Tag: யோக சூத்திரங்கள்

பதஞ்சலி யோக சூத்திரத்தில் முதல் படிநிலைகளான யம-நியமங்களில் கூறப்படும் “ஸ்வாத்யாயம்” என்ற அம்சம் பற்றிய விளக்கமே இந்தக் கட்டுரை.

ஜெயா டி.வி தொலைக்காட்சியில் யோக வகுப்புகள் நடத்தும் பிரபல யோகப் பயிற்சியாளர் யோகேஷ்வர் கார்த்திக் அவர்கள் எழுதிய “கிரியா யோகம்” என்ற நூலிலிருந்து (பக்கங்கள்: 31 – 44). அனுப்பியவர்: எஸ்.ராமன்

முந்தைய பகுதி

தொடர்ச்சி…

மந்திரங்களில் பல வகைகள் உண்டு. ஒவ்வொரு மந்திரத்திற்கும் அதன் பயன் என்று ஒன்று உண்டு. நம்முடைய சூக்ஷ்ம உடலில் சில குறிப்பிட்ட அதிர்வுகளைத் தொடர்ந்து ஏற்படுத்துவதன் மூலம் மந்திரங்கள் வேலை செய்கின்றன. மந்திரங்களை சாத்விக, ராஜச, மற்றும் தாமச குணங்களின் அடிப்படையில் பிரித்துப் பார்க்கலாம். பிரயோக மந்திரங்கள், சரணாகதிக்கான மந்திரங்கள், தத்துவ ரீதியிலான விசாரத்தைத் தூண்டும் மந்திரங்கள், தெய்வ சக்திகளை நம் வசம் ஈர்க்கும் மந்திரங்கள் என்று மந்திரங்களின் செயல்பாட்டை வைத்தும் பாகுபடுத்தலாம்.
யோக சாத்திரம் பரிந்துரைக்கும் பிரணவம் மாதிரியான பவித்திரமான மந்திரங்கள் என்றால், சத்வ குண இயல்புடைய, மற்றும் சத்வ குணத்திற்கு துணை போகும் வகையிலான ரஜோ குணத்தை மட்டும் கொண்ட, தமோ குணத்தை முற்றிலும் தவிர்த்த மந்திரங்களை மட்டுமே குறிக்கும். சித்த சுத்தி, சரணாகதி, இறை பக்தி, அறிவுத் தெளிவு ஆகியவற்றை நோக்கியே ஒரு யோகியின் மந்திர ஜெபம் இருக்க வேண்டும். காம்யமான பிரயோகங்கள் எதுவும் ஸ்வாத்யாயத்திற்குள் சேராது.

குடும்ப வாழ்க்கையில் இருப்பவர்களும், குழந்தை பெற வேண்டும் என்ற விருப்பமுள்ள மற்றும் குடும்பப் பொறுப்புகள் உள்ள பெண்களும் ஓம் என்னும் பிரணவத்தை மட்டும் தனியாக ஜெபம் செய்யக் கூடாது என்று மந்திர சாஸ்திரம் எச்சரிக்கிறது. வெறும் பிரணவ ஜெபம் சன்யாசிகளுக்கு உரியது. மற்றவர்கள் ஓம் நமசிவாய, ஓம் நமோ நாராயணாய, ஓம் நமோ பகவதே வாசுதேவாய, ஓம் நம குமாராய, ஓம் சரவண பவ, ஓம் ஸ்ரீமாத்ரே நம என்று ஏதாவது ஒரு தெய்வத்தின் நாமத்தைச் சேர்த்த, சாத்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ள மந்திரங்களில் ஒன்றை ஜெபம் செய்யலாம். ஒரு சரியான குருவின் மூலம் மந்திர உபதேசம் பெற்று ஜெபம் செய்வது விரைவில் பயன் தரும் என்றும் கூறப்படுகிறது.

காயத்ரீ மந்திரம் என்று அழைக்கப்படும் சாவித்ரீ மந்திரம் கூட ஸ்வாத்யாயத்திற்கு மிகவும் ஏற்ற மந்திரம். அம்மந்திரம் உபதேசிக்கப் பெற்றவர்கள் அதையே தொடர்ந்து, சரியான முறையில் ஜெபம் செய்யலாம்.

ஓம் என்னும் பிரணவம் பேரறிவான, பரம்பொருளை, இறைவனைக் குறிக்கும் மந்திரம். “தஸ்ய வாசக: பிரணவ:” என்பது யோக சூத்திரம். அது போன்ற, அந்த நிலையில் உள்ள, அதற்குச் சமமான மந்திரங்களை மட்டுமே ஸ்வாத்யாயம் செய்பவர் ஜெபிக்க வேண்டும். அப்படியென்றால் பரம்பொருளான இறைவனைக் குறித்தே அம்மந்திரம் அமைய வேண்டும். குட்டித் தெய்வங்களின் மந்திர ஜெபமும் உபாசனையும் சில அன்றாட வாழ்வின் சிக்கல்களை வேண்டுமானால் தீர்க்கலாமே ஒழிய, மனத் தூய்மையோ, இறை உணர்வோ தராது. வேண்டும் தருணங்களில் இம்மந்திரங்களை சில காலம் உபயோகித்துப் பயனடைந்ததும் விட்டுவிடலாம், தவறில்லை. இருப்பினும், ஸ்வாத்யாயத்திற்காகச் செய்யும் மந்திர ஜெபத்தை மட்டும் செய்து, மனதை சரணாகதியில் வைத்து, தன்முனைப்பில்லாத, நிஷ்காம்யமான வாழ்க்கையை வாழ்வது யோகத்திற்கு உத்தமம். முடிந்தவரை இவ்வாறு இருக்க முயற்சிக்க வேண்டும்.

முதல் விஷயமான மந்திர ஜெபத்தைப் பற்றி தெரிந்துகொண்டோம். இனி, ஸ்வாத்யாயத்தின் இரண்டாவது அங்கமான மோக்ஷ சாஸ்திரங்களைப் படித்தல் என்பதைப் பற்றி விரிவாகப் பார்க்கலாம்.

மோக்ஷ சாஸ்திர அத்யயனம் என்று கூறப்பட்டிருக்கிறது. அத்யயனம் என்றால் தினமும் தவறாது செய்ய வேண்டிய ஒன்று. தினமும் ஏதாவது ஒரு ஆன்ம விடுதலை சம்பந்தப்பட்ட நூலைப் படிப்பதையோ அல்லது ஆன்மிக சொற்பொழிவு – வகுப்புக்குச் சென்று கேட்பதையோ, பழக்கமாகக் கொள்ளவேண்டும். மோக்ஷ சாஸ்திரம் என்னும்போது பிரதானமாகக் கூறப்படுவது பிரஸ்தானத்ரயம் என்றழைக்கப்படும் உபநிஷத்துக்கள், பிரம்ம சூத்ரம் மற்றும் பகவத்கீதை இம்மூன்றும்தான். இருப்பினும், இவற்றைத் தவிர கணக்கற்ற நூல்களும், உரைகளும் உள்ளன. நம் மனதை பந்தங்களாகிய கட்டுகளிலிருந்து விடுவித்து தூய்மைப்படுத்த உதவும் எந்த ஒரு நூலையும், சொற்பொழிவையும் மோக்ஷ சாஸ்திரம் என்னும் பெயரின் கீழ் எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

சனாதன தர்மத்தில் பல பிரிவுகள் உள்ளன. தத்துவ ரீதியில் அவற்றிடையே பல வேறுபாடுகள் இருந்தாலும், மனத் தூய்மை என்று வரும்போது, அனைத்துப் பிரிவுகளிடையேயும் பெரும் ஒற்றுமை நிலவுகிறது. அவரவர்களுடைய மனோ நிலைக்கும், பக்குவத்திற்கும் ஏற்ப ஏதாவதொரு மார்கத்தில் ஈடுபாடு தோன்றும். அதற்கேற்றபடி அத்யயனத்தை அமைத்துக் கொள்ளலாம்.

ஆன்மிக நூல்களைப் படிக்கும் பொழுதோ, சொற்பொழிவுகளைக் கேட்கும் பொழுதோ, வகுப்புகளுக்குச் செல்லும்போதோ, இயந்திர கதியில் செய்யக் கூடாது. பலர், வேதாந்த ச்ரவணம் பண்ணுவது புண்ணியம் என்று வேதாந்த வகுப்புகளுக்குச் செல்வர். அது போதாது. என்ன படித்தோமோ, கேட்டோமோ அதைப் பற்றி நிறைய சிந்திக்க வேண்டும். அதன் கருத்தை மீண்டும் மீண்டும் மனக்கண்ணின் முன் கொண்டு வந்து உணர வேண்டும். அன்றாட வாழ்வில் கடைப்பிடிக்க முயல வேண்டும். இவை அனைத்தையும் செய்வதுதான் அத்யயனம். வெறுமனே இரவில் தூக்கம் வருவதற்காகப் படிப்பதோ, புண்ணியம் கிடைக்க சொற்பொழிவு கேட்பதோ அத்யயனம் ஆகாது.
முன் காலங்களிலெல்லாம் குருமார்களையும், மகான்களையும் சந்திக்க வெகுதூரம் செல்ல வேண்டியிருந்தது. இன்றோ இணைய தளத்திற்குச் சென்றால் இலட்சக் கணக்கில் யோகம், வேதாந்தம் பற்றிய web sites உள்ளன. ஆயிரக்கணக்கான நூல்களும், ஒலி நாடாக்களும், CD -களும் உள்ளன. இவற்றில் பல தரமற்றதாக இருப்பினும், பல தரமான ஆழம் நிறைந்தவைகளும் நிச்சயம் இருக்கின்றன.

ஒவ்வொரு குருவினிடத்திலும் ஒரு அம்சம் மிகச்சிறந்ததாக இருக்கும். அதைச் சுற்றித்தான் அவர்களின் இயக்கம் பின்னப் பட்டிருக்கும்.

உதாரணத்திற்கு, அர்ஷ வித்யா குருகுலத்தின் ஆச்சார்யரான சுவாமி தயானந்த சரஸ்வதியின் புத்தகங்களிலும், சொற்பொழிவுகளிலும் அத்வைத வேதாந்த பாரம்பர்யத்தின் ஆழத்தையும், போதத்தையும் மிகத் துல்லியமாகப் புரிந்து கொள்ளலாம். பல காலங்களுக்குப் பின், வேதம் பிரமாணம் என்னும் கருத்தை போதத்தின் மையமாக வைத்து அத்வைத வேதாந்தத்தை அனைவருக்கும் உபதேசம் செய்பவர் சுவாமி தயானந்த சரஸ்வதி. இந்த உண்மைதான் இவருடைய உபதேசத்தின் மையம், தனித்தன்மை. இதனால்தான் இவரால் பல தரமான ஆச்சார்யர்களை உருவாக்க முடிந்தது. இவரிடம் படித்த ஒவ்வொருவரிடத்திலும் அதே அளவு தெளிவைக் காண முடியும். சாத்திரத்தை சரியாப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், பாரம்பர்யமான வேதாந்தைக் கற்க வேண்டும் என்றால், தயானந்தர் மற்றும் அவருடைய சீடர்களின் புத்தகங்களும், சொற்பொழிவுகளும் சிறந்தவை.

மனதையும், அதன் போக்கையும் அனுபவ ரீதியில் புரிந்து கொண்டு, முரண்பாடுகளும், முடிச்சுகளும் இல்லாத இலேசான மனதை அடைய வேண்டும், மனம் இயல்பான மலர்ச்சியை அடைய வேண்டும், பொய்மையிலிருந்து விடுபட வேண்டும் என்றால் கடந்த நூற்றாண்டின் தலை சிறந்த ஞானிகளுள் ஒருவரான ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்தியின் நூல்களையும், சொற்பொழிவுப் பதிவுகளையும் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். இராஜயோகத்தின் சாரத்தை அவருடைய போதனைகளில் காணலாம்.

சித்தர்களுடைய அருள்வழியின் சாரத்தையும், அணுகு முறையையும் புரிந்து கொள்ள வள்ளலார் மற்றும் ஸ்ரீஅரவிந்தரின் நூல்களைப் படிக்கலாம். இறை உணர்வுக்கும் சரணாகதிக்கும் இருக்கவே இருக்கிறது பன்னிரு திருமுறைகளும், திவ்யப் பிரபந்தமும். ஆன்மிகத்தின் கீழ் எதையுமே விட்டுவைக்காத ஒரு நூல் திருமந்திரம்; பல எளிய, தரமான உரைகளோடு கிடைக்கிறது. திருமந்திரம் மட்டும் படித்துப் பயனடைய ஒரு ஆயுட்காலம் போதாது.

ஆன்ம விடுதலைக்கான வேட்கையை நம்மில் கிளப்ப வேண்டும், முமுக்ஷுத்வம் பெற வேண்டும் எனில் இராமகிருஷ்ண பரமஹம்சரையும், விவேகானந்தரையும் படிப்பதை விடச் சிறந்த காரியம் இருக்க முடியாது. ஆரம்ப காலத்தில், அப்யாசத்திற்கான திடசித்தத்தைப் பெற இவை உதவும்.

ஆன்மிக நூலகளையும், சொற்பொழிவுகளையும் நாம் இரண்டு விதமாகப் பிரித்துக் கொள்ளலாம். ஒன்று, விஷயங்களையும் வழிமுறைகளையும் நாம் கற்றுக் கொள்ள துணை புரிபவை. இரண்டு, விடுதலை வேட்கையைத் தூண்டவும், அப்யாசம் செய்ய வேண்டும் என்ற உற்சாகத்தை நமக்குத் தரவும் உதவியாக இருக்கும் நூல்கள், சொற்பொழிவுகள். இந்த இரண்டாவது ரகத்தை inspiration -க்காகவும், motivation -க்காகவும் மட்டுமே வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். இவற்றிலிருந்து கற்றுக் கொள்ளக் கூடாது. மீறினால் குழப்பம்தான் விளையும்.

ஆரம்ப நிலையில் இருக்கும் ஒரு அப்யாசியால் இவ்வாறு பிரித்துக் காண்பது என்பது இயலாத காரியம். எந்த ஒரு பிரிவையும் சாராத, ஆனால் அறிவுத் தெளிவும், அனுபவமும் மிக்க ஒரு ஆன்மிக வல்லுனரின் உதவியை நாடலாம்.

தினமும் இரவு தூங்கப் போகும் முன், ஒரு அரை மணி நேரம், அன்றைய மனோ நிலைக்கு உகந்த ஆன்மிக நூல் ஒன்றை படிப்பது அல்லது சொற்பொழிவு பதிவைக் கேட்பது என்னும் பழக்கத்தை ஏற்படுத்திக் கொள்ளலாம். சாத்விக எண்ணங்களுடன் உறங்கச் செல்வதும், விழிப்பதும் மிகவும் முக்கியம். என்ன படிப்பது, கேட்பது என்பதை அப்போதைய மனோநிலைக்கேற்பத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளலாம். இந்நேரம், பாடநூல் மாதிரி நமக்குக் கற்றுக் கொடுக்கும் முதல் ரகத்தை விட, நம்மை inspire செய்யும் இரண்டாவது ரக நூலகள் உதவும். இரவில் தூங்கச் செல்லும் முன், நம் உள்மனம் உன்னத எண்ணங்களில் திளைத்தல் உன்னதம். நாம் உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் போது, இவ்வெண்ணங்களால் தூண்டப்பட்ட உள்மனம் தன் சிந்தனைப் பழக்கங்களை சீர் செய்து கொள்ளும்.
உதாரணத்திற்கு, வாழ்க்கையைப் பற்றி பயம், கவலை, எதிர்காலத்தைப் பற்றிய குழப்பம், கடந்த காலத்தின் கசப்பான அனுபவங்கள் போன்றவை மனதில் அலைமோதும்போது, பகவத் கீதையின் இரண்டாவது அத்தியாயத்தின் வரிகளைப் படித்து, அதன் பொருளை சிறிது நேரம் சிந்தித்து உணர்ந்தால் பெரும் மாற்றத்தை உணரலாம்.
ஆசாபாசங்கள் அதிகம் மனதில் மேலிட்டால் Gospel of Sri Ramakrishna என்னும் புத்தகத்தைப் புரட்டி ஏதேனும் நான்கு பக்கங்களைப் படித்துவிட்டு உறங்கச் செல்வது சிறந்த உபாயமாகும்.

இறை நம்பிக்கை குறையும் காலங்களில், மகான்களின் வாழ்க்கை வரலாறு சம்பந்தப்பட்ட புத்தகங்கள் படிப்பது மிகவும் உதவியாக இருக்கும். இதுபோல் பலவகை உதாரணங்களை சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.
சிலருக்கு சில நூல்களின் மேல், அல்லது சில குருமார்களின் போதனைகளின் மேல் தீவிர ஈடுபாடு இருக்கும். அப்படிப்பட்டவர்கள், துன்ப-குழப்ப காலங்களில், அந்தப் புத்தகத்தை எடுத்து, சட்டென்று திறந்து ஏதாவது ஒரு பக்கத்தைப் படித்தால், அங்கே அவருடைய பிரச்சினைக்கு ஏற்ற தீர்வு கிடைக்கும். இது பல அப்யாசிகளின் வாழ்வில் அடிக்கடி நடக்கும் நிகழ்வு. இவர்களின் சிரத்தையினாலும், ஸ்வாத்யாயத்தின் பலனாலும், இவர்கள் இஷ்டப்படும் நூலின் மூலம் இறையருள் வழிகாட்டுகிறது.

“ஸ்வாத்யாயப் பிரதிஷ்டாயாம் இஷ்ட தேவதா சம்ப்ரயோக:” என்பது பதஞ்சலியின் யோக சூத்ரம்.
இதற்கு, ஸ்வாத்யாயத்தில் நிலைபெற்ற ஒருவருக்கு தன் இஷ்ட தெய்வத்துடன் தொடர்பு ஏற்படும் என்று பொருள். சித்தர்களும், மகான்களும், தெய்வங்களும் தரிசனம் தந்து வழிகாட்டுவர் என்று உரையாசிரியர்கள் கூறுகின்றனர். இதை, சரியான நேரத்தில் நமக்கு ஈடுபாடுள்ள மார்க்கம், குரு, தெய்வம் அல்லது நூலின் மூலம் வழிகாட்டுதல் கிடைக்கும் என்றும் புரிந்து கொள்ளலாம்.

சரியான நேரத்தில், சரியான குருவிடம், சரியான உபதேசம் கிடைக்க வேண்டுமெனில் இறையருள் ஒன்றாலேயே சாத்தியமாகும். இதற்கு வழி வகுக்கும் யோக அங்கமே ஸ்வாத்யாயம். மேலும், யோக சித்திக்கு அவசியமான, இரு கண்களாகத் திகழும் அப்யாசம் மற்றும் வைராக்கியம் ஆகிய இவ்விரண்டையும் பெற மிகவும் துணை புரியும் சாதனம் ஸ்வாத்யாயம். மேலும் கிரியா யோகத்தின் அடுத்த அங்கமான ஈஸ்வர பிரணிதானத்திற்கு (இறைவனிடம் அர்ப்பணித்தல்) தேவையான மனப்பக்குவமும் நமக்கு ஸ்வாத்யாயத்தின் மூலம் கிடைக்கிறது. சரியான ஸ்வாத்யாயம் நம்மை ஈஸ்வர பிரணிதானத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறது.

(முற்றும்)

கிரியா யோகம்
ஆசிரியர்: யோகேஷ்வர் கார்த்திக்
ஸ்ரீ ஆரோமிரா பிரசுரம்
1 எர்ரப்ப கவுண்டர் சந்து, நடு வீதி
பம்மம்பட்டி, சேலம் ஜில்லா – 636113

விலை: ரூ.91/=

சென்னை மயிலாப்பூரில் ”கிரி டிரேடர்ஸ்” கடையில் இப்புத்தகம் கிடைக்கும்.

பதஞ்சலி யோக சூத்திரத்தில் முதல் படிநிலைகளான யம-நியமங்களில் கூறப்படும் “ஸ்வாத்யாயம்” என்ற அம்சம் பற்றிய விளக்கமே இந்தக் கட்டுரை.

ஜெயா டி.வி தொலைக்காட்சியில் யோக வகுப்புகள் நடத்தும் பிரபல யோகப் பயிற்சியாளர் யோகேஷ்வர் கார்த்திக் அவர்கள் எழுதிய “கிரியா யோகம்” என்ற நூலிலிருந்து (பக்கங்கள்: 31 – 44).
அனுப்பியவர்: எஸ்.ராமன்

“ஸ்வாத்யாய ப்ரவ்சனாப்யாம் ந: ப்ரமதிதவ்யம்”

என்பது வேத வாக்யம். இதற்கு “உன்னுடைய குல வேதத்தை அத்யயனம் செய்வதையும் நித்ய கர்மாக்களைச் செய்வதையும் உள்ளடக்கிய ஸ்வாத்யாயத்தையும், நாம் உணர்ந்து அறிந்த உண்மைகளை மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளப் பயன்படும் பிரவசனத்தையும் வழுவாது மேற்கொள்ள வேண்டும்” என்று பொருள்.

வைதிக முறையிலான வாழ்க்கையை அனுஷ்டிக்கும் அந்தணர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் தம் “குல வேதம்” என்று ஒன்று உண்டு. வழிவழியாக, ஒவ்வொரு அந்தணர் குடும்பத்திலும், வேதத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியை அத்யயனம் செய்து வருவர். அதற்கு ஸ்வாத்யாயம் செய்தல் என்று பொருள்.

இதிலிருந்து ‘ஸ்வாத்யாயம்’ என்னும் கருத்தை, பதஞ்சலி வேதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டே கூறியிருக்கிறார் என்று தெளிவாகிறது. யோகாப்யாசம் என்பது ‘இந்து மதம்’ என்று அழைக்கப்படும் சனாதன தர்மத்தின் ஒரு அங்கம் என்பது தெளிவாகிறது.

ருக், யஜூஸ், சாம, அதர்வண என்று நான்கு பிரிவுகளாக முறைப்படுத்தப்பட்ட, ‘ஸ்ருதி’ என்று அழைக்கப்படும் வேதத்தை மூல ஆதார நூலாக, பிரமாணமாகக் கொண்டதே ‘இந்து மதம்’ என அழைக்கப்படும் ஸனாதன தர்மம். இந்து மதத்தில் ஆறு விதமான தத்துவ முறைகள் இருக்கின்றன. அவை, ‘நியாயம், வைஷேசிகம், சாங்க்யம், பூர்வ மீமாம்சம், யோகம், உத்தர மீமாம்சம் எனப்படும் வேதாந்தம் என்பன. இவை “ஷட் தர்சனங்கள்” என அழைக்கப்படுகின்றன. இவற்றில் ஒன்றாக யோகம் இருப்பதைப் பார்க்க முடிகிறது.

இக்கருத்துக்களின் மூலம் “ஸ்வாத்யாயம்” என்னும் பயிற்சியின் அடிப்படைகளை நாம் தெரிந்து கொண்டுள்ளோம். இந்த அடிப்படை அறிவு, யோகத்தின் ஆரம்பத்திலேயே ஒவ்வொரு அப்யாசிக்கும் இருக்க வேண்டியது அவசியம். “யோகப் பயிற்சி அனைத்து மதங்களுக்கும் அப்பாற்பட்டது, இறை உணர்வுக்கும் யோகத்திற்கும் சம்பந்தம் இல்லை…..” என்றெல்லாம் கூறுவது தற்காலத்தில் fashion-ஆக ஆகிவிட்டது. இதனால் யோகத்தின் அஸ்திவாரமே ஆட்டம் கண்டு விடுமோ என்ற அச்சம் வருகிறது. இதற்கு ஒரே தீர்வு, “யோகத்தின் அஸ்திவாரம் நான்மறைகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட சனாதன தர்மத்தில் இருக்கிறது” என்பதை தெளிவாகக் கருத்தில் வைப்பதில்தான் இருக்கிறது.

இந்த அடிப்படை அறிவு, ஸ்வாத்யாயம் என்னும் யோக அங்கத்தைச் சரியாகக் கடைப்பிடிக்க மிகவும் முக்கியம். இவ்வாறு ஸ்வாத்யாயம் செய்வதால், ‘யோகம்’, ‘ஆன்மிகம்’ என்னும் பெயர்களால் சந்தையில் கிடைக்கும் தவறான முறைகளிலிருந்து நம் அறிவை காத்துக் கொள்ளலாம். தற்கால நிலைமைக்கு இது அவசியமும் கூட.

மேற்கூறிய முறையில் ஸ்வாத்யாயம் செய்வதென்பது வேத காலத்திற்கு ஏற்றதாக இருப்பினும், பொதுவான விளக்கமாகாது. அந்தணர்களில் கூட பெரும்பாலானோர் இந்நாளில் வேதம் படிப்பதில்லை. நித்ய கர்மாக்கள் சரிவரச் செய்வதில்லை. எனவே, உலக மயமாக்கப் பட்டுள்ள இன்றைய இயந்திர வாழ்வில் ‘ஸ்வாத்யாயம்’ செய்வது எவ்வாறு என்பதை இனி பார்ப்போம்.

பதஞ்சலி யோக சூத்திரத்தின் உரைகளில் கூறப்படும் விளக்கத்தை முன் வைத்து பின் என் கருத்தையும் சேர்த்து ‘ஸ்வாத்யாயம்’ என்பதை விளக்குகிறேன்.

“ப்ரணவாதி பவித்ராணாம் ஜபோ மோக்ஷ சாஸ்த்ர அத்யயனம் வா”

என்பது யோக சூத்ர பாஷ்யத்தின் வரிகள். இதற்கு ஓம்காரம் போன்ற பவித்ரமான மந்திரங்கள் ஜபிப்பதும், வீடுபேற்றை பற்றி விளக்கும் நூல்களைப் படிப்பதும், பகவத் கீதை – உபநிஷத்துகள் போன்ற மோக்ஷ நூல்களை தினமும் அத்யயனம் செய்வதும் ஸ்வாத்யாயம் ஆகும் என்று விரிவாகப் பொருள் கூறலாம்

இங்கே இரண்டு விஷயங்கள் கூறப்பட்டிருப்பதை நாம் காண முடிகிறது.

முதலாவது, ஓம்காரம் முதலான பவித்ரமான மந்திரங்களை ஜபிப்பது என்று கூறப்படும் பழக்கம்.

இவ்விடம் சில பரவலான கருத்துக்களை கவனமாக அலசிப் பார்க்க வேண்டியது அவசியமாகிறது.

யோகம் என்பது சனாதன தருமத்தின் ஒரு இணை பிரியா அங்கம் என்பதையும், வேதத்தை பிரமாணமாகக் கருதும் ஒரு ஆத்திக வாழ்க்கை முறையைக் கடைபிடிப்பது யோகத்திற்கு இன்றியமையாதது என்பதையும் பார்த்தோம். இதன் அடிப்படையில், பவித்ரமான மந்திரங்கள் என்பதற்கு ஸ்ருதியையும், அதன் அடிப்படையில் இயற்றப்பட்ட ஆகம நிகமங்கள் ஆகிய ஸ்மிருதியையும் அவற்றில் மந்திரம் என்று கூறப்படும் மந்திரங்களையும் மட்டுமே பொருளாகக் கொள்ள வேண்டும். தேவாரம், திருவாசகம், விநாயகர் அகவல், திருவருட்பா, திருப்புகழ், திவ்ய பிரபந்தம் போன்ற இறையடியார்களால் இயற்றப்பட்ட பதிகங்களையும் இதன் கீழ் எடுத்துக் கொள்ளலாம். ஜைன மதத்தின் மந்திரங்கள் பலவற்றையும் ஒப்புக் கொள்ளலாம். பௌத்த மதத்தில் ஓம் என்னும் சப்தத்துடன் சேர்ந்த மந்திரங்களை ஒப்புக் கொள்ளலாம். இவை தவிர தாந்த்ரீக மந்திரங்களையும் பவித்ரமான மந்திரங்கள் என்று எடுத்துக் கொள்ளலாம். ஏனெனில் இவை ஆகமங்களையும், நிகமங்களையும் அடிப்படையாகக் கொண்டவை.

தற்காலத்தில், தனி நபர்களை கடவுளாகப் பாவித்து சாமான்ய மனிதர்களால் இயற்றப்படும் சொற்றொடர்களை மந்திரங்கள் என்று கொள்வது சாத்திர ரீதியில் பார்க்கையில் தவறு. சனாதன தர்ம குரு பாரம்பர்யங்களில் வேத வாக்கியமும், ஞானமும் மட்டுமே பிரதானமானவை. எந்த ஒரு தனி நபரும் அதற்குக் கீழ்தான். சத்குரு, சித்தர், அவதாரம் ….. என்று யாராக இருந்தாலும் சரி, அவர்களுக்கு முதன்மை நிலை கிடையாது.

ஸதாசி’வ ஸமாரம்பாம், ச’ங்கராசார்ய மத்யமாம் |
அஸ்மதாசார்ய பர்யந்தாம், வந்தே குரு பரம்பராம் ||

என்பது ஆதி சங்கரர் வழி வந்த குரு பரம்பரையில் எந்த குரு உபதேசத்திற்கு முன்பும் கூறப்படும் குரு வணக்கம். சதாசிவனான இறைவனில் துவங்கி, சங்கராசார்யரான ஆதி சங்கரரை நடுவில் கொண்டு, என் குருவை இறுதியில் கொண்ட குரு பரம்பரையை நான் வணங்குகிறேன் என்பதே இதன் பொருள். இந்த உதாரணம் மூலம் பாரம்பரியமும், ஞானமும் தான் முதலில் முக்கியம். அதன் கீழ்தான் எந்த ஒரு தனி நபரும் கருதப்படுவார் என்பதை புரிந்து கொள்ளலாம்.

எனவே மந்திர ஜபம் என்று வரும்போது சிந்தித்து செயல் பட வேண்டும். வழக்கில் இருக்கும் பிரபலமான குருமார்களை, அவதாரங்களைக் குறிக்கும் சொற்றொடர்களை ஜெபம் செய்து கொண்டிருந்தால் நேரம்தான் வீண். இதுபோல் யாருக்காவது பக்தர்களாக நீங்கள் மாட்டிக் கொண்டிருந்தால், முதலில் அம்மாயையிலிருந்து விடுபட வேண்டும். சில காலம் குழப்பமாக, கஷ்டமாகத்தான் இருக்கும். பரவாயில்லை. சாத்திரத்தின் அடிப்படையில் நிகழும் வேதாந்த வகுப்புகள், சத்சங்கங்கள் ஆகியவற்றுக்குச் செல்லச் செல்ல மனமும் உணர்ச்சிகளும் விரைவில் சீராகிவிடும். கவலை வேண்டாம்.

(குறிப்பு: இது போன்ற குருமார்களின் இயக்கங்கள் பல்வகையிலும் சமுதாயத் தொண்டு புரிகின்றன. அவற்றில் தாராளமாகப் பங்கு கொள்ளலாம், தொண்டு என்ற அளவில்! மந்திர ஜெபத்தை மட்டும் மாற்றி விடுங்கள், போதும்).

இங்கே நான் கூறுவது, தனி நபரை மீட்பர் என்று கூறும் எந்த ஒரு வழிக்கும் பொருந்தும். சனாதன தர்மத்தைப் போற்றும் ரமணர், ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர், சாயிபாபா, அமிர்தானந்தமயி போன்ற பெரும் மகான்களாகக் கருதப்படுபவர்களின் பெயர்களையே சாஸ்திர ரீதியாக மந்திர ஜெபம் என்று ஏற்றுக் கொள்ள முடியாதபோது, கிறிஸ்தவர்களின் எந்த ஒரு வழிபாட்டிற்கும் யோகத்தில் இடம் இல்லை என்பதில் எவ்வித ஐயப்பாடும் இல்லை.

”நான் பாவி, என்னை மீட்பதற்காக இயேசு சிலுவையில் மரித்தார். அவர் ஒருவரால் மட்டுமே என்னை மீட்க முடியும். இதை நம்பாவிட்டால் முடிவில்லாத நரகம் கிடைக்கும். இதை நம்பினால், பாவங்கள் நீக்கப்பட்டு முடிவில்லா சுவர்கத்தில் இன்புற்றிருக்கலாம்” என்று ஒவ்வொரு கிறிஸ்தவரும் நம்ப வேண்டும்.

இல்லை எனில் ஒருவர் கிறிஸ்தவராக இருக்க முடியாது. இந்த நம்பிக்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டு பின்னப்பட்டதுதான் கிறித்தவ மதம்.

இவ்வாறு மண்டைக்குள் ஒரு பிதற்றலை வைத்துக்கொண்டு, “நாம் சச்சிதானந்த ஸ்வரூபம், பாவம், புண்யம் எதுவும் ஆன்மாவிற்குக் கிடையாது. பிறப்பிறப்பு ஏதும் உண்மையில் நமக்கில்லை. இறைவனும் நாமும் ஒன்றே. இதை மனத் தூய்மை அடைந்து உணர்ந்தால் போதும். அடைவதற்கோ, இழப்பதற்கோ ஒன்றும் இல்லை” என்னும் ஞானத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட சனாதன் தர்மத்தின் அங்கமான யோகத்தை எவ்வாறு வாழ்வில் கடைபிடிப்பது?

ஓம் என்னும் பிரணவத்தின் பொருள் இறைவன். அவ்விறைவனைப் பற்றி வேதத்தின் மூலமே நாம் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்கிறது பதஞ்சலியின் யோக சூத்திரம். வேதம் கூறுவதோ இங்கிருப்பதெல்லாம் இறை மட்டுமே. படைத்தவனும் படைப்பும் வெவ்வேறல்ல. எல்லாமாய் இருக்கும் இறைவனும் ஓம்காரமும் ஒன்று என்பது பேருண்மை. ஒவ்வொருமுறை ஓம் என்று ஜெபம் செய்யும்போது, இறைவனைப்பற்றி வேதம் கூறும் இவ்வுண்மையை மனதில் உணர்ந்து கூற வேண்டும். இப்படியிருக்க, இறைவன், இறைதூதன், படைப்பு, சாத்தான், சுவர்க்கம், நரகம், நான் பாவி, என்னை என்றோ வாழ்ந்த யாரோ ஒருவர் மட்டும்தான் மீட்க முடியும் என்றெல்லாம் குருட்டு நம்பிக்கைகளைக் கொண்டுள்ள ஒருவருக்கு அவற்றிலிருந்து அறிவை விடுவிக்காதவரை, ஸ்வாத்யாயம் எவ்வாறு சாத்தியம்?

முகம்மதியர்களுக்கும் இதே பிரச்சினைதான். அடிப்படை தத்துவமே சரியில்லாதபோது மற்ற விஷயங்கள் எப்படி இருந்தால் என்ன? எல்லா மதங்களும் ஒரே விஷயத்தைத்தான் கூறுகின்றன என்பதை நியாயப்படுத்த எல்லா மத நூல்களையும் நோண்டி மண்டையைப் பிய்த்துக் கொண்டு, கிறித்தவ மதங்களையும், முகம்மதியக் கொள்கைகளையும் நிலை நிறுத்தும் வேலையைச் செய்வதை விட, அவற்றை அப்படியே விட்டுவிட்டு, எல்லாம் ஒன்றையே சொல்வதால் யோகத்தை முழுமையாக ஏற்றுக்கொண்டு சனாதன தர்மத்தையே பின்பற்றலாமே என்று எண்ணுவது பயன் தரும்.

மனதைத் தூய்மைப்படுத்தி, துக்கத்திலிருந்து விடுதலை அடைந்து, பேரின்பமான உங்கள் ஸ்வரூபத்தை நீங்கள் உணர விரும்பினால், யோகத்தை முழு மூச்சுடன் வாழ்க்கை முறையாக மாற்றுவது அவசியம். நீங்கள் கிறித்தவராகவோ, முஸ்லீமாகவோ இருந்தால், முதலில் அந்த மூட நம்பிக்கைகளில் இருந்து முழுவதும் விடுபட வேண்டும். வேண்டுமானால் பகுத்தறிவுவாதியாக இருந்து விஞ்ஞான ரீதியில் யோகத்தை அணுகலாம். அவ்வாறு இருந்தால் கூட பெருமளவு மனத்தூய்மை சாத்தியம். ஆனால் அணுவளவும் அறிவின் தூய்மை என்பது ஒரு உண்மையான கிறித்தவருக்குச் சாத்தியம் இல்லை. இதே பதில்தான் ஒரு முகம்மதியருக்கும்.

பல குருமார்கள் சமுதாய, அரசியல் காரணங்களுக்காக இவ்வுண்மையை சொல்லத் தயங்குவார்கள். ஏன், நானே கூட எந்த ஒரு பொது மேடையிலும் சரி, தொலைக்காட்சி போன்ற சாதனங்கள் மூலமாகவும் சரி இவ்வாறு நேரிடையாகக் கூற மாட்டேன். இது அப்யாசத்தில் விருப்பம் உள்ளவர் படிக்கும் பாடநூல் என்பதால் இங்கு மட்டும் தெள்ளத் தெளிவாகக் கூறவேண்டியுள்ளது. நான் கூறுவதை ஏற்க இயலாவிட்டால் இந்நூலை ஓரமாக வைத்துவிடுங்கள், படிக்கவேண்டும் என்ற எந்த கட்டாயமும் இல்லை. உங்கள் நம்பிக்கைகளிலேயே நிம்மதியாகத் தொடர்ந்து இருக்கலாம். ஏதோ உடல் நலன், வேலை பளுவால் வரும் மன அழுத்தம் மற்றும் உடல் சோர்வை போக்க என்னும் அளவில் சில ஆசனங்கள், மூச்சுப் பயிற்சிகள் செய்து திருப்தி பட்டுக் கொள்ளலாம்.

எனவே எது சரியான மந்திரம் ஆகாது என்று தெரிந்து கொண்ட கையோடு, சரியான மந்திரங்களைப் பற்றிய சில சூக்ஷ்மமான விவரங்களையும் தெரிந்து கொள்வோம்.

(தொடரும்)