் ஊகங்கள் காத்திரமானவை. கடந்த ஐம்பதாண்டுகளாக பரிணமித்து வருபவை. கடந்த 25 ஆண்டுகளில் மிகச்சிறப்பாகவே முன்னேறியிருப்பவை. இந்த வேற்றுலக வாசிகளின் தேடல், என்ரிக்கோ ஃபெர்மி என்கிற புகழ்பெற்ற அறிவியலாளர் வேற்றுலக உயிர்களின் இருப்பு குறித்து தெரிவித்த ஒரு கருத்திலிருந்து தொடங்குகிறது எனலாம். 1950 ஆம் ஆண்டு ஒரு சாதாரண உரையாடலின் போது, ”இத்தனை விஸ்தீரணமான ஆகாய கங்கை விண்மீன்கள் மண்டலத்தில் ஒரு வேற்றுலகவாசி இருப்பது கூட அறியப்படாமல் இருப்பது விசித்திரமானது” என அவர் தெரிவித்தார். பின்னர் இதை ஒரு ஆராய்ச்சித் தேற்றமாக மைக்கேல் ஹார்ட் என்னும் கொஞ்சம் சர்ச்சைக்குரிய அறிவியலாளர் மாற்றினார். ’பெர்மி-ஹார்ட் முரண்’ என்று அறியப்படும் இம்முரண் இன்று இன்னும் விரிவடைந்துள்ளது. விண்கலன்களை விடுங்கள், ஏன் ரேடியோ அலைகள் மூலமாகக் கூட அந்த வேற்றுலக வாசிகள் நம்முடன் தொடர்பு கொள்ளவில்லை?

இங்கு மற்றொரு விஷயத்தையும் நாம் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். வேற்றுலகவாசிகள் என்றால் அறிவுடைய ஒரு பண்பாடாகத்தான் அவர்கள் இருக்க வேண்டுமென்பதில்லை. நிச்சயமாக நுண்ணுயிரிகளாவது இருக்க வாய்ப்புள்ளது அல்லவா? நுண்ணுயிரிகளையும் விடுங்கள். உயிருக்கு மூல ஆதாரமான, சிக்கலான கட்டமைப்பு கொண்ட கரிம மூலக்கூறுகள் உயிரின் இருப்புக்கு அல்லது அண்ட வெளியில் உயிரின் தோற்றத்தின் சாத்தியங்களுக்கு கட்டியம் கூறாதா என்ன? கார்பன் அடிப்படையிலான கரிம மூலக்கூறுகள்தான் உயிர் கட்டமைப்பாக இருக்க வேண்டுமா? ஏன் சிலிக்கான் அடிப்படையில் அது அமையக் கூடாதா? நீர்தான் உயிரின் ஆதாரமாக இருக்க வேண்டுமா? ஏன் திரவ அமோனியா நீரின் இடத்தை எடுத்துக் கொண்டு ஒரு உயிர் பரிணமிக்கக் கூடாதா? இக்கேள்விகளுடனும் பிரச்சனை அணுகப்பட்டது. நிறமாலை பகுப்பாய்வு (Spectroscopic analysis) மூலம் அண்டவெளி ஆராயப்பட்ட போது, உயிரின் கட்டமைப்புக்குத் தேவையான பல சிக்கலான மூலக்கூறுகள் அண்டவெளியில் கிட்டியுள்ளன. சனிக்கிரகத்தின் சந்திரனான டைட்டனின் சூழலியலில் திரவ அமோனியா முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.

உயிரின் பரிணாமத்துக்கு தேவையான சில முக்கிய வேதிப்பொருட்களின் உருவாக்குதலுக்கும், தொடரும் பரிணாமத்துக்கும், இந்த துணைக் கோளில் நீரைவிட அமோனியா நன்றாக உதவக் கூடும். வெளிக்கிரக உயிர்கள் குறித்த ஆராய்ச்சி இவை அனைத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொண்டு செய்யப்படுகிறது. வால்நட்சத்திர துகள்களில் கூட வேற்றுலக நுண்ணுயிரிகள் இருக்கலாமென ப்ரெட் ஹோயில் (Fred Hoyle) எனும் ஆங்கிலேய அறிவியலாளர் கருதினார். சில நிறமாலை ஆய்வுகள் இந்த கருதுகோளை உறுதிப்படுத்தும் படியாகவும் அமைந்தன. அண்மையில் ஹோயிலின் நீண்டநாள் நண்பரும் சக அறிவியலாளருமான ஜெயந்த் விஷ்ணு நர்லிக்கர் இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி மையத்தின் மூலம் வளிமண்டல மேலடுக்குகளில் செய்த சில சோதனைகள் ஆணித்தரமாக புவி-சாரா நுண்ணுயிர்களின் இருப்பை நிறுவியுள்ளன. இதுவும் வேற்றுலக உயிர் குறித்த ஆராய்ச்சிதான். இன்னும் சொன்னால் புவிசாரா நுண்ணுயிரிகள் நம் வளிமண்டலத்தின் மீது முற்றுகையிட்டுள்ளன என்று கூட சுவாரசியமாக சொல்லலாம். ஹோயல் (ஹாக்கிங்கும்) உடல்சாராத மின்காந்த புலங்களில் ஏற்படும் சுழற்சிகளில் உருவாகக்கூடிய தற்காலிக பேரறிவுகள் குறித்து கூட ஊகித்திருக்கிறார்கள்.

ஆனால் ‘புதிய தலைமுறை’ கட்டுரை இதையெல்லாம் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளவே இல்லை. அதற்கு தேவைப்பட்டது பறக்கும்தட்டும் ஹாலிவுட் பாணி அன்னிய படையெடுப்பும்தான் போல. ஏதோ “ஓஸோன் ஓட்டை வழியாக வந்திட்ட வேற்றுலக வந்தேறிகளே!” என, கைபர் போலன் கணவாய் கழக டயலாக்கை கட்டைத் தொண்டையில், சாரி எழுத்துருவில் போடவில்லையோ ’புதிய தலைமுறை’ வாசகர்கள் தப்பினார்களோ!

சில இடங்களில் நிகழ்தகவு குறித்து “புதிய தலைமுறை” பேசுகிறது. ஆனால் வருத்தமளிக்கும் விஷயம் என்னவென்றால், ஒரு மிக அழகிய நிகழ்தகவு சமன்பாடு ஒன்றை தன் வாசகர்களுக்கு அளிக்கும் வாய்ப்பினை அறியாமையினால் அது இழந்து நிற்கிறது. ’டிரேக் சமன்பாடு’ எனப்படும் அந்த சமன்பாடு பல காரணிகளின் அடிப்படையில் வேற்றுலக பண்பாடுகளின் சாத்தியங்களை கணித ஊகம் செய்வதாகும். அக்காரணிகள் ஒவ்வொன்றும் அறிவியல் காரணிகள் மட்டுமல்ல, சமூகப் பரிமாணக் காரணிகளும் இணைந்தவை. இச்சமன்பாட்டை புகழ்பெற்ற வானவியலாளர் கார்ல்சாகன் விளக்குவதை கேளுங்கள்.

சரி, அண்டவெளியில் இருக்கும் சாத்தியமுள்ள வேற்றுக்கிரக பண்பாடுகளை, அதிலும் தகவல் தொடர்பு தொழில்நுட்பத்திறன் கொண்ட உயிரினங்களை எவ்வாறு சந்திக்கலாம்? 1970களின் தொடக்கத்தில் அனுப்பப்பட்ட பயோனீர்-10 மற்றும் பயோனீர்-11 கலங்களில் இது குறித்து ஒரு பரிசோதனை செய்யப் பட்டுள்ளது. அந்தக் கலங்கள் வேற்றுலக வாசிகளை சந்தித்தால் அவர்கள் நம்மைக் குறித்து தெரிந்து கொள்ள நம் உயிரினம், நம் கிரகம், விண்வெளியில் அதன் இருப்பிடம் ஆகியவை குறித்த விவரங்கள் ஒரு தங்க முலாம் பூசப்பட்ட அலுமினிய தகடில் பொறிக்கப்பட்டு அனுப்பப்பட்டுள்ளது. ஆனால், அதைவிடவும் காத்திரமான முறையில் விண்வெளி பண்பாடுகளை சென்றடைய மின்காந்த அலைவரிசைகள் பயன்படுத்தப் படுகின்றன. அத்துடன், பிரபஞ்ச வெளியெங்கிருந்தும் கிடைக்கும் பல்வேறு மின்காந்த அலைகளில், குறிப்பிட்ட வெகுதொலைவு செல்லும் அலைவரிசைகளில் ஏதாவது பொருள்பொதிந்த, செயற்கையாக உருவாக்கப்பட்ட செய்திகள் வந்து சேர்கின்றனவா என்றும் தேடும் பெரும் செயல் திட்டம் ஒன்று செயல்பட்டு வருகிறது. இந்தத் திட்டத்தின் பெயர் SETI – Search for Extra Terrestrial Intelligence.

பூனாவிலிருந்து 80 கிலோமீட்டர் தொலைவில், நாராயண்காவ் எனும் இடத்தில் Giant Meterwave Radio Telescopes எனும் ரேடியோ அலை தொலைநோக்கிகள், வான்வெளியில் பல ஒளியாண்டுகள் தொலைவிலிருந்து பயணித்து ஒருவேளை ஏதேனும் செய்திகள் வருமா என்று துழாவி வருகின்றன. இவை பூமத்தியரேகைக்கு அருகில் உள்ளதால், இந்த தொலைநோக்கிகளில் நமது விண்மீன் மண்டலங்களை மேலும் தெளிவாகப் பார்க்க அதிக சாத்தியம் உண்டு.

உலகெங்கிலும் இத்தகைய ரேடியோ தொலைநோக்கிகள் வான்களத்தை துழாவுகின்றன. நமக்கு மிக அதிகமாகவே மின்காந்த அலை சமிக்ஞைகள் கிடைக்கத்தான் செய்கின்றன. ஆனால் அவை இயற்கையான தோற்றமுடையவை. விண்மீன்களிலிருந்தும் விண்வெளி பொருட்களிலிருந்தும் வருபவை. இவை போக, நம்முடைய தொலைதொடர்பு கட்டமைப்பிலிருந்தும் சமிக்ஞைகள் வேண்டிய அளவு வெளியாகி இத்தேடலை இன்னும் சிக்கலாகுகின்றன.

ஏனெனில் ”எழுகடல் மணலை அளவிடில் அதிகம்” நம்மை அடையும் சமிக்ஞைகள் எனலாம். அவற்றை ஒவ்வொன்றாக ஆராய்ந்து அவை எங்கிருந்து வந்தன, வேற்றுலகவாசிகளிடமிருந்து வந்திருக்கக் கூடுமா என ஆராய வேண்டும். இதற்கு அபரிமிதமான கணினி சக்தி தேவைப் படுகிறது. ஆனால் SETI திட்டத்திற்கான நிதி ஒதுக்கீடு அற்பமானது. எனவே, SETI ஆராய்ச்சியாளர்கள் உலகெங்குமுள்ள கணினி பயன்பாட்டாளர்களின் (அட, உங்களையும் என்னையும் கூட சேர்த்துத் தான்) உதவியைக் கோருகிறார்கள். பெர்க்லியிலுள்ள ஆராய்ச்சியாளர்கள் வடிவமைத்த மென்பொருளை நீங்கள் தரவிறக்கம் செய்து கொண்டால், உங்கள் கணினியின் பின்னணியில் அது செயல்பட்டுக் கொண்டே இருக்கும். இப்படி பின்னணித் திரியாக செயல்படும் இந்த ப்ரோக்ராமால் விண்மீன் மண்டலங்களிலிருந்து வரும் சமிக்ஞைகள் பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்டவாறே இருக்கும். ஒருவேளை தலையில் ஆண்டனா கொண்ட பச்சைக் குள்ளர்கள் அனுப்பிய முதல் செய்தி உங்கள் கணினியால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டாலும் படலாம்! ஆனால் நம் “புதிய தலைமுறை”க்கு இந்த தகவல்களை வாசகர்களுக்கு கொடுப்பதில் ஆர்வமில்லை. ராக்கெட் சித்தர் ரேஞ்சுக்கு இருக்கும் ஒரு யூட்யூப் சுட்டியை அனுப்பி அறிவியல் என்கிறது.
அட, அறிவியல் கூடவா போலி!

வேற்றுலகவாசிகளைத் தொடர்பு கொள்வது குறித்து கடுமையாக உழைத்து இந்த அறிவியல் சார்ந்த தேடலை பிரபலப்படுத்தியவர் கார்ல் சாகன். நிகழ்தகவு அடிப்படையிலும், வானியல் தரவுகள் அடிப்படையிலும், நம்முடன் தொடர்புகொள்ளும் தொழில்நுட்ப திறன் படைத்த வேற்றுலகவாசிகளின் இருப்பை சொல்லும் டிரேக் சமன்பாட்டை பிரபலமாக்கியவர் அவர். இந்த வேற்றுலகத் தேடலின் அடிப்படையில் மானுடத்தின் முக்கியத்துவத்தையும் நமக்கு உணர்த்தியவர். அணு ஆயுத எதிர்ப்பாளர். இவரைக் கண்டுகொள்ளாமலேயே செல்கிறது நமது “புதிய தலைமுறை”யின் போலி அறிவியல் கட்டுரை.

வேற்றுலகப் பண்பாட்டை நாம் சந்திக்க நேர்ந்தால் ஏற்படும் பண்பாட்டு சிக்கல்கள்-குழப்பங்கள் ஆகியவற்றை அடிப்படையாக வைத்து கார்ல் சாகன் எழுதிய நாவல் “காண்டாக்ட்” (Contact) அதாவது தொடர்பு. (இதில் மையப் பாத்திரமாக ஒரு இறைநம்பிக்கையில்லாத, ஆனால் ஆழமான ஆன்மிகத்தன்மை கொண்ட ஒரு பெண் விஞ்ஞானி வருகிறார். அவர் தவிர ஒரு இந்திய பெண் விஞ்ஞானியும் கூட வருகிறார். அவர் ஒரு தலித்தை மணந்தவராகக் காட்டப்படுகிறார்.) இந்த நாவலில், குறிப்பாக ஆபிரகாமிய மதங்களில் இத்தகைய சந்திப்பு எத்தகைய இறையியல் பிரச்சனைகளை ஏற்படுத்தும் என்பதையும் விவரித்திருப்பார்.

1997 ல் இந்த நாவல் திரைப்படமாக எடுக்கப்பட்டது. வேற்றுக்கிரகவாசிகளைக் குறித்து எடுக்கப்பட்ட திரைப்படங்களை வரிசைப்படுத்தும் “புதிய தலைமுறை” கட்டுரை, இந்த அறிவியல் சார்ந்த முக்கியமான திரைப்படம் குறித்து குறிப்பிடவேயில்லை. சரி, பறக்கும்தட்டு விஷயத்தையே எடுத்துக் கொண்டால் கூட, அதில் ஓரளவு இந்த நாட்டுப்புற வதந்திகளின் அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்ட, அறிவியல் தனமாக தன்னை காட்டிக் கொண்ட படம் – ஸ்பீல்பர்க்கின் “Close encounters of the third kind”. இது குறித்தும் கூட எவ்வித தகவலும் இல்லை. ஒரு விதத்தில் ET இத்திரைப்படத்தின் தொடர்ச்சி என்று கூட சொல்லலாம்.

“புதிய தலைமுறை” கட்டுரை செய்வதெல்லாம் பறக்கும்தட்டு புரளிகளுக்கு அறிவியல் முலாம் பூசுவது மட்டுமே. பறக்கும் தட்டு புரளிகள் மூடநம்பிக்கையையும், பார்வை மயக்கத்தையும், உளவியல் காரணிகளையும் சார்ந்தவை. அவற்றுக்கும் வேற்றுக்கிரக வாசிகளுக்குமோ அல்லது வேற்றுலக உயிர் குறித்த உண்மையான தரமான அறிவியல் ஆய்வுக்குமோ எவ்விதத் தொடர்பும் இல்லை. அறிவியலை வளர்க்காவிட்டாலும் பரவாயில்லை. அறிவியல் என்கிற பெயரிலாவது போலிகளை உருவாக்காமல், வளர்க்காமல் இருந்தால், அது “புதிய தலைமுறை” தன்னை நம்பும் வாசகர்களுக்குச் செய்யும் கைங்கரியமாக இருக்கும்.

“புதிய தலைமுறை” கட்டுரையை விடுவோம். வேற்றுக்கிரக உயிர்களின் இருப்பின் அடிப்படையில், சில முக்கியமான கேள்விகளை சிந்தித்துப் பார்ப்போம். அப்போது அது எத்தனை சுவாரசியமான சிந்தனைக் களமாக அமையும் விஷயம் என்பதை நாம் உணரலாம்.

எடுத்துக்காட்டாக, கட்டமைப்பு மூலக்கூறுகள் எவையாக இருந்தாலும் அதில் எழும் உயிர் எனும் விளைவும் – பரிணாமப் பாதைகள் எப்படி அமைந்தாலும் அதில் முகிழ்க்கும் பிரக்ஞை என்னும் விளைவும் – பிரபஞ்சமெங்கிலும் ஒரே தன்மை கொண்டதாக இருக்குமா? அவர்களின் இறையியல் எவ்விதமாக இருக்கும்? நாம் எதையும் இரட்டையாக காண்கிறோம். அறிவு-உணர்ச்சி, பகுத்தறிவு-கற்பனை, அறிவியல்-கலை, ஆண்தன்மை-பெண்தன்மை, யிங்-யாங்க்… இது நமது உயிரியலிலேயே உறைந்திருக்கும் விஷயம். நம் மூளை இருகோளங்களைக் கொண்டது. நாம் சந்திக்கும் வேற்றுக்கிரகவாசிகள் நான்கு அல்லது மூன்று கோளப்பகுப்புக்கள் கொண்ட மூளைகளைக் கொண்டிருந்தால்? அல்லது ஒரே கோளமான அனைத்தையும் ஒன்றுபடுத்தி மட்டுமே பார்க்க முடிந்த மூளையைக் கொண்டிருந்தால்? அல்லது கூட்டு அறிவு (தேனீக்களைப் போல) கொண்டிருந்தால்? அவர்களின் அறிவியலும் அறிதல் முறையும் எவ்வாறு இருக்கும்?

அவர்களின் உலகில் இசை இருக்குமா? இசை என்பது என்ன? இந்த கிரகத்தில் இந்த வளிமண்டல அழுத்தத்துக்கு ஏற்ப பரிணமித்த நம் காதுகள் மூலம் நம் மூளைக்கு இதம் தரும் வளிமண்டல அதிர்வுகளே அல்லவா? அப்படியானால், நம்மை விட அதிகமான வளிமண்டல அழுத்தத்தில் பரிணமித்த அறிவுயிர்களின் இசை ரசனை எப்படி இருக்கும்? அவர்களால் எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியை ரசிக்க முடியுமா? ஹெவிமெட்டல் இசையை மென்மையான இசை என்பார்களா? இவையெல்லாம் மிகவும் சுவாரசியமான கேள்விகள்.

ஒரு கிறிஸ்தவ இறையியலாளர் அவர்களை எப்படிக் காண்பார்? அவர்களுக்கு ஆதிபாவம் உண்டா? ஏசு மரித்தது அவர்களின் பாவத்துக்கும் சேர்த்தா அல்லது இந்த பூமிக்கு மட்டும்தானா? அப்படியானால் அவர் ஒரு அவதாரம் மட்டும்தானா? ஆம் என்றால், அது ஏசுவின் தனித்தன்மையை அசைத்து, கிறிஸ்தவ இறையியலின் அடிப்படையையே அசைத்துவிடாதா? முகமது நபி இறுதி இறைத்தூதர் என்பது வேற்றுக்கிரகவாசிகளுக்கு பொருந்துமா? அவர்களுக்கு பொருந்தாது என்றால், அதாவது பிரபஞ்சத்தின் பிற பகுதிகளுக்கு பொருந்தாது என்றால், ஏன் உலகின் பிற பகுதிகளுக்கு மட்டும் பொருந்த வேண்டும்?

சுவாரசியமாக, அத்வைதமும் பௌத்தமும் மட்டுமே இந்த கேள்விகளை இறையியல் சங்கடங்கள் இன்றி கேட்கமுடிந்தவை என தோன்றுகிறது. ரஷ்ய அறிவியல் புனைவுகள் எழுதுபவரும் உயிரியலாளருமான யெபிரமோவ் பாரதத்தின் இந்து ஞான மரபின் மீது ஈர்ப்பு உடையவர். அவர், ”வேற்றுகிரக பண்பாடுகள் வெளித்தோற்றங்களில் என்னதான் வேறுபட்டிருப்பினும், அனைத்தும் ஒரே அறிவுத்தன்மைக் கொண்டவையாக அமையும்” என்று சொல்கிறார். கார்ல் சாகனின் புகழ்பெற்ற காண்டாக்ட் நாவலில் இது வேறுவிதமாக சுட்டப்படுகிறது. எந்த வேற்றுக்கிரக பண்பாடாகவும் அமையட்டுமே, எங்கும் வட்டத்தின் சுற்றளவை விட்டத்தால் வகுத்தால் கிடைக்கும் அம்முடிவிலி எண் ‘பை’யாகத்தானே இருக்க வேண்டும்?

விண்மண்டலங்களுக்கு இடையே, பல ஒளி ஆண்டுகளுக்கு அப்பால் விளங்கும் இரு வெவ்வேறு பண்பாடுகளுக்கு இடையே பிரபஞ்ச பொது மொழியாக கணிதம் அமையும். அத்வைதி இவ்வுண்மையைப் புன்னகையுடன் ஆமோதிப்பான். வேற்றுலகவாசிகளிலும் போதிசத்வர்கள் பிறப்பெடுக்க முடியுமென அவர்களின் ஜாதகக் கதைகளை ஆர்வத்துடன் தலாய்லாமா கேட்கக் கூடும்.

யார் கண்டது? பிற்கால தலாய்லாமா ஆண்ட்ரோமிடாவிலிருந்து கூட நமக்கு கிடைக்கலாம்.

இந்த விஷயங்களைக் குறித்து தெரிந்து கொள்ள சில நல்ல நூல்கள்:

கார்ல்சாகன் & ஷ்லெவோஸ்கி, Intelligent Life in the Universe, Emerson-Adams Press, 1998
கார்ல்சாகன், Cosmos, Ballantine books, 1985
பீட்டர் வார்ட் (Peter Ward), Life as we do not know it, : The NASA search for (and synthesis of) Alien Life, பெங்க்வின் 2005
பறக்கும்தட்டு மயக்கங்கள் குறித்து தெளிவு பெற: கார்ல்சாகன், The Demon-haunted World, Ballantine books, 1996 (குறிப்பாக பக்கங்கள்: 99-100, 71-2, 181-2)

தொடர்புடைய பதிவுகள்

ஆன்மிகம் இந்து மத விளக்கங்கள் பண்டிகைகள்

பூமி செல்லும் திசையும், வைகுண்ட ஏகாதசியும், மகா சிவராத்திரியும்

ஜெயஸ்ரீ சாரநாதன் April 9, 2010 34 Comments அண்டம்இயற்கை கிரகங்கள்கோள்கள்சிருஷ்டி சிவன்சிவராத்திரி சூரியன்சோதிடம்ஜோதிடம்நட்சத்திரங்கள்நம்பிக்கைகள்நான்முக பிரம்மன்பண்டிகைகள்பால்வீதி பிரபஞ்ச அறிவியல்பிரபஞ்சம்பிரபஞ்சவியல்பிரம்மன்பிரம்மா புராணங்கள்பூமி விண்வெளி வைகுண்ட ஏகாதசி

முந்தைய கட்டுரைகள்:

1. அடி முடி காணா அதிசயம்: பிரபஞ்சத்தின் ஒரு பரிமாணம்

2. வேதம் கூறும் பிரபஞ்சவியலில் சிவனும் விஷ்ணுவும் முக்தியும்

3. பிரபஞ்சவியலில் உடுக்கை ஒலியும் கொப்பூழ் தாமரையும்

4. பிரபஞ்சம் செல்லும் பாதையும் பித்ரு காரியத்தின் அவசியமும்

நான்முகப் பிரம்மன் நான்கு திசைகளிலும் பார்த்து படைப்பை ஆரம்பித்தார். இவற்றுள் இரண்டு திசைகள் நிச்சயமானவை. அவை வடக்கும், தெற்கும் ஆகும். பொதுவாகவே அண்ட வெளியில் நாம் இருக்கும் மண்டலத்துக்கு மேல் புறம் இருப்பது உத்தரம் என்னும் வடக்கு. அதற்கு நேர் எதிரே இருப்பது, அதாவது நாம் இருக்கும் மண்டலத்துக்குக் கீழே இருப்பது தக்ஷிணம் என்னும் தெற்கு. நான்முகப் பிரமன் தனக்கு மேலும், கீழும் பார்த்த திசைகள் வடக்கு, தெற்கு என்று ஆயின.

பிரம்மம் என்ற சொல்லுக்கு பெரிதானது, வளர்ந்து கொண்டே போவது என்ற இரண்டு அர்த்தங்கள் உள்ளன. தோன்றும் பிரபஞ்சத்தில் நுழைந்தவுடன், உப்பிக் கொண்டே போவதுபோல் படைப்பு வளரலாயிற்று. நான்முகப் பிரம்மனும் தானும் அப்படியே பயணிக்கிறார். மேல் எழும்ப எழும்ப அந்தத் திசை வடக்காயிற்று. அவர் கீழே விட்டுச் சென்ற பகுதி தெற்கு ஆயிற்று. இதையே வேறு விதமாகச் சொல்வதென்றால், முதலில் தெற்கில் அண்டங்கள் தோன்றி, அழிந்து, மீண்டும் சிதறலிருந்து உருவாகிக் கொண்டிருக்கின்றன. வடக்கு நோக்கிப் போகப் போக புதிதாகப் படைப்பு எழுந்து கொண்டே இருக்கின்றது.

ஆனால் ஒரேயடியாக வடக்கு முகமாகவே செல்ல முடியாது. குயவனின் சக்கரத்தைப் போன்ற ஆதார சக்தியின் இழுப்பினால், எப்பொழுதுமே கிழக்கு அல்லது வலப் புறம் நோக்கியே திரும்பி சென்று கொண்டிருக்க வேண்டும். கிழக்கு என்பது அவரும், அவரது படைத்தலும் பயணிக்க வேண்டிய திசை. நடராஜரது உருவத்தில் அந்த திசை உடுக்கையில் கிளம்பி, அக்னியை நோக்கிச் செல்வது. இது நேர்ச் சுற்று அல்லது வலச் சுழி, அதாவது clockwise direction ஆகும். நான்முகப் பிரம்மன் முதலில் மேல் முகமாகப் பார்த்து, பின் தான் பயணிக்க வேண்டிய திக்கை நோக்கி, அதற்குப் பின் கீழ் முகமாக நோக்கும் போதும் வலச் சுற்று வருகிறது. இப்படி இந்த சுற்று வடக்கிலிருந்து தெற்கை நோக்கிச் செல்வதால் இதைப் பிரதட்சிணம் என்கிறோம்.

இந்தப் பிரபஞ்சமும், நடுவில் ஆதார அச்சாக இருக்கும் பரம் பொருளான இறைவனைப் பிரதட்சிணம் செய்து வருகிறது. விநாயகப் பெருமான் தன் தாய் தந்தையைச் சுற்றி வந்ததாலேயே உலகைச் சுற்றி வந்ததாக அறிவுறித்தியது, அந்தப் பரம்பொருளான இறைவனை ஆதாரமாக வைத்து உலகங்கள் அனைத்தும் சுற்றி வருகின்றன என்பதைக் காட்டவும், அது மட்டுமல்லாமல் அவரைச் சுற்றுவதால் அனைத்து உலகங்களும், அனைத்து பிரபஞ்சங்களும் செல்லும் மாபெரும் முழுச் சுற்றினையுமே செய்வதற்கு ஒப்பாகும் என்பதை உள் பொருளாக உணர்த்தவும் எழுந்தது என்றும் சொல்லலாம்.அண்ட சராசரங்களும் அவனைச் சுற்றுவது போல, அண்ட சராசங்களுக்கும் அதிபதியான பரம்பொருளை நாமும் கோயிலில் பிரதட்சிணம் செய்கிறோம்.

பிரபஞ்சம் செல்லும் பாதையே பிரதட்சிணமானது என்று நாம் சொல்வதை, நாம் கண்கூடாகப் பார்க்கும் வான்வெளி அண்டங்கள் மெய்ப்பிக்கின்றதா? வானில் காணும் நட்சத்திரங்களும், அவற்றின் கூட்டங்களும் வேறு வேறு திசையில் சென்று கொண்டிருக்கின்றன அல்லவா என்ற கேள்வி எழுகிறது. தோன்றிப் பல காலம் ஆகவே (10 to the power of 17 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன; இன்னமும் அவ்வளவு வருடங்கள் செல்ல வேண்டும் என்பது பண்டைய ஜோதிட- வான இயல் நிபுணரான பாஸ்கராச்சரியார் கணிப்பு.) அண்டங்கள் மோதி, உருண்டு, பிறழ்ந்து தற்சமயம் வேறு வேறு திக்கில் போவது போல் தோற்றம் அளிக்கிறது. மேலும் ஒவ்வொரு கலக்சி கூட்டமும் இன்னொரு கலக்சி கூட்டத்தைச் சுற்றுகிறது. ஆகையால் அப்படி உருமாறி வந்துள்ள மூன்றாம் தலைமுறை நட்சத்திரமான நமது சூரியக் குடும்பத்தில் உள்ள நம் பூமி இப்பொழுது உள்ள நிலையில் எது வடக்கு, எது கிழக்கு என்று எப்படிச் சொல்ல முடியும் என்ற கேள்வி வருகிறது. மனித சமுதாயத்தின் நன்மை ஒன்றையே குறிக்கோளாகக் கொண்ட ரிஷிகள் வேத விஞானத்திலிருந்து நமக்கு இந்த விவரங்களை எடுத்துக் கொடுத்துள்ளனர்.

அவர்கள் வாயிலாக நமக்குக் கிடைத்துள்ள விவரம், நம் பூமி தன் சுழற்சிக்கு ஆதாரமாகக் கொண்டுள்ள வட துருவப் பகுதியே பிரம்மன் பயணிக்கும் வடதிசை என்பதாகும். நம் சூரிய மண்டலத்திலேயே மற்ற கிரகங்கள் சுழலும் அச்சு வேறு வேறு திசையில் உள்ளன. ஆனால் பூமி சுழலும் அச்சு வடதிசையில் உள்ள பிரம்ம லோகத்தை மட்டுமே ஆதாரமாகக் கொண்டது. நான்முகப் பிரம்மன் நம்மை விடாமல் பற்றிக் கொண்டு, பிடித்து இழுத்துச் செல்வது போல் நாம் இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் பயணிக்கிறோம்.

தென் திசை என்பது முடிந்து போன விஷயங்கள் கொண்டவை. Re-cycling ஆகிக் கொண்டிருக்கும் இடம். தெற்கிலிருந்து உயர வேண்டும் என்றால் நாம் இருக்கும் பூ மண்டலத்துக்கு வர வேண்டும். இங்கிருந்து உயர வேண்டும் என்றால் பிரம்மனை நோக்கிய பயணம்தான்.
அதனால் மறு பிறவிக்குக் காத்திருக்கும் இறந்தோர் செல்லும் இடம் தென் புலம் என்றாயிற்று. அது செல்லும் மார்க்கம் பித்ருயானம் எனப்பட்டது. மீண்டும் பிறப்பெடுக்க வேண்டாத நிலையில் தெய்வீக நிலையை அடைவோரும், முக்தர்களும் செல்லும் திசை வட திசை ஆனது. அது செல்லும் மார்க்கம் தேவயானம் எனப்பட்டது.

முற்காலத்தில் வடக்கிருத்தல் என்று வட திசை நோக்கி த்யானத்தில் அமர்ந்து உயிரை விட்டதும், இந்த தேவயானத்தைப் பிடித்து பிரம்ம லோகத்தை அடைய வேண்டும் என்பதற்காகவே. பிதாமகர் பீஷ்மரும் அம்புப் படுக்கையில் படுத்து, சூரியனின் வடக்கு அயனத்திற்காகக் காத்திருந்தது இந்த தேவயான வழியைப் பிடிக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே. குறிப்பாக அந்த வழி எது என்பதை இக்கட்டுரையில் காண்போம்.

நாம் இருக்கும் பகுதிக்கு வடக்கு முகமாக – அதாவது – துருவ நட்சத்திரப் பகுதியை நோக்கி, மேலாக ஏழு உலகங்கள் இருக்கின்றன. Realms of Existence என்று சொல்லலாம். நற் கர்மங்களைச் செய்தவர் அவரவர் நிலைக்கு ஏற்றவாறு இந்த பகுதிகளில் சஞ்சரிப்பர், இதில் முடிவான கடைசி நிலை பிரம்ம லோகம். நான்முகப் பிரம்மனும், பிரம்ம ஞானிகளும், முக்தர்களும் நிலை பெற்ற இடம்.

நாம் இருக்கும் பகுதிக்குத் தென் முகமாக ஏழு உலகங்கள் அல்லது நிலைகள் உள்ளன. மீண்டும் உலகில் பிறந்து உழல வேண்டிய நிலையில் இருப்பவர்கள் சஞ்சரிக்கும் இடங்கள் இவை.

இந்த அமைப்பை நோக்கினால் நாம் வாழும் பூமி பரிவாரங்களுடன் பயணம் செல்லும் ஒரு பயணியைப் போல உள்ளது. நமக்குக் கீழே (தென்புலம்) உள்ளவர்களுக்கு பூமியே கதி. அவர்கள் பூமியில் பிறந்து, உய்ந்து, மேல் முகப் பயணத்திற்கு மாற வேண்டும். மேல்முகப் பயணத்தில் இருப்பவர்கள் மேலும் மேலும் உயர்ந்து முடிவான பிரம்ம பதத்தை அடைய வேண்டும். இதில் நாம் வாழும் பூமி நடுவானது – விசேஷமானது. இதுதான் transit zone.

இங்கே ஒரு கேள்வி வரலாம்.
பூமியில் மட்டும்தான் உயிரினம் உள்ளதா? வேறு கிரகங்களில் இல்லையா?
வேத மதம் காட்டும் பிரபஞ்சவியலில், சரீரம் கொண்ட – அதாவது பௌதிகமான உருவில் உள்ள உயிரினம் என்பது எந்த ஒரு காலக் கட்டத்திலும், ஒரு இடத்தில் தான் இருக்க முடியும். நாம் இருக்கும் காலக் கட்டத்தில் நாம் இருக்கும் பூமியில் இப்பொழுது இருக்கவே, வேறு எங்கும் இருக்க முடியாது. விஞ்ஞானிகள் என்ன தேடினாலும் நம் அறிவுக்கு எட்டக்கூடிய உயிரினங்களை எங்கும் கண்டுபிடிக்க இயலாது.

ஆனால் நாம் இருக்கும் பூமியிலேயே, மேலும் கீழும் என்று ஏழும், ஏழுமான பதினான்கு உலகங்களைச் சொன்னோமே, அந்த உலக ஜீவர்கள் உலவலாம், அல்லது வந்து போகலாம். அவர்களும் நம்மைப் போன்ற ஜீவர்களே. நாமும் நம் நிலையிலிருந்து உயர்ந்தால் மேலுலக ஜீவர்களைப் போல ஆவோம். அவர்களை ஊனக் கண்ணால் காண இயலாது. நமது பௌதிக விதிகளுக்கு வேறுபட்ட விதிகளுக்கு உட்பட்ட நிலையில் உள்ளவர்கள் அவர்கள். தெய்வமாக, தேவதையாக, நல்லோராக, வழிகாட்டியாக, பித்ருவாக அவர்கள் வந்து போவதை சிலரால், சில நேரங்களில் உணர முடியும்.

பிரபஞ்சத்தின் வடக்கு – தெற்கைப் பார்த்தோம். இனி பூமி செல்லும் பிரபஞ்சப் பயணத்தைப் பார்க்கலாம். அதற்கு முன் நம் பூமியின் திசைகள் எவை, அவற்றின் மூலம் பிரபஞ்சம் செல்லும் திசை எது என்று அறிய முடியுமா என்று பார்ப்போம்.

பூமியின் திசைகள்

(clockwise)

இலங்கைக்கு இடது புறம் 90 டிகிரி தொலைவில் இருந்த இடம் மேற்கு திசையைக் காட்டுவது. இது ரோமக தேசம் எனப்பட்டது. (தற்போதுள்ள ரோம் அல்ல. 0 டிகிரி க்ரீன்விச்சுக்கு சிறிது மேற்கே அட்லாண்டிக் கடலில் இந்த இடம் இருக்கிறது.) இந்த ரோமக தேசத்தில் இருந்த மயன் என்னும் தானவன், சூரியனிடமிருந்து ‘சூரிய சித்தாந்தம்’ என்னும் வான இயல் சாஸ்திரத்தை உபதேசமாகப் பெற்றான்.

இலங்கைக்கு நேர் எதிர் புறம், 180 டிகிரி தொலைவில் இருந்த ஊர் ‘சித்தபுரம்’
வட துருவம் காட்டும் திசை வடக்கு ஆகும். அதற்கு நேர் எதிரே தென் துருவம் காட்டுவது தென் திசை. இரு துருவங்களையும் இணைக்கும் அச்சு இலங்கை, உஜ்ஜயனி வழியாகச் செல்கிறது. இந்த அச்சு மேரு எனப்பபட்டது. மேருவின் உச்சி வட துருவம்.

இப்படி பூமிக்குக் சொல்லப்பட்ட திசைகள் இன்றும் உலகெங்கும் பயனில் இருக்கவே, வேத மத வழக்கமே இதற்கு ஆதாரமாக இருக்க வேண்டும் என்று தெரிகிறது.

படைப்பு முன்னேறும் திசை

இனி பூமி செல்லும் திசை, அதாவது இந்தப் படைப்பு நகரும் திசை எது என்று பார்ப்போம். நாம் இருக்கும் பால்வெளி காலக்ஸியின் நடுவில் இருப்பது மார்கழி மாதம் சூரியன் உதிக்கும் தனுர் ராசி. இதை மையமாக வைத்து பால்வெளியும் (நமது கலாக்சியும்) , நமது சூரிய மண்டலமும் சுற்றி வருகின்றன. இந்த மையத்தில் இருக்கும் நட்சத்திரங்கள் முதியவை என்றும், நமது கலக்சியின் ஓரப் பகுதிகளில் இருப்பவை இளையவை என்றும் சொல்லலாம். ஓரப்பகுதியில் இன்னும் புதிதாக நட்சத்திரங்கள் உருவாகிக் கொண்டிருக்கின்றன. மார்கழி மாத தனுர் ராசி (Sagittarius )மையம் என்றால், ஆனி மாத மிதுன ராசி (Gemini) ஓரம். இது நாம் இருக்கும் பால் வெளி கலக்சியின் ஒரு பக்கம். இந்தப் பக்கத்தில், இந்தப் பாதையில் நாம் இருக்கும் சூரிய மண்டலம், இதன் மையப் பகுதியிலிருந்து முக்கால் பங்கு (3/4 ) தொலைவில் இருக்கிறது.

ஜாதகக் கட்டம் என்று நாம் சொல்வது உண்மையில் விண்வெளியின் அமைப்பைக் காட்டும் வரை படம். கீழுள்ள படத்தில் விண்வெளியின் திசைகள் காட்டப்பட்டுள்ளன. நாமிருக்கும் கலக்சீயையும் காணலாம்.

Sagittarius எனப்படும் தனுர் ராசி, நம் பால் வெளி கலக்சியின் மையப் பகுதி. சூரியன் இந்த ராசியில் மார்கழி மாதம் சஞ்சரிக்கும். வெளி ஓரம் Gemini என்னும் மிதுனம்.

மிதுனத்தில் உள்ள மிருகசீர்ஷம் என்னும் நட்சத்திரம் இருக்கும் பகுதியை நோக்கி நாமும், நம் பிரபஞ்சமும் முன்னேறிச் செல்லும் பாதை செல்கிறது. மார்கழி மாதத்தில் மிருக சீரிஷத்தில் பௌர்ணமி வரவே, அந்த மாதத்திற்கு மார்கழி என்னும் பெயரும், மார்கஷிர என்னும் பெயரும் வந்தது. பயணம் செல்லும் மார்க்கத்தைக் குறிப்பது என்பது இதன் பொருள்.

இந்தப் பயணம் செல்லும் திசை மார்கழி வடமேற்கு — ஆனி தென்கிழக்கு. அதாவது பிரபஞ்சப் பாதை வடமேற்கிலிருந்து தென் கிழக்கு நோக்கிச் செல்கிறது. அதர்வண வேதத்தின் உபவேதமான வாஸ்து சாஸ்திரத்தின்படி தென் கிழக்கு அக்னியையும், வட மேற்கு வாயுவையும் குறிப்பது. இதன் காரணம் பிரபஞ்சத்தின் பயணம் நடராஜர் கையிலிருக்கும் அக்னியை நோக்கிச் செல்கிறது. இந்தப் பயணம் ஆரம்பித்தது, வாயுவில் (பராவஹன்) தாங்கி, வாயுவால் செலுத்தப்பட்டு வந்து கொண்டிருக்கிறது.

இந்த அமைப்பில் வடகிழக்கு நோக்கி நமது துருவப் பகுதி அமைந்துள்ளது. அதாவது, பிரபஞ்சத்தின் வடக்கு திசையானது, பயணத்தில் திரும்பிச் செல்லும் போது வடகிழக்கைக் காட்டி அமைகிறது. இந்த விவரங்களைக் கொண்டு பிரபஞ்சத்தின் அடிப்படைகளையே கொடுத்துள்ளனர் நம் முன்னோர்.

இந்தப் படத்தில் வட மேற்கில் தனுர் ராசியில் சூரியன் வரும் போது மார்கழி மாதம்.
தென் கிழக்கில் மிதுன ராசியில் வரும் சூரியன் வரும்போது ஆனி மாதம்
இந்தப் பாதைக்குச் செங்குத்தான கோடு வட கிழக்கையும், தென் மேற்கையும் இணைக்கிறது. இதில் வட கிழக்கில் மீன ராசியில் சூரியன் வரும் போது பங்குனி மாதம். இந்தப் பாதையைத் தொடர்ந்து மேல் நோக்கிப் போவது தேவ யானம் என்னும் தெய்வ உலகுக்கான, பிரம்ம லோகத்துக்கான திசை.

இதன் எதிர் புறம் வரும் தென் மேற்கில் கன்னி ராசி உள்ளது. புரட்டாசி மாதம் சூரியன் இந்த திசையில் சஞ்சரிக்கும். இந்த வழி பித்ரு யானம் எனபப்டும். இன்று வரையில் அறிவியல் தெரிந்துகொண்டுள்ள விவரம், நாம் இருக்கும் பால் வெளி கலக்சி, மற்ற கலக்சீகளுடன் சேர்ந்து, கன்னி ராசி தென்படும் Virgo Super Cluster என்னும் பெரும் பகுதியை மையமாகக் கொண்டு சுற்றி வருகிறது. இந்த விவரம் வேதம் கூறும் பிரபஞ்சஇயலுடன் ஒத்துப் போகிறது. பிரபஞ்சவியலின் படி நாம் தென்புறத்தவர். மீண்டும், மீண்டும் பிறந்திறந்து நாம் இன்னும் இங்கேதான் இருக்கிறோம். இங்கிருந்து மீளும்போது, வடதிசைப் பயணம் மேற்கொள்வோம்.

இந்த அமைப்பில் முக்கியப் பாதைகள் வருகின்றன.
1. பிரபஞ்சமும், படைப்பும் முன்னேறும் பாதை.
இது வ.மே – தெ.கி நோக்கிச் செல்வது.
வாயுவிலிருந்து அக்னி நோக்கிச் செல்லும் பாதை.

2. ஜீவர்கள் போய் வரும் பித்ருயான – தேவயானப் பாதை.
இது தெ. மே -வ. கி பாதை.
இந்தப் பாதை ஒரே நேர்க் கோட்டில் இருந்தாலும் எதிர் எதிரே செல்லும் தன்மை உடையவை.

இந்தப் பாதையில் நிகழும் போக்குவரத்து காந்த மண்டலக் கோடுகள் போல இருக்கும். தேவ யானத்தில் சென்றவர்கள் செயல்களில் குறைவு ஏற்பட்டால், பூமிக்கு வந்து நிவர்த்தி செய்து விட்டுப் போக வேண்டும். பீஷ்மர் முதலானோர் பூமியில் பிறந்து இப்படியே.

கீழ் புறம் உள்ள பித்ருயானத்தில் சென்றோர், பூமியை அடை வேண்டும். சிறந்த கர்மங்களைச் செய்தால், அவர்கள் பயணம் மேல்நோக்கி அமையும். மேலும் கீழுமானவை ஜீவர்கள் செல்லும் பாதை. குறுக்காகச் செல்வது பிரபஞ்சம் செல்லும் பாதை.

முக்கிய விரத நாட்களான வைகுண்ட எகாதசி , மகா சிவராத்திரி போன்றவை வரும் போது இருக்கும் விண்வெளி அமைப்பைப் பார்த்தால், நாம் சரியாகவே இந்தப் பாதையைக் கணித்துளோம் என்று அறியலாம். இந்த விரதங்களின் தாத்பரியத்தின் அடிப்டையை வைத்துப் பார்க்கும் போது, நாம் கண்டுள்ள பிரபஞ்சவியல் கூறும் பாதையும், அதில் நான்முகப் பிரம்மனின் செல்லும் பயணம் என்று நாம் கூறுவதும் சரியே என்று தெரிகிறது.

இந்தப் படத்தில் மார்கழி மாத அமைப்பு காட்டப்பட்டுள்ளது. மார்கழியில் சூரியன் தனுர் ராசியிலும், சந்திரன் மிதுனத்திலும் இருக்கும்போது பிரபஞ்சம் செல்லும் பாதையில் சூரியன், பூமி, சந்திரன் வருகின்றன. இது பிரபஞ்சப் பாதை. அதற்குச் செங்குத்தான பகுதியில் வருவது பங்குனி மாதம் வரும் மீன ராசி. இது மோக்ஷ ஸ்தானம் எனப்படும். இது தேவயான வழி. இதை ஈசான திசை என்றும் சொல்கிறோம். காரணம் என்னவென்று இப்பொழுது எளிதாகப் புரியும் என்று நினைக்கிறேன். பிரம்ம லோகம் இந்தத் திசையில் இருக்கவே, இந்த திசை தெய்வீகத்தைக் குறிப்பது. இந்தத் திசை வழியே இந்தக் கர்மச் சக்கரத்தை விட்டு முக்தர்கள் செல்லவே, திரும்பி வராமல் நிலைத்து இருக்கும் பரமபதம் அடையவே, வைகுண்ட ஏகாதசி இந்த அமைப்பில் வருகிறது. வைகுண்ட ஏகாதசி அன்று சந்திரன் தேவயானப் பகுதியைக் கடக்கிறான். அப்பொழுது பரமபத வாயில் திறந்து, நாம் பிறவா நிலையைத் தரும் பெரும் பதத்தை அடைகிறோம் என்கிறோம்.

அதே மார்கழி மாதம் பௌர்ணமியன்று சந்திரன் மிருக சீரிஷத்தில் இருக்கிறான். அப்பொழுது பிரபஞ்சம் செல்லும் வட மேற்கு- தென் கிழக்குப் பாதையில் சூரியனும், சந்திரனும், பூமியும் வருகின்றன. இங்கு மிருக சீரிஷத்திலும் சில சிறப்புக்கள் நம் வேத மதம் கூறுகிறது.

மிருகசீரிஷத்தின் நக்ஷத்திர தெய்வம் சோமன் என்னும் சந்திரன். சோம பானம் பற்றிப் பல இடங்களிலும், பல தத்துவங்களுடனும் சொல்லப்பட்டிருந்தாலும், இங்கே சோமன் என்பது சாவாமை தரும் அமிர்தம். இறவாமல் மேலும் மேலும் உற்பத்தி ஆகிக் கொண்டே போகும் வழி என்பதால் இந்தப் பகுதியில் தெரியும் இந்த நட்சத்திரம் சோமனது அருளால் உண்டான நட்சத்திரம் எனப்பட்டது. தலையைத் துருத்திக் கொண்டு துள்ளி ஓடும் மான் போன்று இது இருக்கிறது என்பதால் இந்தப் பெயர். மிருக சீரிஷம் என்றால், மானின் தலை என்று பொருள்.

நாம் மிருகசீரிஷம இருக்கும் திசையை, அல்லது பகுதியை நோக்கினால் அதுவே நமது பிரபஞ்சமும் முன்னேறும் பாதை என்று தெரிந்து கொள்ளலாம். இந்தப் பாதையைக் காட்டும் மார்கழி பௌர்ணமி தினத்தின் போது நம் தமிழ் முன்னோர் பாவை நோன்பை ஆரம்பித்தனர். இரண்டு நோக்கங்களுடன் பாவை நோன்பு செய்யப்படுகிறது. ஒன்று, மழை வேண்டி, மற்றொன்று, கொண்ட கணவனை இந்தப் பிறவி மட்டுமல்லாமல், வரப் போகும் பிறவியிலும் கணவனாகப் பெற வேண்டும் என்பதே.

இவை இரண்டும் எதிர் காலம் பற்றியவை. மழையின் சிறப்பு உயிர்களுக்கு ஆதாரமாக இருப்பது. உயிர்களை வளர்க்க ஏதுவாக இருப்பது. வளர்ந்து செல்லும் படைப்பை வழி நடத்திச் செல்லும் – சோமன் காட்டும் – இந்தப் பாதையைக் காட்டிலும் வேறெந்தப் பாதை இதற்குத் தகுதியாக இருக்கும்?

பாவை நோன்பு எதிர்காலத்தைப் பற்றி வேண்டப்படுவதாக உள்ளது. வீடு பேறு பெறுவதுதான் நம் மதத்தின் குறிக்கோள். ஆனால் அதைப் பெற வேண்டும் என்றால், அறம், பொருள், இன்பம் என்னும் மூன்று இயல்களிலும் நாம் நம் வாழ்க்கையைச் செம்மையாகக் கழிக்க வேண்டும். இவற்றை தனியாகச் செய்ய முடியாது. ஒருவருக்கொருவர் நிறை செய்வதாக, (complementary role) ஆண், பெண் இருவருமாக மனையறத்தில் இருந்தால்தான் முடியும். இதில் இந்த மூன்று இயல்களுக்கு மட்டும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை. இவற்றைச் செயலாற்றப் போகும் அங்கங்களான ஆணும், பெண்ணும் சிறந்த ஜோடியாக ஒருங்கிணைந்து செயல்பட வேண்டும் என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு இப்பிறவியில் அவர்கள் அன்னியோனியம், அது மட்டுமல்ல, பிறவி தோறும் தொடரும் அன்னியோன்னியம் தேவை என்று எங்கேயோ போய் விட்டார்கள் நம் முன்னோர்!

இந்தக் கருத்தை, செயலை ஆயிரம் வருடங்கள் முன் வரை கடை பிடித்து வந்தவர்கள், பாரத வரலாற்றிலேயே நம் தமிழ் மக்கள்தான். இந்த மண்ணிலேதான் குஷ்பூ-கொள்கைகளும் காலூன்றி வருகின்றன. நம் பாரம்பரியம் நினைத்தபோக்கில் உருவாக்கப்பட்டவை அல்ல. நாம் இதுவரை கூறிய பிரபஞ்சக் கொள்கை கண்ணோட்டத்தில் பார்த்தால் நம் பாரம்பரியத்தின் ஆழமும், இந்து மதத்தின் தொலை நோக்கமும் விளங்கும்.

மீண்டும் மிருகசீர்ச நட்சத்திரத்துக்கு வருவோம்.

இதன் முந்தின நட்சத்திரம் ரோஹிணி. ரோஹிணியின் தெய்வம் பிரஜாபதி என்னும் உயிர்களை உண்டு பண்ணும் பிரம்மன் ஆவார். இதன் பிந்தின நட்சத்திரம் ருத்திரனைத் தெய்வமாகக் கொண்ட திருவாதிரை ஆகும். ரோஹிணி, மிருக சீரிஷம், திருவாதிரை என்னும் மூன்று நட்சத்திரங்களும் பிறப்பு, நடப்பு, முடிவு என்பவற்றைக் குறிப்பவை. மிருகசீரிஷம் காட்டும் பாதை, முடிவில் ருத்திரனில் ஐக்கியமாகி விடுகிறது. தோன்றும் பிரபஞ்சம் முடியும் இடத்தில் ருத்திரன் காட்சி தருகிறார். அதை நினைவு படுத்தி மார்கழி மிருக சீரிஷம் முடிந்த அடுத்த நாள் ஆருத்ரா தரிசனம் வருகிறது. இவை அனைத்துக்கும் பல கதைகள் உள்ளன. ஆனால் பிரபஞ்சவியலில் இவை எல்லாம் சில முக்கிய அமைப்புகளைக் குறிப்பதைக் காணலாம். அதனால் மீண்டும் மீண்டும் சொல்லத் தோன்றுகிறது – ஏனோ தானோ என்று எழுந்ததல்ல இந்து மதம்.

மேல் சொன்ன விவரங்களின் தொடர்பாக மேலும் சில விவரங்கள்:

மார்கழி பௌர்ணமியின் போது நமது தென் துருவம் புரட்டாசி மாதம் காட்டும் கன்னி ராசியை நோக்கி உள்ளது. அது பித்ருயானம். புரட்டாசியில் சூரியன் கன்னி ராசிக்கு வரும்போது, சூரியன் இருக்கும் திசையை (ராசியை , மாதத்தை) முன்னிட்டு அந்த மாதம் பித்ருக்களுக்கு முக்கியமாகிறது. அப்பொழுது பித்ருக்கள் பூமிக்கு வருகிறார்கள் என்று சொல்லப்படுகிறது. பித்ரு தர்ப்பணம் செய்ய உகந்த நேரம் அது.

இதைப் போன்ற ஒருங்கிணைப்பு வரும் மற்றொரு மாதம் பங்குனி மாதம். பங்குனி மாதத்தில் சூரியன் தேவ யானம் காட்டும் வட கிழக்கு திசையில் வருகிறது. இதனால் பங்குனி மாதம் எல்லாக் கோயில்களுக்கும் விசேஷமாகிறது. பங்குனியில் சேர்த்தியும், தெய்வங்களின் கல்யாணமும் நடப்பது, அந்த தெய்வத்துடன் ஒரு நாள் நாமும் இணைய வேண்டியதை நினைவு படுத்தவோ என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது. பாவை நோன்பின் பயனாக நோன்பு முடிந்து எண்ணம் கை கூடும் மாதமும் பங்குனி தான். பங்குனி உத்தரத்தில், பிரமம் லோகமும், நமது வட துருவமும், சூரியனும், சந்திரனும் ஒரே நேர்க் கோட்டில் வருகின்றன.

மகாசிவராத்திரி வரும் நேரத்தில் இந்தப் பாதைகள் அமையும் விதத்தைப் படத்தில் காணலாம்.

தேவயான அமைப்புக்குச் சற்று முன்னதாகவே மாசி மாத தேய்பிறை சதுர்தசி வந்து விடுகிறது. சில டிகிரி வித்தியாசம் வருகிறது. (அதைக் கணக்கிட முடியும்) . அதே போல இந்த அமைப்புக்குச் செங்குத்தாக வரும் கோடு பிரபஞ்சப் பாதையில் அமைகிறது. அங்கும் அந்த அளவு டிகிரி வித்தியாசம் வரும். இந்த வித்தியாசம்தான் பிரபஞ்சம் வளையும் அளவாக (curvature) இருக்க முடியும்.

இப்படி அமைவதில் ஒரு சிறப்பைக் காணலாம். மகாப் பிரளயம் நடக்கும்போது, பிரம்ம லோகம், பிரபஞ்சப் பாதையில் இன்னும் முன்னேறி விட்டிருக்கும். பிரளயம் நடக்கும் நேரத்தில், பிரம்மனும் அவரது உலகை அடைந்த முக்தர்களும் பிரபஞ்சப் பாதையை விட்டு நீங்கி விட்டிருப்பார்கள். அவரோடு நீங்குபவர்களில், பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் ஆகிய மூவர் அருளாலும் மறு பிறவியைக் கடந்தவர்கள் அடங்குவர்.

சிவனுக்கு இன்னும் வேலை முடியவில்லை; வேலை என்றும் முடியாது. Conveyor belt -இல் வருகிறார்போல அண்டங்கள் வந்து கொண்டே இருக்கும். அவற்றை தோற்றமில்லாப் பிரபஞ்சத்தில் அனுப்பிக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அப்பொழுதும் தோன்றும் பிரபஞ்சத்தில் படைப்பு ஆரம்பித்துக் கொண்டே இருக்கும். உடுக்கையும், அக்னியும் தூக்கின இரண்டு கைகளுக்கும் ஓய்வே கிடையாது. தூக்கினது தூக்கினபடி இருந்தால்தான் அண்டங்கள் இயங்க முடியும்.

தோன்றும் பிரபஞ்சத்திலும், எங்கெல்லாம் அழிவிலிருந்து ஆக்கம் வருகிறதோ, அங்கெல்லாம் சிவனது உடுக்கை ஒலி கேட்கும். இமயமலை வளர்ந்தபோது அப்படித்தான் ஓயாமல் உடுக்கை ஒலி கேட்டது என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. அப்பகுதியில் இருந்த கடலை முட்டி, அப்பால் இருந்த நிலப்பகுதியை மோதி, மேற்கொண்டு போக வழியில்லாமல் போகவே, மலையாக வளர்ந்தது இமய மலை என்று புவி ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். கடலை அழித்து, மலை வந்தது. அது உடுக்கை ஒலி காட்டும் படைப்பு. அதனால் அங்கு சிவன் அம்சம் இருக்கிறது. அவனை அடைய விரும்பும் சித்தர்களும் அங்கு தான் சித்தி பெறுகின்றனர். இமய மலையில் சித்தாஷ்ரமம் இருந்தது என்றும், அங்கு விஸ்வாமித்திரர் போன்ற ரிஷிகள் வசித்தனர் என்றும், வாமன அவதாரம் அங்கே தோன்றியது என்றும் வால்மீகி ராமாயணம் கூறுகிறது.

எங்கெல்லாம் அழிவிலிருந்து ஆக்கம் வருகிறதோ அது சித்தி பெரும் இடமாகிறது. அப்படிப்பட்ட மற்றொரு இடம் திருவண்ணாமலை. அந்த மலை அணைந்த எரிமலை என்று புவியியலார் கருதுகின்றனர். ஒருகாலத்தில் பிரளய கால அக்னியைப் போல விண்ணளவு உயரும் நெருப்பைக் கக்கிகொண்டிருந்த இடம் அது. அந்த அக்னி அழிக்கவில்லை. சித்தி பெரும் இடமாக ஆக்கி விட்டிருக்கிறது.

இன்றைக்கு நாம் இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் எங்கு இருக்கிறோம்?

இந்தக் கேள்விக்கு சிவபெருமானே காலக் கடிகாரமாக உதவுகிறார்.

நாம் இருக்கும் இந்தக் காலக்கட்டம் நான்முகப் பிரம்மனின் ஆயுளில் பாதி முடிந்து, அதாவது 50 வருடங்கள் முடிந்து, 51 ஆவது வருடத்தின் முதல் நாள் மதியம் உச்சிப்பொழுது தாண்டி இருக்கும் நேரம் (இந்த விவரங்களைப் பிறகு பார்ப்போம்). நடராஜர் தாண்டவக் கோலம் காட்டும் பிரபஞ்சப் பயணத்தில், அவர் முடி மேல் நம் இப்பொழுது இருக்கிறோம். அதை இவ்வாறு காட்டலாம்.பாதையைத் தெரிந்து கொண்டோம்.
இனி படைப்பு எப்படி நடந்தது, நடக்கிறது என்று இந்தப் பிரபஞ்சவியல் கூறுவதைப் பார்ப்போம்.

(தொடரும்)